Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ


Gustave Le Bon

Εισαγωγή - Μετάφραση - Σχόλια: Ι.Σ. Χριστοδούλου

Εκδόσεις Ζήτρος


Παρίσι 1895: Ερμηνεύοντας τον αντίκτυπο των δριμύτατων κοινωνικοπολιτικών μεταβολών στη Γαλλία του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, ο ψυχολόγος και εθνολόγος Γκουστάβ Λε Μπον θεμελιώνει τη θεωρία του για την επίδραση της μάζας στην ψυχολογία του ατόμου, θέτοντας τις βάσεις για την επιστήμη της Κοινωνικής Ψυχολογίας.


Σύμφωνα με τον Λε Μπον η μάζα δεν αποτελείται απλά από το σύνολο των επί μέρους ατόμων, κάθε ένα από τα οποία διατηρεί την οντότητά του: Για τον Λε Μπον η μάζα αποτελείται από άτομα που συγχωνεύονται σε μια ενιαία οντότητα σκέψης και συναισθήματος. Αν το άτομο χαρακτηρίζεται από την κριτική ικανότητα, τη συνείδηση και τη λογική, αν μπορεί να σκεφτεί και να αξιολογήσει τις καταστάσεις και τη θέση του μέσα σε αυτές, στη μάζα όλα τα άτομα εξισώνονται προς τα κάτω. Οι ιδέες του Λε Μπον είχαν εντυπωσιακή απήχηση στους ηγέτες του 20ού αιώνα, κυρίως στην περίπτωση της οικοδόμησης του φασιστικού καθεστώτος, αποτελώντας παράλληλα τη βάση για τη θεμελίωση της πρακτικής της προπαγάνδας.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1ο μέρος: Η ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ
Κεφ. 1: Γενικά χαρακτηριστικά των μαζών - ψυχολογικός νόμος της διανοητικής τους ενότητας
Κεφ. 2: Αισθήματα και ηθικότητα των μαζών
Κεφ. 3: Ιδέες, συλλογισμοί και φαντασία των μαζών
Κεφ. 4: Θρησκευτικές μορφές που καλύπτουν όλες τις πεποιθήσεις των μαζών
2ο μέρος: ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ
Κεφ. 1: Έμμεσοι παράγοντες των πεποιθήσεων και των απόψεων των μαζών
Κεφ. 2: Άμεσοι παράγοντες των απόψεων των μαζών
Κεφ. 3: Οι καθοδηγητές των μαζών και τα μέσα τους της πειθούς
Κεφ. 4: Όρια του ευμετάβλητου των πεποιθήσεων και των ιδεών των μαζών
3ο μέρος: ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ
Κεφ. 1: Ταξινόμηση των μαζών
Κεφ. 2: Οι λεγόμενες εγκληματικές μάζες
Κεφ. 3: Οι ένορκοι του Κακουργιοδικείου
Κεφ. 4: Οι εκλογικές μάζες
Κεφ. 5: Τα κοινοβουλευτικά συμβούλια


Το βιβλίο ''ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

ΖΗΔΡΟΣ


Γρηγόρης Αυξεντίου

Τη φέρανε την Άνοιξη, ταχιά τα χελιδόνια
και χαίρονται τις μυγδαλιές, με τ' ανθισμένα κλώνια.
Γιόμισε η πλάση χρώματα, κι ο ήλιος κυβερνάει
μ' αχτίδες χρυσοποίκιλτες, όλη τη γη κεντάει.
Κι απάνω στα ψηλά βουνά, που λυώσανε τα χιόνια
πλανιέται η θύμηση ξανά, στα περασμένα χρόνια.
Εκεί στην άκρη του βουνού στου Μαχαιρά τη ράχη
εδώ και χρόνια κάμποσα, έγινε εκείνη η μάχη.
Ένας λεβέντης σταυραετός, έγραψε μια σελίδα
ολόλαμπρη, πανώρια, όπως τον Λεωνίδα.
Γρηγόρη γιε λεβεντονιέ, γι' αυτή σου την σελίδα
που δόξασε κι ανύψωσε την ταπεινή πατρίδα.
Σου κλίνουμε ευλαβικά, Σταυραετέ, το γόνυ, Εσένα φάρο
φωτεινό, έχουν οι απογόνοι.

Από το βιβλίο ΖΗΔΡΟΣ του Σπύρου Παπαγεωργίου εκδόσεις Κ. Επιφανίου

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε στο χωριό Λύση Αμμοχώστου στις 22 Φεβρουαρίου 1928. Με την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο μετέβη στην Ελλάδα για να σπουδάσει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Μπήκε τελικά στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών και παράλληλα μελετούσε για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική. Υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα ως Ανθυπολοχαγός πεζικού και μετά επέστρεψε στην Κύπρο, όπου εργάστηκε ως οδηγός ταξί.


Στις 20 Ιανουαρίου 1955 έγινε η πρώτη συνάντηση του Αυξεντίου με τον Γεώργιο Διγενή - Γρίβα, που ήταν αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) και μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων. Την άνοιξη του ιδίου χρόνου συμμετείχε στις επιθέσεις κατά της Ηλεκτρικής Εταιρείας και του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Λευκωσίας.


Πολύ γρήγορα διακρίθηκε για τις ηγετικές του ικανότητες και του δόθηκε η θέση του υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α, της μεγαλύτερης απελευθερωτικής οργάνωσης στο νησί, με κύριο στόχο την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της σύντομης αντιστασιακής του δράσης έλαβε τα ψευδώνυμα «Ζήδρος», «Ρήγας», «Αίαντας», «Άρης», «Μάστρος» και «Ζώτος».


