Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2020

in.gr, η κριτική του Μιχάλη Μοδινού για το ''Ταξίδι μέσα στο δωμάτιό μου''

Ολόκληρη η πολύ ενδιαφέρουσα κριτική του Μιχάλη Μοδινού:

Ταξίδι στο δωμάτιο, ύμνος στη φαντασία

Πρόκειται για μια ευφυή, σαρκαστική αναστροφή των ως τότε (αλλά και ως τις μέρες μας) επικρατούντων προτύπων περί της περιπετειώδους φύσης του ταξιδιού, της ηρωικής φύσης των ταξιδευτών κ.λπ. κ.λπ.


Μιχάλης Μοδινός


Ταξίδι δωματίου – κάτι σαν να λέμε ορχήστρα δωματίου; Πολύ πριν από τον κορωνοϊό και τους περιορισμούς του, η περιπλάνηση σε μικρούς οικείους χώρους αποτελούσε μια διέξοδο για πολλά ανήσυχα πνεύματα. Πού να τρέχεις τώρα σε υγρές ζούγκλες και ανήλια φαράγγια, να διαπλέεις ταραγμένες θάλασσες και να διασχίζεις άνυδρες ερήμους, να κοιμάσαι σε στρώματα γεμάτα τσιμπούρια και ψύλλους, να σε κλέβουν απολίτιστοι πανδοχείς και να σε απειλούν ορδές αγρίων, σμήνη κουνουπιών και τζάγκουαρ… Αφήστε πια το κόστος του ταξιδιού πάνω στη ράχη μουλαριών για να διασχίσεις τις Αλπεις ή δρομάδων για να φτάσεις στην πολυπόθητη όαση. Επρεπε να ξοδέψεις μια περιουσία για να οργανώσεις μια περιήγηση και, παρά το ότι οι ανταμοιβές ήταν πολλές και η δόξα σε ανέμενε με την επιστροφή στην πατρίδα, όφειλες να βάλεις στην παλάντζα κόστη και πιθανά οφέλη.

Κατά κανόνα βέβαια έγραφες και έναν τόμο ταξιδιωτικών εντυπώσεων – ή ίσως πολλούς και καθοριστικούς, όπως έπραξε ο φυσιοδίφης Αλέξανδρος φον Χούμπολτ λίγα χρόνια μετά τον Ντε Μαιστρ. Θα έδινες ίσως διαλέξεις για τις πηγές του Νείλου και τις υψομετρικές διαβαθμίσεις της χλωρίδας στη Βενεζουέλα μπροστά στο φιλοθεάμον κοινό, ειδικά αν υπήρχαν απαιτητικοί χρηματοδότες πίσω από την αποστολή σου, όπως η Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία ή η Ακαδημία Επιστημών του Βερολίνου. Αλλά ήδη στα τέλη του αιώνα του Διαφωτισμού οι μεγάλες ανακαλύψεις έτειναν να ολοκληρωθούν, τα κενά του παγκόσμιου χάρτη γέμιζαν ταχύτατα και σύντομα ο περιηγητής θα γινόταν απλός τουρίστας. Ασφαλέστεροι και κοντινότεροι προορισμοί προσέφεραν αναψυχή και αλλαγή παραστάσεων – αν και οι ταλαιπωρίες και τα έξοδα δεν υστερούσαν. Ο Ξαβιέ ντε Μαιστρ (1763-1852), παιδί του Διαφωτισμού, αν και αντεπαναστάτης – όπως και ο διάσημος πολιτικός αναλυτής αδελφός του, ο Ζοζέφ – υποχρεώθηκε να μείνει το 1790 έγκλειστος για 42 ημέρες στο μάλλον ευρύχωρο δωμάτιό του στο Τορίνο, έπειτα από μια παράνομη μονομαχία. Θα μετέτρεπε τη διαμονή αυτή σε περιπέτεια, ανακαλύπτοντας στα συνηθισμένα καθημερινά πράγματα, που ελάχιστη σημασία τούς είχε δώσει ως τότε, απρόσμενες ηδονές. Οι ημερολογιακές του σημειώσεις, στη μορφή 42 σύντομων κεφαλαίων, θα εκδίδονταν σε βιβλίο από τον αδελφό του, το 1794, και η έκφραση «ταξίδι στο δωμάτιό μου» θα παρέμενε έκτοτε στο φιλολογικό λεξιλόγιο ως λέξη-κλειδί.

