Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ - ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ



Το έθνος που δεν αποκοµίζει το µέγιστο από τα καλύτερα έργα των καλλιτεχνών του είναι εξ ορισµού ανόητο. Ο καλλιτέχνης είναι ένας από τους ελάχιστους που παράγουν. Ο καλλιτέχνης, ο αγρότης και ο τεχνίτης παράγουν πλούτο. Οι υπόλοιποι είναι απλοί µεταπράτες και τον καταναλώνουν. Η καθαρή αξία της καλής τέχνης για τον τόπο στον οποίο παράγεται έχει υπολογιστεί λογαριθµικά. [...] Όταν γινόταν η συζήτηση για την πώληση του έργου τού Χολµπάιν Η δούκισσα του Μιλάνου σε έναν Αµερικανό, η Αγγλία αγόρασε τον πίνακα έναντι τριακοσίων πενήντα χιλιάδων δολαρίων. Υπολόγισαν ότι πολλοί θα επισκέπτονταν το Λονδίνο για να δουν τον πίνακα, ότι τα έσοδα από τα εισιτήρια των ντόπιων επισκεπτών ήταν υψηλότερα από τους τόκους των χρηµάτων. [...] Οι πίνακες, η γλυπτική και η αρχιτεκτονική αποδίδουν χρήµα. Το ίδιο θα µπορούσε να πει κανείς και για τη λογοτεχνία και για την ποίηση, δεδοµένου ότι, όπου υπάρχουν οι πνευµατικές προϋποθέσεις για την παραγωγή και τη διατήρηση της καλής γραφής, εκεί η κοινωνία είναι ευχάριστη και η αξία των ακινήτων ανεβαίνει. Ο κ. Φ. Μ. Χιούφερ έχει πει ότι η διαφορά ανάµεσα στο Λονδίνο και σε άλλες πόλεις βρίσκεται στο ότι «δεν υπάρχει κανένας που ζει στο Λονδίνο µόνο και µόνο επειδή θέλει να κάνει αρκετά χρήµατα για να µπορέσει να ζήσει κάπου αλλού».

Περιεχόμενα


Ι ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ
Προειδοποίηση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Εργαστηριακές συνθήκες
Η ιδεογραμμική μέθοδος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Τι είναι λογοτεχνία;
Προσέγγιση
Σε τι χρησιμεύει η γλώσσα;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
Πυξίδα, εξάντας ή ορόσημα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
Τεστ και ασκήσεις έκθεσης
Δεύτερη σειρά οδηγιών
Και άλλες οδηγίες
Μερικές ακόμη οδηγίες
Βάση
Ελευθερία
Άσκηση
19ος αιώνας
Μελέτη
Αντίληψη
Ο δάσκαλος
Προτιμήσεις
ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ
DICHTEN = CONDENSARE

ΙI ΑΛΛΑ ΔΟΚΙΜΙΑ
Ο σοβαρός καλλιτέχνης
Η αποστολή του δασκάλου
Η παράδοση
Η Αναγέννηση
Ειρωνεία, Λαφόργκ, σάτιρα
Το σκληρό και το μαλακό στη γαλλική ποίηση
Ο Σουίνμπερν και οι βιογράφοι του
Ο ύστερος Γέητς
Οδυσσέας
Τζόυς
Τ. Σ. Έλιοτ

Ευρετήριο

Τα κείμενα του παρόντος τόμου προέρχονται από τις εκδόσεις: Ezra Pound, ABC of Reading, New Directions, 1934 & Literary Essays, New Directions, 1968



Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ



Αποσπάσματα από το βιβλίο «Πολιτική Ψυχολογία» 

Για την πολιτική

- «Οι σημαντικότεροι κανόνες διακυβέρνησης των ανθρώπων είναι αυτοί που έχουν σχέση με την δράση. Πότε θα πρέπει κανείς να δρα, με ποιο τρόπο και μέσα σε ποια όρια; Η απάντηση σ’ αυτές τις ερωτήσεις αποτελεί ολόκληρη την τέχνη της πολιτικής.