Οι Άγγλοι κατακτητές έκαναν πολλές προσπάθειες για να τον συλλάβουν και τον επικήρυξαν με 5.000 λίρες. Ο Αυξεντίου πάντα τους ξέφευγε και ποτέ δεν έχασε το κουράγιο του. Μια φορά μεταμφιέστηκε σε καλόγερο και κέρασε τους άγγλους διώκτες του χωρίς να τον αναγνωρίσουν. Στις 10 Ιουνίου του 1955 βρήκε την ευκαιρία να παντρευτεί την αγαπημένη του Βασιλική στο μοναστήρι του Αχειροποιήτου.


Στις 12 Δεκεμβρίου 1955 ο Αυξεντίου και όλη η ιεραρχία της ΕΟΚΑ παγιδεύτηκαν από τους Βρετανούς στο όρος Τρόοδος, κοντά στο χωριό Σπίλια. Ο Αυξεντίου, όχι μόνο οδήγησε τους συντρόφους του σε ασφαλές μέρος, αλλά άφησε τους Άγγλους να αλληλοπυροβολούνται και να έχουν πολλά θύματα.


Στα τέλη Φεβρουαρίου 1957 οι αγγλικές δυνάμεις ασφαλείας έλαβαν την πληροφορία από ένα βοσκό ότι ο Αυξεντίου και η ομάδα του κρύβονται σε μια σπηλιά πλησίον της Μονής Μαχαιρά στο όρος Τρόοδος. Αμέσως, απόσπασμα από 60 στρατιώτες έφθασε εκεί το απόγευμα της 2ας Μαρτίου. Περικύκλωσε τη σπηλιά και κάλεσε τον Αυξεντίου να παραδοθεί. Ο επικεφαλής του βρετανικού αποσπάσματος, ανθυπολοχαγός Μίντλετον, πλησίασε την είσοδο της σπηλιάς και φώναξε: «Ρίξε τα όπλα σου και παραδώσου, αλλιώς θα επιτεθούμε». Κάποιος απάντησε: «Καλά παραδινόμαστε». Τέσσερις άνδρες βγήκαν έξω, όχι και ο Αυξεντίου. Ο Μίντλετον τον κάλεσε και πάλι να παραδοθεί, αλλά έλαβε την υπερήφανη απάντηση «Μολών λαβέ».


Αμέσως, τέσσερις στρατιώτες όρμησαν μέσα στην σπηλιά. Ο Αυξεντίου τους υποδέχτηκε με καταιγιστικά πυρά. Οι τρεις Βρετανοί οπισθοχώρησαν έντρομοι, ο τέταρτος, ένας δεκανέας, έπεσε νεκρός. Ο Μίντλετον ζήτησε ενισχύσεις, οι οποίες κατέφθασαν αμέσως με ελικόπτερα. Η μάχη συνεχίσθηκε για 10 ώρες, χωρίς αποτέλεσμα για τους επιτιθέμενους. Μπροστά στο αλύγιστο θάρρος του Αυξεντίου και αφού χρησιμοποίησαν όλων των ειδών τα όπλα, οι Βρετανοί έρριψαν στη σπηλιά βόμβες πετρελαίου. Τεράστιες φλόγες κάλυψαν το σπήλαιο, για να τυλίξουν σε λίγο το κορμί του Αυξεντίου.


Η μάχη τελείωσε στις 2 το βράδυ της 3ης Μαρτίου 1957. Το πτώμα του ηρωικού πατριώτη βρέθηκε απανθρακωμένο και τάφηκε την επομένη στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Τα Φυλακισμένα Μνήματα». Ο Γρηγόρης Αυξεντίου ήταν μόλις 29 ετών.


Το βιβλίο ''ΖΗΔΡΟΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ΤΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΛΟΜΠΙ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ Η.Π.Α.




Τον Μάρτιο του 2006, οι δύο Αμερικανοί πανεπιστημιακοί καθηγητές Διεθνούς Πολιτικής John Mearsheimer και Stephen Walt, δημοσίευσαν στο αγγλικό περιοδικό London Review of Books την εκτενή έκθεσή τους "The Israel Lobby", που έκανε πάταγο στις ΗΠΑ, πυροδοτώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις που δεν έχουν κοπάσει, και δεν προβλέπεται να κοπάσουν στο μέλλον. Οι δύο επιστήμονες μίλησαν για τον παροιμιώδη "ελέφαντα μες στο δωμάτιο"... που όλοι τον βλέπουν μα κανείς δεν μιλάει γι' αυτόν: για την χειραγώγηση της αμερικανικής κοινής γνώμης και της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ από το Εβραϊκό Λόμπι και τα ισραηλινά συμφέροντα. Ενθαρρυντικό, όσο και εντυπωσιακό, είναι το γεγονός ότι βρέθηκαν πολλοί επώνυμοι που τόλμησαν να υπερασπιστούν τους δύο καθηγητές από το μπαράζ των επιθέσεων που δέχτηκαν από τους ανθρώπους του "Λόμπι"...


Το βιβλίο ''ΤΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΛΟΜΠΙ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ Η.Π.Α.'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

OΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ

Down and Out in Paris and London


Συγγραφέας: Orwell, George

"Η πρώτη σου επαφή με τη φτώχεια είναι πολύ παράξενη...Πίστευες ότι θα ήταν πολύ απλό• όμως είναι εξαιρετικά περίπλοκο. Πίστευες ότι θα ήταν τρομερό• είναι απλώς βρομερό και ανιαρό. Αυτό που ανακαλύπτεις πρώτο είναι η αλλόκοτη αχρειότητα της φτώχειας• οι αλλαγές που σου προκαλεί, η περίπλοκη μικροπρέπεια, η ευτέλεια". Από το Παρίσι στο Λονδίνο του μεσοπολέμου, ο Τζωρτζ Όργουελ αποκαλύπτει τον κόσμο της απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης. Μένει νηστικός για κάμποσες μέρες• εργάζεται υπό άθλιες συνθήκες για πενταροδεκάρες• μαθαίνει να ζει, να κοιμάται και να καπνίζει με μισή κορώνα τη μέρα• μαζεύει γόπες από τα πεζοδρόμια• επιβιώνει με "τσάι και δύο φέτες ψωμί"• κοιμάται στο πάτωμα με μόνο μαξιλάρι τα παπούτσια του, σε παγκάκια και σε κοιτώνες άστεγων. Μαζί με τον Πάντυ, τον αλήτη, και τον Μπόζο, τον ζωγράφο πεζοδρομίων, περιπλανιέται από κοιτώνα σε κοιτώνα στους δρόμους του Λονδίνου. Ενώ με τον Μπορίς, πρώην Ρώσο λοχαγό, τριγυρίζουν στο Παρίσι ψάχνοντας για δουλειά και βάζοντας ενέχυρο τα υπάρχοντά τους για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Στο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε το 1933, ο Όργουελ περιγράφει και βιώνει τον κόσμο αυτών που δεν έχουν.


 Όταν δεν έχεις πλέον τίποτα, όλες οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, καθώς η εξασφάλιση τροφής και στέγης αποτελούν πλέον μοναδική προτεραιότητα. Ο συγγραφέας φέρνει στο φως ένα άγνωστο μέχρι τότε στρώμα της κοινωνίας και για πρώτη φορά δίνει πρόσωπο και φωνή στη φτώχεια. Το βιβλίο αυτό, με το οποίο πρωτοεμφανίστηκε ο Όργουελ, είναι γραμμένο με χιούμορ και καυστικότητα αλλά και προβληματισμό για τον κόσμο των "άλλων", μέλος του οποίου για κάποιο διάστημα υπήρξε και ο ίδιος.

Έτος έκδοσης: 12/2010

Σελίδες: 400


Το βιβλίο ''OΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ

Einfuhrung in die Metaphysik

 
Ο Μάρτιν Χαϊντεγκερ (1889-1976), κορυφαίος διανοητής του εικοστού αιώνα, δίνει ένα νέο προσανατολισμό στη φιλοσοφική επίγνωση και την ιστορία της εποχής μας. Η σκέψη του, γνήσια κατάληξη του δυτικού φιλοσοφικού στοχασμού, οδηγεί στην κατάρρευση της κλασικής οντολογίας, και στην ανάγκη επιστροφής στις αρχέγονες πηγές, αρχίζοντας από τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, τον Αναξίμανδρο, τον Ηράκλειτο και τον Παρμενίδη. Στο παρόν κείμενο επιχειρείται η επανατοποθέτηση της οντολογικής απορίας με την προσπάθεια ερμηνείας του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, του φιλοσοφικού και του τραγικού, προκειμένου να αποσαφηνισθεί η αφετηρία της δυτικής σκέψης. Έτσι μόνον, κατά τον συγγραφέα, μπορούμε να εκτιμήσουμε φιλοσοφικώς την παρούσα κατάστασή μας και να της δώσουμε περιεχόμενο οντολογικώς έγκυρο.


Το βιβλίο ''ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΕΝΑΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΟΥΣ


Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΣΜΙΤ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΤΟΧΑΣΜΟ

Από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ο Καρλ Σμιτ (1888-1985), ο αποκαλούμενος «νομικός του Γ' Ράιχ», μπορεί να έχει προκαλέσει αποστροφή σε κάποιους κύκλους, έχει όμως ασκήσει σε πολλούς σύγχρονούς του, αλλά και μεταγενέστερους διανοούμενους, και την ανάποδη όψη της: τη γοητεία. Ο Jan-Werner Muller ανιχνεύει τα όρια της επίδρασης των θεωριών του Σμιτ σε όλο το φάσμα του πολιτικού στοχασμού της μεταπολεμικής Ευρώπης: από τη Δεξιά και την άκρα Δεξιά (αναμενόμενο), ώς την άκρα Αριστερά (εκ πρώτης όψεως, παράδοξο). Παρακολουθώντας, με ένα γλαφυρό κείμενο,την προσωπική διαδρομή του Καρλ Σμιτ, εντοπίζει και αναλύει διεξοδικά τις ενίοτε επικίνδυνες συνέπειες των ιδεών αυτού του επιφανέστερου πολεμίου του φιλελευθερισμού.


Το βιβλίο ''ΕΝΑΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΟΥΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ


JOHANN WOLFGANG von GOETHE


Τι είδους βιβλίο είναι άραγε η "Θεωρία των χρωμάτων" του Γκαίτε; Είναι επιστημονικό εγχειρίδιο; Φιλοσοφική θεωρία; Ή μήπως όλα αυτά μαζί; Μοιάζει παράξενο ένας μεγάλος ποιητής -όχι ο καθ' ύλην αρμόδιος- να θέλει να μας διαφωτίζει σχετικά με τη φύση του χρώματος. Δεν πρόκειται άραγε για ζήτημα με το οποίο ασχολείται σήμερα αποκλειστικά η φυσική επιστήμη; Το εγχείρημα του Γκαίτε, ωστόσο, βρήκε θερμούς υποστηρικτές, τόσο στην εποχή του, όσο και σήμερα -και, μάλιστα, παρά τη σφοδρή σύγκρουση στην οποία αναγκαστικά περιήλθε με την ισχύουσα τότε θεωρία του Νεύτωνα περί χρωμάτων.


Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τη θεωρία του Γκαίτε τόσο ελκυστική; Μα το ότι πρόκειται για ένα είδος επιστήμης την οποία η εποχή μας δεν γνωρίζει. Πρόκειται για ένα στοχασμό που αναζητά την ολότητα στη γνώση και δεν ικανοποιείται με τη μονομερή προσέγγιση στο υπό εξέταση αντικείμενο· για ένα στοχασμό που αντιμετωπίζει το φαινόμενο ως ιδεατή πραγματικότητα. Ο Γκαίτε αντιμετωπίζει τα χρώματα ως ένα πολύπλευρο φαινόμενο: αφενός συνιστούν υποκειμενικές αλλά μόνο πρόσκαιρες εμφανίσεις μέσα στα ίδια μας τα μάτια, αφετέρου καθίστανται αντικειμενικά αλλά μόνο μεταβατικά οπτικά φαινόμενα και τέλος αποκτούν σταθερή ύπαρξη ως βαφές. Ταυτόχρονα έχουν αισθητική και ηθική σημασία. Και όλες αυτές τις πλευρές του ζητήματος τις πραγματεύεται ως εκφάνσεις μίας καθολικής προοπτικής και ιδέας, της ιδέας ότι τα χρώματα συνδυάζονται. για να μας δώσουν μία ολότητα και αρμονία.


Όποιος λοιπόν αισθάνεται ότι ασφυκτιά μέσα στα σχήματα και τις αφηρημένες ιδέες της σύγχρονης Φυσικής και Οπτικής θα ανασάνει έναν διαφορετικό αέρα στο πλαίσιο της θεωρίας των χρωμάτων του Γκαίτε και θα νιώσει να τον χαϊδεύει η αύρα ενός kόσμου πιο πνευματικού και ιδεατού.


Το βιβλίο  ''ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

"Ρότες Ναυτικού Πολιτισμού"


Η αρχαία ναυτική τεχνολογία και η ανακατασκευή
της αρχαίας Ελληνικής Τριήρους σήμερα.
Έκθεση & Θεματική Εκδήλωση


Σε μία ενδιαφέρουσα όσο και πρωτότυπη θεματική εκδήλωση - έκθεση με τίτλο «Ρότες
Ναυτικού Πολιτισμού», έχουν τη χαρά να προσκαλέσουν το κοινό, η Βιβλιοθήκη του
Ιδρύματος Ευγενίδου, η Βιβλιοθήκη Ναυτικού Πολιτισμού, ο Σ.Α.Σ.Μ.Υ.Ν. και ο Όμιλος
Ερετών.
Στην ειδική αυτή θεματική εκδήλωση, η οποία θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
και ώρα 18:30 στο Ίδρυμα Ευγενίδου, (Λεωφ. Συγγρού 387, Π. Φάληρο), θα μας δοθεί η
μοναδική ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με υλικό που αναδεικνύει τη ναυτική μας κληρονομιά,
ενώ προσφέρει ακόμη την ευκαιρία της διαμόρφωσης μίας ξεχωριστής «ρότας», με την προβολή
ιστορικών πλοίων.


Το κοινό θα έχει καταρχήν την ευκαιρία να περιηγηθεί, με τη βοήθεια ειδικών, στην ομώνυμη
έκθεση, η οποία θα φιλοξενηθεί στη Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Eυγενίδoυ, και να έρθει σε
επαφή με χάρτες και υλικό που αφορά τόσο στην αρχαία ναυπηγική τεχνολογία όσο και σε
χρήσιμα ναυπηγικά στοιχεία που αποτέλεσαν το θεμέλιο λίθο για την ανακατασκευή της
Τριήρους, στα τέλη του 200υ αιώνα. Η έκθεση περιλαμβάνει στοιχεία σχετικά με την παρουσία 
της Τριήρους «ΟΛΥΜΠΙΑΣ» στη Λαμπαδηδρομία των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων «Αθηνών
2004», ενώ θα δώσει την ευκαιρία στους επισκέπτες να «ανακαλύψουν» υλικό που αντλήθηκε
από τις ποικίλες πολιτιστικές συμμετοχές της Τριήρους και βέβαια να δει από κοντά μία
κωπηλατική λέμβο - skiff.
Η ενημερωτική εκδήλωση που θα ακολουθήσει περιλαμβάνει ομιλίες και βίντεο που θα
καλύψουν τις παρακάτω θεματικές ενότητες:
• Ναυτική Τέχνη - Ναυτικός Πολιτισμός και
• Πολιτισμική διαχείριση του Ιστορικού Αρχείου της Τριήρους «ΟΛΥΜΠΙΑΣ».
Εισηγητές της ενημερωτικής αυτής εκδήλωσης θα είναι οι:
• Γεώργιος Καλογερόπουλος, Ερέτης Τριήρους «ΟΛΥΜΠΙΑΣ» και Συλλέκτης
Ιστορικού Αρχείου Τριήρους.
• Ευστράτιος Μπαϊρλής, Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων και Εθιμοτυπίας του Ελληνικού
Συνδέσμου Υποβρυχίων.
• Αθανάσιος Νούλας, Καλλιτεχνικός Βιβλιοδέτης, Υπεύθυνος Έντυπης Εκθέσεως.
• Ολίβια Κουφού, Συντηρήτρια Έργων Τέχνης.
• Δημήτριος Ταβουλάρης, Ναυπηγός Ναυπηγείων Ελευσίνας
και Υπεύθυνος Ανακατασκευής Τριήρους ΟΛΥΜΠΙΑΣ, Ολυμπιακών Αγώνων 2004.


Σηµειώνεται ότι η συµµετοχή είναι ελεύθερη, αλλά η δήλωση συµµετοχής είναι απαραίτητη
λόγω περιορισµένων θέσεων. Σε περίπτωση εξάντλησης των θέσεων, θα τηρηθεί σειρά
προτεραιότητας.
Τηλέφωνα κρατήσεων: 2109469631-32 (Δευτέρα έως Πέµπτη: 8.30-20.00, Παρασκευή: 8.30-
15.00, Σάββατο: 8.30-14.00).
thulebooks.gr

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ


Kawabata Yasunari

Το κορυφαίο έργο ενός από τους μεγαλύτερους Ιάπωνες συγγραφείς του εικοστού αιώνα. Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας 1968.