Διόλου άδικα. Πρόκειται για μια ευφυή, σαρκαστική αναστροφή των ως τότε (αλλά και ως τις μέρες μας) επικρατούντων προτύπων περί της περιπετειώδους φύσης του ταξιδιού, της ηρωικής φύσης των ταξιδευτών κ.λπ. κ.λπ. Ο τόνος είναι ειρωνικός και αποκαθηλωτικός των τρεχουσών παραδοχών ήδη από την πρώτη φράση. Δηλώνει ευχαρίστηση από τον εγκλεισμό του ενώ αξιολογεί ό ίδιος τις παρατηρήσεις που έκανε ονομάζοντάς τες ενδιαφέρουσες. Το μόνο πράγμα που χρειάζεται κανένας για να κάνει ένα ταξίδι είναι «μια μικρή γωνιά όπου να μπορεί να αποσυρθεί και να κρυφτεί από όλο τον κόσμο». Μάλιστα ο Ντε Μαιστρ φτάνει να θεωρεί βέβαιο ότι ο οποιοσδήποτε εχέφρων άνθρωπος οφείλει να υιοθετήσει το σύστημά του. Ο κύριος λόγος φυσικά είναι ότι ένα τέτοιο ταξίδι δεν κοστίζει τίποτα. Επίσης ότι δεν εγείρει ζήλιες και ανταγωνισμούς. Δεν απειλεί με νέες αρρώστιες ενώ μπορεί και να θεραπεύσει κάποιες παλιές. Χώρια η ασφάλεια που παρέχει. Οπότε ο Ντε Μαιστρ προχωρεί στη μεγάλη παρότρυνση: «Πάρτε θάρρος λοιπόν, αναχωρούμε. Ακολουθήστε με, όλοι εσείς που ο θάνατος της αγάπης, η αδιαφορία για τη φιλία, σας κρατούν μέσα στο διαμέρισμά σας, μακριά από τη μικρότητα και την προδοσία των ανθρώπων. Ολοι οι δυστυχείς, οι άρρωστοι και οι βαριεστημένοι του Σύμπαντος ας με ακολουθήσουν, όλοι οι τεμπέληδες ας εγερθούν».

Απολαύσεις εντός

Και η φαντασία απελευθερώνεται ταυτόχρονα με τον σαρκασμό προς όσους κοκορεύονται γιατί επισκέφθηκαν τη Ρώμη ή το Παρίσι. Και τι δεν μπορεί κανείς να απολαύσει στο δωμάτιό του. Τη φωτιά που σιγοκαίει, το σκυλί του που δεν πρόκειται ποτέ να τον προδώσει, ένα λιτό πλην απολαυστικό γεύμα. Μπορεί να επανεκτιμήσει τις χάρες της αναπαυτικής του πολυθρόνας, να στοχαστεί πάνω στις στιγμές ευτυχίας που προσφέρει κατά περίπτωση το κρεβάτι, επί τη ευκαιρία μάλιστα προτείνεται στον αναγνώστη το κλινοσκέπασμα να είναι απαραιτήτως σε αποχρώσεις του ροζ και του λευκού – κάτι που στην περίπτωση του συγγραφέα ανακαλεί μια ανάβαση στις πλαγιές των Αλπεων και τα ροδαλά μάγουλα της αγαπημένης του, της ωραιότερης γυναίκας στο Τορίνο, όπως την αποκαλεί. Οι παντόφλες και οι προσεγμένες πιτζάμες μπορούν να προσφέρουν γαλήνιες στιγμές, τα μαξιλάρια του σοφά να υπενθυμίσουν επαγωγικά τα παλαιότερα εφηβικά όνειρα για περιπέτειες και δόξα ή να εγείρουν τον πόθο της ισχύος και της κυριαρχίας, αφήστε πια την έλξη που θα ευχόσουν να ασκούσες στις ωραιότερες των γυναικών.