Μια προσεκτική ανάλυση των πολιτικών σφαλμάτων, με τα οποία είναι διάσπαρτος ο ιστός της ιστορίας, καταδεικνύει ότι γενικά οι αιτίες τους ήταν λάθη ψυχολογίας»

Για τους ξένους

-«Η βαρύνουσα επίδραση των ξένων αποτελεί αλάνθαστα διαλυτικό στοιχείο για την ύπαρξη των Κρατών. Αφαιρεί από ένα λαό ό, τι πιο πολύτιμο έχει: την ψυχή του. Όταν οι ξένοι έγιναν πολλοί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έπαψε να υπάρχει. Υποθέστε ένα έθνος όπως το δικό μας, όπου ο πληθυσμός παρακμάζει , περιτριγυρισμένο από χώρες των οποίων ο πληθυσμός αυξάνει συνεχώς. Αν ανεχθούμε την μετανάστευση αυτών των ξένων λαών, θα είναι τελικά ολέθρια. Καθόλου στρατιωτική θητεία, λίγοι ή καθόλου φόροι, μια εργασία πιο εύκολη και πιο αποδοτική απ’ ό, τι στη γενέθλια χώρα τους. Οι δισταγμοί τους είναι ακόμη λιγώτεροι, απ’ τη στιγμή που η εκλογή μεταξύ των διαφόρων χωρών δεν τους είναι επιτρεπτή, εφ’ όσον όλοι οι άλλοι τους απωθούν. Η εισβολή ξένων μαζών γίνεται, στην περίπτωση αυτή, πολύ επίφοβη, εφ’ όσον αυτοί που μεταναστεύουν είναι, φυσικά, τα κατώτερα στοιχεία, που είναι ανίκανα να καλύψουν τις ανάγκες τους στη δική τους πατρίδα. Οι ανθρωπιστικές μας αρχές μας καταδικάζουν να ανεχόμαστε μια διογκούμενη εισβολή ξένων….

….Ποια μπορεί να είναι η ενότητα ενός λαού ή απλά η ύπαρξή του, κάτω από παρόμοιες συνθήκες; 

Οι χειρότερες εκατόμβες στα πεδία των μαχών, θα ήταν άπειρα προτιμότερες από τέτοιου είδους εισβολές.

Υπάρχει ένα πολύ αλάνθαστο ένστικτο, που δίδασκε στους αρχαίους το φόβο των ξένων. Γνώριζαν καλά ότι η αξία μιας χώρας δεν μετράται με βάση τον αριθμό των κατοίκων της, αλλά με βάση τον αριθμό των πολιτών της.»

«Όσον αφορά τους Άραβες, έχω ήδη αναφέρει την περίπτωση των 4.000 ορφανών του καρδιναλίου Lavigerie. Αναθρεμμένα στους κόλπους της χριστιανικής θρησκείας, και χωρίς καμία επαφή με τους ιθαγενείς , τα ορφανά αυτά στην τεράστια πλειοψηφία τους επέστρεψαν, μόλις ενηλικιώθηκαν, στον ισλαμισμό.» 

Για τον «αναρχοσυνδικαλισμό», τον σοσιαλισμό και την κοινωνική αναρχία

-«Μόλις ιδρυθεί ένα πολιτικό κόμμα , κι όποια κι αν είναι τα θεωρητικά του πιστεύω, ακόμα κι αν αποσκοπούν στην καταστροφή των μηχανών ή «στο φύτεμα της εθνικής σημαίας στην κοπριά», είναι πάντοτε βέβαιο ότι θα δούμε να προστρέχει προς υποστήριξή του ένας εσμός ανεπάγγελτων ημιδιανοουμένων. Η κλασσική παιδεία μας, κατασκευάζει ολόκληρες λεγεώνες απ’ αυτούς, ανίκανους να εκπληρώσουν άλλα καθήκοντα. Ας μη μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι οι χειρότερες μορφές του αναρχοσυνδικαλισμού μπορούν να στρατολογούν πολυάριθμους συνηγόρους.» 