Ο Γιασουνάρι Καβαμπάτα γεννήθηκε κοντά στην Οσάκα το 1899. Σπούδασε ιαπωνική και αγγλική λογοτεχνία στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Το 1955, ένα χρόνο μετά την αποφοίτησή του, κάνει την πρώτη του εμφάνιση στον ιαπωνικό λογοτεχνικό χώρο με το βιβλίο "Χορεύτρια του Ίζου". Τα μυθιστορήματα που τον έκαναν γνωστό στο διεθνές προσκήνιο είναι "Η χώρα του χιονιού" (1956) και το "Χιλιάδες γερανοί" (1959). Το 1968 βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στα γραπτά του συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τη μυθιστορηματική φόρμα και εκείνη της ποίησης χαϊκού. Εκτός από συγγραφέας υπήρξε και κριτικός λογοτεχνίας και ανέδειξε συγγραφείς όπως ο Γιούκιο Μισίμα. Αυτοκτόνησε στις 16 Απριλίου του 1972.


Στη χώρα του χιονιού το λευκό κόβει σαν λεπίδι. Διαπερνά τα μάτια. Καταδύεται στα βάθη της ψυχής. Ξυπνά τον έρωτα. Στα απομονωμένα βουνά του Χόνσου, μια ντόπια γκέισα και ένας άντρας από το Τόκιο αφήνονται στο ζοφερό εναγκαλισμό του.


Όλα μπερδεύονται. Τα φώτα του σιδηροδρομικού σταθμού. Ένα νυχτερινό ταξίδι με τρένο. Ο κυματισμός των βουνοκορφών. Το παράθυρο-καθρέφτης του βαγονιού. Μια μελαγχολική μελωδία στο σαμισέν. Το άγγιγμα ενός ζεστού χεριού. Η πορσελάνινη ομοφιά ενός έντονα πουδραρισμένου προσώπου. Το θρόισμα ενός ζηωρόχρωμου κιμονό. Ανομολόγητα συναισθήματα. Φευγαλέες στιγμές.

Μια ιστορία που ξεκινά σαν μια μαγική επίκληση στις αισθήσεις, για να τελειώσει με μια πυρκαγιά μέσα στο χιόνι. Ο πύρινος ρόγχος ενός καταδικασμένου έρωτα.


''Λίγο λίγο, η θέρμανση θάμπωσε το τζάμι του παραθύρου, ενώ απ’ έξω έσβηνε το τοπίο της πεδιάδας που περνούσε· και το παιχνίδι του καθρέφτη ξανάρχισε όπως το κάθε τι ξαναρχίζει αιώνια, εικονίζοντας τούτη τη φορά μες στην ημιδιαφάνεια του αόριστες σιλουέτες ταξιδιωτών. Το τρένο, με τα τρία ή τέσσερα σαραβαλιασμένα του βαγόνια κάποιας άλλης εποχής, δεν έμοιαζε σε τίποτε με τις ταχείες των μεγάλων κεντρικών γραμμών. Βρισκόσουν εκεί σαν μέσα στο τρένο κάποιας άλλης, παράξενης χώρας. Ο φωτισμός ήταν κίτρινος και χαμηλός. Παραδομένος ολόκληρος στα ονειροπολήματα και στην αχλύ της φαντασίας του, ο Σιμαμούρα έβλεπε τον εαυτό του να ταξιδεύει έξω από την πραγματικότητα, να παρασέρνεται προς το μέγα κι αιώνιο Κενό, έξω από το χρόνο και το χώρο, από κάποιο άρμα υπερφυσικό.''

Μετάφραση: Γιώργος Λεωτσάκος


Το βιβλίο ''Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


Συγγραφέας : Kierkegaard Sören


Ο Soren Aabye Kierkegaard γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη στις 5 Μαΐου του 1813 και πέθανε στις 11 Νοεμβρίου του 1855. Υπήρξε ένας από τους πλέον σημαντικούς συγγραφείς της δανικής "χρυσής εποχής" της πνευματικής και καλλιτεχνικής κίνησης στη χώρα. Το έργο του διαπερνά τα σύνορα της φιλοσοφίας, της θεολογίας, της ψυχολογίας, της λογοτεχνικής κριτικής, της λογοτεχνίας και της μυθιστορηματικής αφήγησης. Ο Kierkegaard εισήγαγε το καυστικό στυλ αφήγησης με στόχο την κριτική στο κατεστημένο και την αναθεώρηση της Χριστιανικής πίστης εντός του χριστιανικού κόσμου.
Παράλληλα, συνέβαλε κατά πολύ στην αναβάθμιση κάθε τομέα στον οποίο ασχολήθηκε. Θεωρείται "πατέρας του υπαρξισμού", αλλά και ως ο διανοούμενος που άσκησε κριτική στο έργο του Χέγκελ και των Γερμανών ρομαντικών. Έγινε γνωστός ως ο άνθρωπος που συνέβαλε στην ανάπτυξη του ρομαντισμού, για το λογοτεχνικό πειραματισμό του, τη ζωντανή αναπαράσταση βιβλικών χαρακτήρων και τη μεταφορά τους σε σύγχρονα μοτίβα, την εφεύρεση νέων εννοιών που από τότε έχουν ανιχνευθεί και αναλυθεί πολλάκις από διανοούμενους, τις παρεμβάσεις του στην σύγχρονη άσκηση πολιτικής εξουσίας από την δανική εκκλησία και τις ένθερμες προσπάθειές του να αναλύσει και να ανανεώσει τη χριστιανική πίστη.
Ο Kierkegaard, τέλος, καιγόταν από το πάθος του θρησκευτικού ποιητή και διέθετε απίστευτο διαλεκτικό ταλέντο.