Η σημαντικότερη πηγή αναγνωστικών απολαύσεων στο βιβλίο είναι ωστόσο οι στάσεις που κάνει ο Ντε Μαιστρ κατά το μακρύ ταξίδι από την πολυθρόνα στο κρεβάτι, μπροστά στους πίνακες και στις γκραβούρες που κοσμούν τον παρακείμενο τοίχο. Μια αγνή βοσκοπούλα στις πλαγιές των Αλπεων θα του εγείρει τον πόθο για την απλή ζωή, μακριά από τον αχό της πόλης και του πολιτισμού, στην αγκαλιά και στη φροντίδα της αγαπημένης του. Μόνο που ο πόλεμος μαίνεται κάτω στις κοιλάδες και οι επαναστατικές δυνάμεις, έναν μόλις χρόνο μετά τη Γαλλική Επανάσταση, απειλούν τους νομιμόφρονες υπερασπιστές του Παλαιού Καθεστώτος – οπότε ο συγγραφέας νιώθει την ανάγκη και το καθήκον να προστατέψει τη βοσκοπούλα του. Μπροστά σε ένα αντίγραφο πορτρέτου της ερωμένης του Ραφαήλ, της Φορναρίνα, έχουμε ίσως τις πιο ενδιαφέρουσες σελίδες του βιβλίου. Η εν λόγω κυρία φέρεται ότι κατέστρεψε τον μεγάλο αναγεννησιακό ζωγράφο μέσω των απιστιών της αλλά και της ικανότητας να συντηρεί έναν εκ μέρους του εξοντωτικό ερωτικό πόθο που τον οδήγησε στον θάνατο. Ποικίλες θεωρίες έχουν διατυπωθεί διά μέσου των αιώνων για την ιστορία αυτή από συγγραφείς και φιλοσόφους – πρόσφατα, ακόμα και η υπόθεση εργασίας ότι ο μόλις 37χρονος Ραφαήλ πέθανε από κάτι σαν τον κορωνοϊό, καθώς ο οργανισμός του ήταν εξασθενημένος από τις αγρυπνίες στις αγκάλες της αγαπημένης. Ο Ντε Μαιστρ στοχάζεται λοιπόν μπρος στο αντίγραφο της Φορναρίνα και την εγκαλεί που δεν άφησε τον ζωγράφο στην ησυχία του για να πραγματοποιήσει το επόμενο αριστούργημά του. Ωστόσο, παρατηρώντας καλύτερα τις καμπύλες και αφημένος πια στη γοητεία της γυναίκας νιώθει το ζώον να αναδεύει εντός του και να κυριαρχεί επί της νόησης και της λογικής – «ψυχή» την αποκαλεί προγραμματικά.

Τον κατανοεί τον δύστυχο Ραφαήλ, τον κατανοεί απολύτως. Εχει δηλώσει εξαρχής τη φιλοσοφική του θεώρηση όπου το ζώον μέσα μας αντίκειται ολοσχερώς στην ψυχή και η διαπάλη αυτή διαπερνά όλο το βιβλίο. Ενώ κάνει τις ευγενέστερες των σκέψεων και στοχάζεται πάνω στα πλεονεκτήματα της απόσυρσης από τον δημόσιο χώρο, ο νους και τα βήματά του ταξιδεύουν ανεξέλεγκτα στα ιδιαίτερα διαμερίσματα κάποιας κυρίας Ντε Οκαστέλ, υποτιθέμενα πρώην ερωμένης του, που ασχολείται αποκλειστικά με τους καθρέφτες και την εμφάνισή της. Το ζώον (το έτερον, όπως εναλλακτικά το ονομάζει) έχει και πάλι νικήσει την ψυχή. Το χειρότερο; Είναι μάλλον βέβαιος ότι όσες όμορφες της πόλης έστρεφαν ίσως το βλέμμα τους στο πέρασμά του, ήταν στο ζώον που απευθύνονταν, όχι στο πνεύμα του.

Ζητιάνοι και υπηρέτες

Υπάρχουν και πολλά άλλα ενδιαφέροντα στο βιβλίο, επαγωγικά δομημένα πάνω στις εντυπώσεις και στις απολαύσεις του δωματίου. Υπάρχουν στοχασμοί που απευθύνονται στον νεκρό πατέρα του και κοινωνικές προσεγγίσεις της φτώχειας στο Τορίνο της εποχής, με αστέγους και σφιχταγκαλιασμένα παιδάκια να τουρτουρίζουν στους φράκτες πολυτελών παλατιών όπου δίνονται χοροί και δείπνα. Οι πλούσιοι ελάχιστη σημασία δίνουν σε αυτούς τους άτυχους όταν ποτισμένοι με σαμπάνια, όλο γέλια και χαρές καλούν τον αμαξά τους για να επιστρέψουν οίκαδεν. Ωστόσο υπάρχουν και οι σεμνοί, φιλάνθρωποι πολίτες που χωρίς να το γνωστοποιούν πουθενά ξυπνούν από νωρίς για να ενισχύσουν και να ανακουφίσουν τους άτυχους του βίου. Σε μια περίσταση θυμώνει με τον εαυτό του που ασυλλόγιστα φέρθηκε με αγένεια σε έναν ζητιάνο που είχε φτάσει ως το κατώφλι του. Και σε άλλο κεφάλαιο έρχεται στη θέση του πιστού του υπηρέτη για τους μισθούς που του οφείλει. 

