Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Η ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΟΜΟΡΦΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ





                                                     του Έζρα Πάουντ

Τη λέει ο Σίμων ο Ζηλωτής κάποια μέρα μετά τη Σταύρωση


Χάσαμε τον ομορφότερο σύντροφο απ’ όλους
για τους παπάδες και το σταυρό;
Ναι, αγαπούσε τους γερούς ανθρώπους,
τα καράβια και τ’ ανοιχτό πέλαγο.

Σαν ήρθαν με πλήθος να πάρουν τον Άνθρωπό μας
να ’βλεπες το χαμόγελό του πόσο ήταν καλό
«Πρώτα αφήστε αυτούς να φύγουν!» είπε ο Όμορφος Σύντροφός μας,
«Αλλοιώς θα ’σαι καταραμένος», λέει αυτός.

Ναι, μας έδιωξε μέσα απ’ τις σταυρωτές ψηλές λόγχες
κι η περιφρόνηση του γέλιου του ακούστηκε όλη,
«Γιατί δε με πιάσατε», λέει αυτός
«όταν περιδιάβαζα μόνος στην πόλη;»

Ω ήπιαμε στην Υγειά του με το καλό κόκκινο κρασί
την τελευταία φορά που κάναμε παρέα,
αλλ’ άνθρωπος ανθρώπων ήταν αυτός,
δεν ήταν ο Όμορφος Σύντροφος έκτομος ιερέας.

Τον είδα να διώχνει εκατό ανθρώπους
με μια δέσμη σκοινιά, γιατί – μυστήριο -
τον υψηλό κι άγιο οίκο τον πήραν
για παζάρι τους και χρηματιστήριο.

Δε θα τον πετύχουν σε βιβλίο νομίζω
μολονότι το γράφουνε ελκυστικά·
χαρτοπόντικας δεν ήταν ο Όμορφος Σύντροφος
μ’ αγαπούσε την ανοιχτή θάλασσα.

Αν νομίζουν πως έχουν παγιδέψει τον Όμορφο Σύντροφό μας
είν’ ανόητοι στον έσχατο βαθμό.
«Θα πάω στη γιορτή», είπε ο Όμορφος Σύντροφός μας,
«μ’ όλο που πηγαίνω στην αγχόνη εγώ».

«Μ’ είδατε να θεραπεύω τους κουτσούς και τους τυφλούς
και ν’ ανασταίνω τους νεκρούς», λέει αυτός.
«Θα δείτε κάτι που τα ξεπερνάει όλα:
πώς ένας γενναίος πεθαίνει στο σταυρό».

Γιος του Θεού ήταν ο Όμορφος σύντροφος
που μας κάλεσε να γίνουμε αδέλφια μ’ αυτόν.
Τον είδα να τρομάζει χίλιους άντρες.
Τον είδα πάνω στο σταυρό.

Δεν έβγαλε φωνή όταν του βάζαν τα καρφιά
και το αίμα ανάβλυζε ζεστό,
τα λαγωνικά του κόκκινου ουρανού αλυχτούσαν
αλλά δεν έβγαλε καμιά φωνή αυτός.

Τον είδα να τρομάζει χίλιους άντρες
στα υψώματα της Γαλιλαίας,
κλαψούριζαν καθώς έβγαινε ήρεμος ανάμεσά τους,
με τα μάτια του σαν το γαλάζιο της θάλασσας ωραία,

σαν τη θάλασσα που δεν ανέχεται ταξίδι
με τους ανέμους που λυσσομανάν’,
σαν τη θάλασσα που την τρόμαξε στη Γεννησαρέτ
με δυο λέξεις ειπωμένες ξαφνικά.

Κύριος των ανθρώπων ήταν ο Όμορφος Σύντροφος,
της θάλασσας σύντροφος και τ’ ανέμου,
αν νομίζουν πως έχουν σκοτώσει τον Όμορφο Σύντροφό μας,
είναι ανόητοι αιώνια, καλέ μου.

Τον είδα να τρώει την κερήθρα
κι ας τον είχαν καρφώσει πριν μέρες στο σταυρό.

                                                                   
                                                      Μετάφραση Ηλία Κυζηράκου
                           από το βιβλίο « Έζρα Πάουντ», εκδ. Δωδώνη