Τα κείμενα του τόμου αυτού, τα οποία έχουν μεταφραστεί από τα γαλλικά, αποτελούν περιορισμένη ανθολόγηση από τα ακόλουθα βιβλία του Σαίρεν Κίρκεγκωρ: "Η επανάληψη", "Υστερόγραφο", "Το νόημα της απελπισίας", "Φόβος και τρόμος", "Οι βαθμίδες στο δρόμο της ζωής", "Το νόημα της αγωνίας", "Ημερολόγιο", "Απόψεις", "Η στιγμή", "Τα φιλοσοφικά ψιχία", "Η αρρώστεια του θανάτου", "Η σχολή του Χριστιανισμού".
Η επιλογή των κειμένων επικεντρώθηκε στο πρόβλημα της συνειδητής ύπαρξης του ανθρώπου, για τούτο και ο τίτλος του τόμου αυτού αποτελεί επιλογή του εκδότη.


Το βιβλίο ''ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ


Καμία άλλη προσέγγιση στο χώρο των κοινωνικών επιστήμων δεν επιχείρησε να ερμηνεύσει τόσα πολλά και ίσως καμιά άλλη δεν επηρέασε τόσο πολύ την εξωτερική πολιτική των μεγάλων δυνάμεων. Η γεωπολιτική συνεχίζει και σήμερα να γοητεύει ηγέτες, πολιτικούς αναλυτές και την ευρύτερη κοινή γνώμη.


Ο βρετανός καθηγητής Geoffrey Parker παρουσιάζει την άνοδο, την πτώση και, τέλος, την αναβίωση της γεωπολιτικής, από τους αγγλοσάξονες και γερμανούς στοχαστές των αρχών του αιώνα ως τις μέρες μας. Το βιβλίο είναι ένα εκπληκτικό ταξίδι στο χώρο και το χρόνο. Από το «κόσμο του Ατλαντικού» και τη Μεσόγειο στη Μέση Ανατολή κι από κει, στις ερήμους της Κεντρικής Ασίας και την Άπω Ανατολή. Κι από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την απο-αποικιοποίηση ως τη μεταψυχροπολεμική εποχή. Το βιβλίο αυτό έχει επιλεγεί ως βασικό διδακτικό εγχειρίδιο από πολλά πανεπιστήμια σ' ολόκληρο τον κόσμο.


Ο Geoffrey Parker είναι καθηγητής της πολιτικής γεωγραφίας και της γεωπολιτικής στο University of Birmingham (Μεγάλη Βρετανία).


Το βιβλίο ''ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ




"...Τα φώτα του αεροδρομίου να ανάβουν και να σβήνουν. Άναβαν μόνον για τις προσγειώσεις και απογειώσεις των αεροσκαφών. Με σκοπό να ήταν ορατό από τους Τούρκους λιγότερο χρόνο, γιατί ήταν μέσα στην εμβέλεια του πυροβολικού τους.


-Μια φωτιά λίγο έξω από το διάδρομο προσγειώσεως. Ήταν, όπως μάθαμε πολύ αργότερα, από το ΝΙΚΗ-4 που κατερρίφθη.


-Βλέπαμε τις τροχιοδεικτικές βολές να σκεπάζουν τον ουρανό του αεροδρομίου. Όλα αυτά μας θύμισαν και αλλάξαμε τις δεξαμενές καυσίμου. Βάλαμε τις «C» που ήταν αλεξίσφαιρες . Συνειδητοποιήσαμε για τα καλά τι μας περίμενε. Ήμασταν τυχεροί γιατί όταν βρεθήκαμε στην αρχή του διαδρόμου προσγειώσεως δεν είχαμε φθάσει στο προβλεπόμενο ύψος και κάναμε προσγείωση κατολισθήσεως. Φέραμε τελείως πίσω τους μοχλούς ισχύος και προσεγγίζαμε σχεδόν κάθετα το διάδρομο. ΄Έτσι, ήμασταν εκτεθειμένοι στα αντιαεροπορικά πυρά λιγότερο χρόνο και με μικρότερη επιφάνεια.


Τα αγωνιώδη αυτά λεπτά από την τελική μέχρι την προσγείωση ήταν ατέλειωτα, δεν υπήρχε τρόπος αντίδρασης γαι να βγούμε από το «φραγμό» των αντιαεροπορικών πυρών. Βλέπαμε πυρά να κατευθύνονται προς το μέρος μας και ασυναίσθητα κλείναμε τα μάτια μας. Τα φώτα προσγείωσης τα ανάψαμε λίγο πριν την επαφή με το έδαφος.


Πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα να τρέχει κρύος ιδρώτας από το μέτωπό μου και με κομμένη την ανάσα να περιμένω να ακουμπήσουν οι τροχοί στο έδαφος. «Ούφ», προσγειωθήκαμε επί τέλους είπαμε ταυτόχρονα και οι τέσσερις μας. Η ώρα ήταν 03:22 της 22ας Ιουλίου 1974. Στη διαδρομή προσγείωσης είδαμε τα δύο ΝΟRΑΤLΑS εγκαταλειμμένα αριστερά του διαδρόμου ..."




ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ 1964


ΚΕΦΑΛΑΙΟΒ΄: ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΩΝ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄: ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ 1967


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄: ΚΥΡΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄: ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄: Η ΕΙΣΒΟΛΗ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄ :ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄: Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ NORATLAS


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄: ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι΄: ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ Α' ΜΟΙΡΑΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ΄: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ': ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ


ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ


Το βιβλίο ''ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ


Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ 1945
Apocalypse 1945: The Destruction of Dresden
DAVID IRVING



Το βιβλίο "Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης" περιγράφει μια συγκλονιστική ανθρώπινη τραγωδία. Ή μάλλον ένα άθροισμα μερικών χιλιάδων ανθρώπινων τραγωδιών, ανεξιχνίαστου ακόμη και σήμερα αριθμού, οι οποίες ήρθαν να προστεθούν και αυτές -όταν πια ο πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του-στις τόσες άλλες προηγηθείσες ανθρώπινες τραγωδίες, καθιστώντας έτσι το όνομα "Δρέσδη" συνώνυμο της καταστροφής μιας πυκνοδομημένης αστικής περιοχής με συμβατικά (και όχι πυρηνικά) όπλα. Η πόλη αυτή καταδικάστηκε σε θάνατο και σε αφανισμό με μια διπλή νυχτερινή επιδρομή βρετανικών βομβαρδιστικών, η οποία συνοδεύτηκε και από μία ακόμη επίθεση των Αμερικανών την επόμενη μέρα.


Οι συγκλονιστικές, συνάμα και ωμές, περιγραφές του χάους που ακολούθησε τις επιδρομές και του τρόπου που όσοι απέμειναν ζωντανοί προσπάθησαν να "διαχειριστούν" το πρόβλημα των χιλιάδων άταφων νεκρών, σίγουρα αιχμαλωτίζουν ή και "σοκάρουν" το απαιτητικό κοινό, το οποίο θέλει να βιώσει την εμπειρία της ανάγνωσης ενός συγγράμματος σχετικού με ένα από τα τραγικότερα συμβάντα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.



Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΔΥΣΕΙ


Έλληνες στρατιώται εν τη Δύσει και αναγέννησις της ελληνικής τακτικής

Έτος Έκδοσης :1885
Έτος Α' Ανατύπωσης : 1986
Σελίδες : 289
Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Σάθας



Η πρωτότυπη αλλά σχεδόν αγνοημένη μελέτη του Κωνσταντίνου Σάθα (βλ. αρ. 71, 127, 131, 172-173, 195, 277 της Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών) πρωτοδημοσιεύθηκε στο περιοδικό Εστία τόμ. ΙΘ´-Κ´ (1885). Η εργασία αυτή αποτελεί αξιοσημείωτη συμβολή στη μελέτη των μισθοφορικών στρατιωτικών σωμάτων που έλαβαν την ονομασία stradioti, και προσφέρει αφορμή για έρευνα και εμβάθυνση. Ο Σάθας περιγράφει την προσωπική ταυτότητα και το κοινωνικό προφίλ (χριστιανοί ορθόδοξοι, ελληνόφωνοι, αλβανόφωνοι κλπ.), τους τόπους προέλευσης, τα έθιμα και τις πολεμικές τακτικές των «στρατιωτών» ιππέων (αλλά και πεζών και κουρσάρων) καθώς και τα κράτη της χριστιανικής Δύσης τα οποία υπηρέτησαν (κυρίως τη Βενετία, τη Σικελία αλλά και άλλα κράτη της Ιταλίας, τη Γαλλία και την Ελβετία). Αξιοπρόσεκτη είναι επίσης η σύνδεση που κάνει ο Σάθας με τους Ακρίτες του Βυζαντίου, τα μεταναστευτικά ρεύματα μετά την 'Αλωση και τους αρματολούς και κλέφτες, που μάχονταν «υπέρ πίστεως και πατρίδος». Η αναστατική έκδοση περιέχει πίνακα περιεχομένων, ευρετήριο κυρίων ονομάτων, τόπων και στρατιωτικών όρων και τρεις έγχρωμες μικρογραφικές απεικονίσεις «στρατιωτών» από το προσωπικό αρχείο του Σάθα.


Το βιβλίο ''ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΔΥΣΕΙ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

ΧΙΟΥ ΣΕΛΓΟΥΙΝ ΜΩΜΠΕΡΛΥ


Σε επιστολή του στον Τόμας Χάρντυ, ο Πάουντ έγραφε: «Αν συμπυκνώσω, όπως στην περίπτωση της ερωτικής περιπέτειας του Μόμπερλυ, το μυθιστόρημα του Χένρυ Τζέιμς σε δύο σελίδες –έστω και χωρίς επιτυχημένο αποτέλεσμα–, έχω το δικαίωμα να δεχτώ ένα μέρος της προσοχής που θα αποσπούσαν οι 298 σελίδες που παρέλειψα». Πράγματι, το Hugh Selwyn Mauberley είναι ένα εξαιρετικά πυκνό έργο, με πιο πειθαρχημένο όμως περιεχόμενο και πιο σαφείς στόχους, κατά τη γνώμη μου, από την Έρημη χώρα. Παράλληλα, το ποίημα δείχνει φανερά την επιθυμία του Πάουντ να επαναφέρει στην ποίηση χώρους που η λυρική παράδοση του δέκατου ένατου αιώνα παραχώρησε στο μυθιστόρημα, χώρους της κοινωνικής, δημόσιας και πνευματικής ζωής, που συμπεριλαμβάνουν και την «histoire morale contemporaine» του Φλομπέρ και τις επικές φιλοδοξίες της ομηρικής ποίησης.

Η έκδοση περιλαμβάνει σπάνιο φωτογραφικό υλικό και CD στο οποίο ο Αμερικανός ποιητής διαβάζει ο ίδιος την ποιητική αυτή σύνθεση.


Η επιρροή του Πάουντ στην ποίηση του 20ου αιώνα είναι αναντίρρητα η μεγαλύτερη. Κανένας άλλος συγγραφέας δεν έχει να παρουσιάσει ανάλογο όγκο ποιητικών, μεταφραστικών και κριτικών έργων, κανένας άλλος δεν έχει αφιερώσει τόση ενέργεια στην προώθηση των τεχνών εν γένει. Και ασφαλώς, κανένας δεν αποτέλεσε το επίκεντρο τόσο φλογερών αντιπαραθέσεων, τον στόχο τόσο σφοδρών επιθέσεων. Τον λάτρεψαν και τον μίσησαν· τον ύμνησαν και τον καταδίκασαν. Πολλές φορές, ερήμην της τέχνης του.