Παρά τις κοινωνικές του ευαισθησίες πάντως, ο Ντε Μαιστρ είναι αρνητικός με την Επανάσταση και δεν χάνει ευκαιρία για να το δείξει. Λογικό – άλλωστε η οικογένεια είναι φιλοβασιλική και ο αδελφός του Ζοζέφ θα κάνει εξαιρετική καριέρα ως συντηρητικός πολιτικός φιλόσοφος. Ωστόσο, αλλού είναι η δύναμη του βιβλίου: στη σεμνότητα που προτείνεται στον αναγνώστη και στην αφύπνιση των αισθήσεων ώστε να αντληθούν όλες οι πιθανές χαρές από απλά καθημερινά πράγματα που συνηθίζουμε να αγνοούμε – όταν δεν τα περιφρονούμε. Ακόμα, στη δεκτικότητα, η οποία προτείνεται ως η βασική σκευή για ένα οποιοδήποτε ταξίδι. Και πράγματι, πόσοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι αποκόμισαν κάτι από τις ταξιδιωτικές εμπειρίες τους, στα καθ’ ημάς λ.χ., ειδικά στα χρόνια της επίπλαστης ευημερίας προ της χρεοκοπίας, όταν δεν έμεινε γωνιά της Γης που να μην καταπατήθηκε κυριολεκτικά από στίφη νεοελλήνων; Πόσοι απ’ αυτούς αποκόμισαν άραγε κάτι; Και πόσοι σχετικοποίησαν τη θέση της χώρας μας ως ομφαλού της Γης;

Δεκτικότητα, λοιπόν, αν πρόκειται να ταξιδέψετε ανάμεσα στους τοίχους του σπιτιού σας ή ακόμα, σε πιθανώς καλύτερα χρόνια, στη Γη του Πυρός. Ας μη θεωρούμε πληκτικό τον άμεσο περίγυρο, μας λέει ο Ντε Μαιστρ. Επιπλέον ας αφηνόμαστε στην επαγωγική μέθοδο. Ολο το Σύμπαν μπορεί να ανακατασκευαστεί από μια χούφτα άμμου. Μια καλοψημένη φρυγανιά και το άρωμα του καφέ μπορούν να διεγείρουν ποικίλες αισθήσεις, ενώ οι ευγενέστερες σκέψεις μπορούν να εγερθούν από παλαιότερες εμπειρίες και ενοράσεις. Αφήστε πια τη Φορμαρίνα, την κάθε Φορμαρίνα, που μπορεί να οδήγησε στον θάνατο τον Ραφαήλ, αλλά μπορεί να γεννήσει σε μύρια συμπεράσματα για τον δυισμό ύλης και πνεύματος, για την άπιστη γυναικεία φύση ή για τις ευεργεσίες των ονείρων – που, βρε αδελφέ, τζάμπα είναι.

Το βιβλίο μού το υπέδειξε η καλή νέα πατρινή συγγραφέας Μαρία Διδάχου (την οποία και ευχαριστώ γι’ αυτό), πιθανόν ως ειρωνικό αντίποδα των δικών μου επικών ταξιδιωτικών αφηγήσεων. Είχε βέβαια περάσει από τα χέρια μου κάποια γαλλική του έκδοση στα πολύ νεανικά μου χρόνια, αλλά προφανώς δεν ήμουν ακόμη σε θέση να την εκτιμήσω. Ετσι κι αλλιώς, πάντως, κι ο ίδιος ο Ντε Μαιστρ ήταν αρκετά ταξιδεμένος, γι’ αυτό ίσως ήταν σε θέση να επανεκτιμήσει τις ιδιαίτερες χάρες του δωματίου του και της για άλλους πληκτικής καθημερινότητας. Το εύρος και το βάθος, το «εαυτόν» και το «έτερον» συνδιαλέγονται ισοτίμως, και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος. Ενα εύγε ανήκει στις εκδόσεις Θούλη που επανέφεραν το βιβλίο στα ελληνικά, το οποίο είχε κυκλοφορήσει το 1983 από το Εκκρεμές, αλλά θεωρείται εξαντλημένο. Η μετάφραση του Μανώλη Στρατάκη σέβεται απολύτως το πρωτότυπο.


Ξαβιέ ντε Μαιστρ

Ταξίδι μέσα στο δωμάτιό μου

Μτφ. Μανώλης Στρατάκης

Εκδ. Θούλη, σελ. 116 


πηγή: in.gr 


Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

Μια φωτογραφία υψηλού συμβολισμού

 


Αυτή η ουρά είναι έξω από το βιβλιοπωλείο Furet du Nord στη Γαλλία, υπό βροχή, για να αγοράσουν βιβλία πριν από το lockdown. Μια φωτογραφία υψηλού συμβολισμού για το τι θεωρούμε είδη πρώτης ανάγκης την εποχή της πανδημίας. 