«Στην πολιτική, όπως και στη θρησκεία, οι αόριστες και ανακριβείς σχηματοποιήσεις είναι πάρα πολύ χρήσιμες, αφού ο καθένας μπορεί να τις ερμηνεύει κατά βούληση. Δεν υπάρχει τίποτε πιο νεφελώδες από τη σημερινή έννοια της λέξης σοσιαλισμός……Το θεμελιώδες χαρακτηριστικό του σοσιαλισμού είναι ένα βαθύ μίσος ενάντια σε όλους όσοι υπερέχουν: είτε ως προς το ταλέντο, είτε ως προς την περιουσία και την ευφυΐα»

«Η κοινωνική αναρχία δεν εκδηλώνεται μόνο στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Αποτελεί, όπως όλες οι πνευματικές επιδημίες, ουσιαστικά μια μεταδοτική νόσο……Η ανάπτυξη της αναρχίας στη χώρα μας, αποκαλύπτεται κυρίως από τις προόδους του αντιπατριωτισμού….

…. Ένα από τα πιο εμφανή αποτελέσματα της ανάπτυξης της κοινωνικής αναρχίας, είναι η εξάπλωση της εγκληματικότητας»

Για τον ανθρωπισμό

«Όταν ενσκήπτει η ολέθρια φυλή των φιλανθρώπων πάνω σ’ ένα λαό, τότε επίκεινται μεγάλες καταστροφές. Γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό πολλαπλασιάσθηκαν την παραμονή της Επανάστασης. Τι επικλήσεις στο Υπέρτατο όν, τι συγκινητικές εκκλήσεις για Αδελφότητα, πριν από τις σφαγές του Σεπτέμβρη και την ακατάπαυστη χρήση της λαιμητόμου! Η τελική κατάληξη της Εξέλιξης του ανθρωπισμού ήταν πάντοτε αιμοσταγείς εκατόμβες. Θα πρέπει να φοβούμαστε την πανούκλα, αλλά πολύ περισσότερο θα πρέπει να φοβούμαστε τους φιλανθρώπους. Οι κοινωνίες ποτέ δεν είχαν χειρότερους εχθρούς. Ο φιλάνθρωπος δεν είναι καθόλου άνθρωπος της προόδου, αλλ’ αυτός που καταστρέφει όλες τις πρωτοβουλίες και δημιουργεί εμπόδια σε κάθε πρόοδο»

Για την ισότητα

«Οι προσπάθειές μας για την αλλαγή των αναπότρεπτων φυσικών νόμων, για την εγκαθίδρυση της ισότητας επί παραδείγματι, εκεί όπου η φύση επιβάλλει την ανισότητα, αντιπροσωπεύουν εξίσου επικίνδυνες προσπάθειες μ΄εκείνες ενός διευθυντή εργοστασίου που θα ήθελε να παραβιάσει όλους τους νόμους της φυσικής και μηχανικής. Τα ερείπια θα προέκυπταν, σύντομα θα του αποδείκνυαν τον κίνδυνο ενός παρόμοιου εγχειρήματος».

Για την αγάπη στην πατρίδα 

«Η αγάπη της πατρίδας σχηματίζει το πραγματικό κοινωνικό κονίαμα, που είναι ικανό να διατηρήσει ακέραια την ισχύ ενός λαού. Η πατρίδα αποτελεί το σύμβολο των κληροδοτημένων κατακτήσεων ολόκληρης της προγονικής μας ύπαρξης. Μην μπορώντας να ζήσουμε παρά μόνο διαμέσου αυτής, θα πρέπει να ζούμε γι’ αυτήν».