Ο Πάουντ ανέλαβε το καθήκον να αναζωογονήσει την ποίηση με ζέση σχεδόν ιεραποστολική, με μια επιμονή που άγγιζε σχεδόν το απόλυτο. Ο Έλιοτ, ο Τζόυς, ο Χέμινγουεϋ και πολλοί άλλοι έγραψαν για την άδολη αφοσίωση του Πάουντ στην προσπάθεια να "ανανεώσει την τέχνη της γραφής", για την ανιδιοτελή ενασχόλησή του με το έργο των συγγραφέων που εκτιμούσε. Μύησε τον Γέιτς στο θέατρο ενώ, ανακάλυψε, ενθάρρυνε και βρήκε εκδότες για τον Τζόυς και τον Φροστ. Επιμελήθηκε ως γνωστόν και έδωσε την τελική μορφή στην "Έρημη χώρα" του Έλιοτ. Μαζί με τον Λιούις θεμελίωσε το κίνημα του βορτισισμού και το βραχύβιο αλλά σημαντικό περιοδικό Blast. Η λογοτεχνική ιστορία του 20ου αιώνα είναι αδιανόητη χωρίς τον Πάουντ.


Σύμφωνα με τον Γέιτς, το Χιού Σέλγουιν Μώμπερλυ είναι ένα "αριστούργημα", ενώ τα λιγότερα συνεκτικά Cantos φανερώνουν έναν νου σε σύγχυση, που δεν ήταν σε θέση να τιθασεύσει το υλικό του και να του δώσει μια ολοκληρωμένη μορφή. Κατ' άλλους, όπως ο Έλιοτ, η ποίηση του Πάουντ είναι μια πορεία αδιάσπαστης ανέλιξης, που ξεκινά από τα μικρότερα ποιήματα των πρώτων χρόνων, περνά στο μεταβατικό Μώμπερλυ, το "εκπληκτικό ποίημα", όπως το αποκαλεί ο 'Ελιοτ, και κλείνει με το "δαντικών βλέψεων" έργο των Cantos. Το αν ο Πάουντ οφείλει την περίοπτη θέση που κατέχει στην ιστορία της ποίησης αποκλειστικά , ή κυρίως, στο Χιού Σέλγουιν Μώμπερλυ είναι ζήτημα υποκειμενικής θεώρησης. Είναι σαφές όμως πως το συγκεκριμένο ποίημα έχει εξυμνηθεί τόσο από τους θαυμαστές όσο και από τους επικριτές των Cantos και κατά γενική ομολογία αντιπροσωπεύει- μαζί με την "Έρημη χώρα" του Έλιοτ- το μανιφέστο του αγγλοσαξονικού μοντερνισμού, και κατ' επέκταση, λόγω της βαρύνουσας σημασίας που είχε στην εξέλιξη της παγκόσμιας ποίησης, του μοντερνισμού γενικότερα.


Το βιβλίο ''ΧΙΟΥ ΣΕΛΓΟΥΙΝ ΜΩΜΠΕΡΛΥ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ


Die Kultur der Renaissance in Italien
Συγγραφέας: Burckhardt Jacob
Μεταφραστής: Τοπάλη Μαρία
Υπεύθυνος Σειράς:Κονδύλης Παναγιώτης
Εκδότης: Νεφέλη




Το έργο του Jacob Burckhardt ανήκει στα αναγνωρισμένα και πολυμεταφρασμένα αριστουργήματα της ιστοριογραφίας. Η αξία του είναι διπλή. Αποτελεί πρότυπο ανασυγκρότησης ενός συγκεκριμένου πολιτισμού, έτσι ώστε να καταφαίνεται πως οι διάφορες πλευρές του συνδέονται μεταξύ τους από την ίδια θεώρηση του κόσμου και από την ίδια πρακτική στάση ζωής.



Η ιστοριογραφία του πολιτισμού, αλλά και γενικότερα η κοινωνική ιστορία μπήκαν έτσι σε νέο δρόμο κάτω απ την επίδραση αυτού του βιβλίου. Από την άλλη πλευρά, η επικαιρότητά του παραμένει ακέραια και σε ό,τι αφορά τον ιδιαίτερο στόχο του, δηλαδή το φαινόμενο που ονομάζουμε "Αναγέννηση".



Μολονότι ο συγγραφέας συγκεντρώνεται στην ανάλυση της Αναγέννησης στην Ιταλία, ωστόσο η πρόθεσή του είναι ευρύτερη. Θέλει να εντοπίσει τα γνωρίσματα, χάρη στα οποία η Αναγέννηση σήμανε τη μεγάλη στροφή στην ιστορία της Ευρώπης και του κόσμου.



Στο επίκεντρο έρχεται, έτσι, η γένεση της νεώτερης αντίληψης για την προσωπικότητα και την ατομικότητα, η συνάφειά της με την επανανακάλυψη της αρχαιότητας και με την καινούργια αξιολόγηση της Φύσης και της εγκόσμιας ζωής. Από την εμφάνιση αυτού του βιβλίου, νέο υλικό και νέες έρευνες διεύρυναν την κατανόηση της Αναγέννησης. Αλλά η αφετηρία του Burckhardt έμεινε στη βάση της ακλόνητη.


Το βιβλίο ''Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ROBERT BRASILLACH ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ



Συνεχίζουν ν’ αστράφτουν οι τελευταίοι πυροβολισμοί
στο ομιχλώδες πρωινό, που οι δικοί μας πέσανε στη γη
ανάμεσά σας θα βρεθώ με ενδεκάχρονη χρονοτριβή
Εσάς απόψε σκέπτομαι Ώ του Φεβρουάριου νεκροί

5 Φεβρουαρίου 1945