πηγή 




Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2020

Το μεγαλύτερο χάρισμα

 


Το μεγαλύτερο χάρισμα είναι το πάθος για διάβασμα

Έντμουντ Μπερκ, 1729-1797, Βρετανός πολιτικός & φιλόσοφος





Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020

Μπάϋρον, πέθανε με την Ελλάδα στην καρδιά

 

Το βιβλίο αυτό έπρεπε να γραφεί για να ακολουθήσει η ψυχική λύτρωση. Από νεαρή φοιτήτρια είχα τρεις έρωτες δυνατούς και μεγάλους. Αυτή μου η εξομολόγηση ας μη με κατεβάσει στα μάτια σας. Αυτές οι επίμονες αγάπες, που ήτανε σύγχρονες, είχανε ως αντικείμενό τους τρεις λεβέντες του περασμένου αιώνα. Το Ναπολέοντα, τον Καραϊσκάκη της Ρούμελης και τον Μπάϋρον της Αλβιόνας. Για τον πρώτο έγραψα μια πραγματεία σ’ ένα σεμινάριο ευρωπαϊκού πανεπιστημίου. Για το δεύτερο ένα μεγάλο δίτομο έργο με πολλή τρυφερότητα και αγάπη, που τον έκανα γνωστό και στο ευρωπαϊκό κοινό σε άλλες γλώσσες. Για τον τρίτο εκδίδω τώρα σ’ ετούτο το χρόνο, που η Μνημοσύνη μας φέρνει πίσω στο ξεσήκωμα της Ελλάδας για τη λευτεριά της, το αφιέρωμα τούτο. Πολλά χρόνια στην ξενητιά μού έκανε συντροφιά στη σκέψη αυτό το λεβεντόπαιδο της Αλβιόνας, που έδωσε για την Ελλάδα τη ζωή του, αυτό το ποιητικό δαιμόνιο που είχε όλα τα πλεονεκτήματα ζυμωμένα και με όλα τα μειονεκτήματα μιας σπάνιας μεγαλοφυίας. Βρήκα σ’ ένα βιβλιοπωλείο αρχαίων σπάνιων βιβλίων δύο πολύτιμες εκδόσεις, για τη ζωή η μια, για το έργο η άλλη του Μπάϋρον. Μ’ αυτές που περιέχουν τα γνήσια ντοκουμέντα της ζωής και του πνεύματός του δέθηκα πιότερο μαζί του. 

Σίτσα Καραϊσκάκη 


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020

361 ΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ - ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ



Ο Σύνδεσμος Επιζησάντων Στρατιωτών 361 Τάγματος Πεζικού, 1974 και το Κυπριακό Ινστιτούτο
Επιστημονικών και Ιστορικών Ερευνών βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουν την
κυκλοφορία της Β’ έκδοσης του βιβλίου του Χαράλαμπου Α. Αλεξάνδρου με τίτλο: 361 Τάγμα
Πεζικού, Χρονικό Προάσπισης Προδομένης Πατρίδας.
Η ευνοϊκή υποδοχή που έτυχε το βιβλίο οδήγησε στην εξάντλησή του σε μόλις 6 μήνες μετά από
την πρώτη του παρουσίαση, απόδειξη του ενδιαφέροντος που υπάρχει στο κοινό για σοβαρές και
τεκμηριωμένες μελέτες για τα πολεμικά γεγονότα του 1974. Η συνεχής ζήτηση και οι θετικές
κριτικές έκαναν αναγκαία την κυκλοφορία της Β’ έκδοσης.
Η δράση του 361 ΤΠ βρίθει γεγονότων. Δεν θα ήταν υπερβολή να σημειωθεί ότι μέσω της δράσης
του Τάγματος παρουσιάζεται μεγάλο κομμάτι των εξελίξεων στο «ανατολικό μέτωπο» του
πολέμου καθ’ όλη τη διάρκειά του, από τις 20 Ιουλίου μέχρι και μετά τις 14 Αυγούστου.
Αποτέλεσμα της εμπλοκής του Τάγματος στις πολεμικές επιχειρήσεις για την προάσπιση της
Κύπρου απέναντι στους Τούρκους εισβολείς, ήταν να πληρώσει βαρύ φόρο αίματος. Πεσόντες 58,
αγνοούμενοι 28, τραυματίες 43. Οι ανεπαρκείς χειρισμοί της διοίκησης οδήγησαν στην
αιχμαλωσία άλλους 45 άνδρες και έφεραν αρκετούς να καταφέρνουν να γλυτώσουν από τους
Τούρκους μετά από μυθιστορηματικές περιπλανήσεις.
Το βιβλίο παρουσιάζει τα γεγονότα στις πραγματικές ιστορικές τους διαστάσεις, με εντιμότητα,
χωρίς συνωμοσιολογική διάθεση. Με ισχυρή τεκμηρίωση, παρέχει τα απαραίτητα στοιχεία ώστε
να δίνονται απαντήσεις στα διάφορα «γιατί» που γεννιούνται σε όποιον τολμά να αντικρίσει την
κυπριακή τραγωδία του 1974.




Τρίτη 3 Μαρτίου 2020

Τα δειλά των εχθρών σας πλήθη καταφρονήσατε· την κόμην πάντα ο θρίαμβος στέφει των υπέρ πάτρης κινδυνευόντων


Ανδρέας Κάλβος, Ωδή δεκάτη 



Ο Ωκεανός

α΄
Γη των θεών φροντίδα,Ελλάς ηρώων μητέρα,φίλη, γλυκεία πατρίδα μουνύκτα δουλείας σ’ εσκέπασε,5νύκτα αιώνων.
β΄
Ούτω εις το χάος αμέτρητοντων ουρανίων ερήμων,νυκτερινός εξάπλωσενέρεβος τα πλατέα10πένθιμα εμβόλια.
γ΄
Και εις την σκοτιάν βαθείαν,εις το απέραντον διάστημα,τα φώτα σιγαλέακινώνται των αστέρων15λελυπημένα.
δ΄
Εχάθηκαν οι πόλεις,εχάθηκαν τα δάση,κι η θάλασσα κοιμάταικαι τα βουνά· και ο θόρυβος20παύει των ζώντων.
ε΄
Εις τα φρικτά βασίλειαομοιάζει του θανάτουη φύσις όλη· εκείθενήχος ποτέ δεν έρχεται25ύμνων ή θρήνων.
ς΄
Αλλά των μακαρίωνστάβλων ιδού τα ηώακάγκελα οι Ώραι ανοίγουσιν,ιδού τα ακάμαντα άλογα30του Ηλίου εκβαίνουν.
ζ΄
Χρυσά, φλογώδη, καίουσιτους δρόμους του αέροςτα αμιλλητήρια πέταλα·τους ουρανούς φωτίζουσι35λάμπουσαι οι χαίται.
η΄
Τώρα εξανοίγει τ’ άνθηεις τον δροσώδη κόλποντης γης η αυγή· και φαίνονταιτώρα των φιλοπόνων40ανδρών τα έργα.
θ΄
Τα μυρισμένα χείλητης ημέρας φιλούσιτο αναπαυμένον μέτωποντης οικουμένης· φεύγουσιν45όνειρα, σκότος,
ι΄
Ύπνος, σιγή· και πάλιντα χωράφια, την θάλασσαν,τον αέρα γεμίζουσικαι τας πόλεις με κρότον,50ποίμνια και λύραι.
ια΄
Εις του σπηλαίου το στόμαιδού προβαίνει ο μέγαςλέων, τον φοβερόνλαιμόν τετριχωμένον55βρέμων τινάζει.
ιβ΄
Ο αετός αφήνειτους κρημνούς υψηλούς·κτυπάουσιν οι πτέρυγεςτα νέφη, και τον όλυμπον60η κλαγγή σχίζει.
ιγ΄
Έθλιψε την Ελλάδανύκτα πολλών αιώνων,νύκτα μακράς δουλείας,αισχύνη ανδρών, ή θέλημα65των αθανάτων.
ιδ΄
Η χώρα τότε εφαίνετοναός ηριπομένος,όπου οι ψαλμοί σιγάουσικαι του κισσού τα ατρέμητα70φύλλα κοιμώνται.
ιε΄
Ωσάν επί την άπειρονθάλασσαν των ονείρων,ολίγαι, απηλπισμέναιψυχαί νεκρών διαβαίνουσι75με δίχως βίαν·
ις΄
Ούτως από του Άθωνοςτα δένδρα, έως τους βράχουςτης Κυθήρας, κυλίουσατην άμαξαν βραδείαν,80ουρανοδρόμον·
ιζ΄
Η τρίμορφος Εκάτηεθεώρει τα πλοία,εις του Αιγαίου τους κόλπουςλάμνοντα αδόξως, φεύγοντα85διασκορπισμένα.
ιη΄
Συ τότε, ω λαμπροτάτηκόρη Διός, του κόσμουμόνη παρηγορία,την γην μου συ ενθυμήθηκες90ω Ελευθερία.
ιθ΄
Ήλθ’ η θεά· κατέβηεις τα παραθαλάσσιακλειτά της Χίου· τας χείραςάπλωσ’ ορθή, και κλαίουσα95λέγει τοιάδε·
κ΄
Ωκεανέ, πατέρατων χορών αθανάτων,άκουσον την φωνήν μου,και της ψυχής μου τέλεσον100τον μέγαν πόθον.
κα΄
Ένδοξον θρόνον είχονεις την Ελλάδα· τύραννοιπρο πολλού τον κρατούσι,σήμερον συ βοήθησον,105δώσ’ μου τον θρόνον.
κβ΄
Όταν τους ανοήτουςφεύγω θνητούς, με δέχονταιοι πατρικαί σου αγκάλαι·η ελπίς μου εις την αγάπην σου110στηρίζεται όλη.
κγ΄
Είπε· κι ευθύς επάνωεις τας ροάς εχύθητου Ωκεανού, φωτίζουσατα νώτα υγρά και θεία,115πρόφαντος λάμψις.
κδ΄
Αστράπτουσι τα κύματαως οι ουρανοί, και ανέφελος,ξάστερος φέγγει ο ήλιοςκαι τα πολλά νησία120δείχνει του Αιγαίου.
κε΄
Πρόσεχε τώρα· ως άνεμοςσφοδρός μέσα εις τα δάση,ο αλαλαγμός σηκώνεται·άκουε των πλεόντων125το έια μάλα.
κς΄
Σχισμένη υπό μυρίαςπρώρας αφρίζει η θάλασσα,τα πτερωμένα αδράχτιαελεύθερα εξαπλώνονται130εις τον αέρα.
κζ΄
Επί την λίμνην ούτωςαυγερινά πετάουσιτα πλήθη των μελίσσωνόταν γλυκύ του έαρος135φυσάει το πνεύμα·
κη΄
Επί την άμμον ούτωπεριπατούν οι λέοντεςζητούντες τα κοπάδια,την θέρμην των ονύχων140έαν αισθανθώσιν·
κθ΄
Ούτως εάν την δύναμινακούσουν των πτερύγωνοι αετοί, το κτύπηματων βροντών υπερήφανοι145καταφρονούσι.
λ΄
Πεφιλημένα θρέμματαΩκεανού, γενναίακαι της Ελλάδος γνήσιατέκνα, και πρωτοστάται150Ελευθερίας·
λα΄
Χαίρετε σεις καυχήματατων θαυμασίων (Σπετζίας,ΎδραςΨαρών) σκοπέλων,όπου ποτέ δεν άραξε155φόβος κινδύνου.
λβ΄
Κατευοδοίτε! —Ορμήσατετα συναγμένα πλοίαω ανδρείοι· σκορπίσατετον στόλον, κατακαύσατε160στόλον βαρβάρων.
λγ΄
Τα δειλά των εχθρών σαςπλήθη καταφρονήσατε·την κόμην πάντα ο θρίαμβοςστέφει των υπέρ πάτρης165κινδυνευόντων.
λδ΄
Ω επουράνιος χείρα!σε βλέπω κυβερνούσαντα τρομερά πηδάλια,και των ηρώων οι πρώραι170ιδού πετάουν.
λε΄
Ιδού κροτούν, συντρίβουσιτους πύργους θαλασσίουςεχθρών απείρων· σκάφη,ναύτας, ιστία, κατάρτια175η φλόγα τρώγει·
λς΄
Και καταπίνει η θάλασσατα λείψανα· την νίκηνύψωσ’, ω λύρα· αν ήρωεςδοξάζονται, το θείον180φιλεί τους ύμνους.
λζ΄
* Ωθωμανέ υπερήφανεπού είσαι; νέον στόλονφέρε, ω μωρέ, και σύναξε·νέαν δάφνην οι Έλληνες185θέλουν αρπάξειν.

*Η σημαία είναι του ελληνικού εθελοντικού σώματος που έλαβε μέρος στον Κριμαϊκό πόλεμο του 1854



Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020

Παρουσίαση του βιβλίου «361 Τάγμα Πεζικού: Χρονικό προάσπισης προδομένης πατρίδας»



Το Σπίτι της Κύπρου, το  Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου,  ο Σύνδεσμος Επιζησάντων Στρατιωτών 361 Τάγματος Πεζικού 1974 και το Κυπριακό Ινστιτούτο Επιστημονικών και Ιστορικών Ερευνών διοργανώνουν, την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020 και ώρα 19:00, στο Σπίτι της Κύπρου (Ξενοφώντος 2Α Σύνταγμα) την παρουσίαση του βιβλίου του Χαράλαμπου Α. Αλεξάνδρου «361 Τάγμα Πεζικού: Χρονικό προάσπισης προδομένης πατρίδας», έκδοση του Συνδέσμου Επιζησάντων Στρατιωτών 361 Τάγματος Πεζικού 1974.

Η δράση του 361 Τ.Π. βρίθει γεγονότων. Δεν θα ήταν υπερβολή να σημειωθεί ότι μέσω της δράσης του Τάγματος παρουσιάζεται μεγάλο κομμάτι των συμβάντων στο «ανατολικό μέτωπο» του πολέμου καθ’ όλη τη διάρκειά του, από τις 20 Ιουλίου μέχρι και μετά τις 14 Αυγούστου. Σταθερή άμυνα και σημαντικές μάχες, αλλοπρόσαλλες διαταγές και οπισθοχωρητικές κινήσεις, αγωνιώδεις προσπάθειες επιβίωσης και φρικτές στιγμές αιχμαλωσίας είναι ζεύγη εννοιών που διατρέχουν το βιβλίο. Το βιβλίο θέτει τα γεγονότα στις πραγματικές ιστορικές τους διαστάσεις. 

Η εκδήλωση πραγματοποιείται  με τη στήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.



Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020

Σίτσα Καραϊσκάκη, ένα απόσπασμα




    Σαν σπάθη έπεσε στο κεφάλι του η είδηση, πως η Νατάλγια έφυγε για την πατρίδα τού εκβιαστή της, για την καρδιά τής Ανατολής, κανείς να μη τη δει, κανείς να μη ζητήσει να την πάρει, να την λεφτερώσει. Ποτέ δεν πίστευε ο Λεντζ, πως τόσο θα του κόστιζε αυτός ο χωρισμός. Χρόνια τώρα πολεμιστής, χρόνια στο μέτωπο μάτια με μάτια με το θάνατο είχε σκληρύνει την καρδιά του. Είδε να πέσουν σύντροφοί του, να ξεψυχούν στα χέρια του αγαπημένοι του φίλοι, ποτές όμως δεν ένοιωσε την καρδιά του τόσο βαριά. Τώρα που μια πνοή έσβησε τη φλόγα τού ονείρου του, ενός ονείρου, που άπλωσε τα φτερά του ανέλπιστα κάτω από μια κιτρινισμένη καρυδιά, μέσα σ’ ένα τοπείο ρημαγμένο από τις οβίδες για να πέσει πληγωμένο στη γη, τώρα ένοιωθε για μια στιγμή τη ζωή αυτή βαριά κι ανυπόφορη.

    Έπρεπε όμως να μείνει κάμποσες μέρες ακόμα σ’ αυτή τη χαλασμένη φωλιά για να πιστοποιεί σαν γιατρός που ήτανε πως τα καραβάνια των εξορίστων που περνούσαν για το Βορρά είναι ελεύθερα από τύφο.

    Πόσο βαριά του φαίνονταν η μέρα! Μολύβι… Ζήταγε πάντα μέσα στα καραβάνια των δυστυχισμένων να δει το χρυσό φως των ματιών της, μα κάθε φως ήτανε εκεί σβησμένο. Το βράδυ τράβαγε προς την καρυδιά, μα βάραινε κι’ αυτή, σαν να ‘πεφτε κι αυτή ολόκληρη με τα χοντρά της κλωνιά πάνω στ’ αστήθι του. Πλησίαζε κι’ ακουμπούσε πάνω στο γέρικο σκισμένο κορμί της. Κάποτε για μια στιγμή ένοιωθε το δικό του αίμα να τρέχει στις φλέβες του σαν αιωνόβιο ρέμα και να τον κάνει να τρέμει όπως οι χυμοί που κυκλοφορούσαν αιώνες ζωντανοί μέσα στον κορμό αυτό του δέντρου. Έβρισκε ανάμεσα σ’ αυτό και στον εαυτό του μια στενή συγγένεια.

    Κι’ όταν τη νύχτα ζήταγε τη λησμονιά στον ύπνο, γλιστρούσε η πυρή λαχτάρα του και με καμένα δάχτυλα του άναβε τα μηνίγγια και του ’κανε στάχτη την καρδιά.

    Ο Θεός να βοηθά κάθε τραχύ πολεμιστή, που τη νύχτα μοναχός, βασανίζεται μέσα στο καμίνι μιας πεινασμένης επιθυμίας, έστω κι’ αν τη φέρνει στα φτερά του ένα κατάλευκο όνειρο. Κι’ όλο παραληρούσε ο νέος γιατρός κι’ ήταν γεμάτος μετάνοια και πίκρα: Ήτανε σε δυο σκισμένη η προσωπικότητά του. Έστηνε δικαστήριο ο στρατιώτης ο σκληρός κι’ απότομος με το άλλο του εγώ το ήσυχο κι’ ονειροπόλο και μάλωνε κι’ αγωνιζόνταν.

    – Γιατί τάχα να μη δώσεις στην κοπέλα να καταλάβει πως την αγαπούσες τόσο δυνατά;

Κι’ ο άλλος απαντούσε πάντα δειλά:

    – Μα μήπως το ’ξερα τότες κι’ εγώ; Μόνο ό,τι φύγει μέσα από τα χέρια μας κείνο αγαπούμε με διπλή λαχτάρα.

Κι’ ο στρατιώτης ρωτούσε τρέμοντας από λαχτάρα:

    – Γιατί δεν την άρπαξες να τη φιλήσεις ατέλειωτα και δυνατά κάτω από την καρυδιά ενώ βουτούσε ο ήλιος κι’ η φλογέρα τραγουδούσε ερωτικά;

    – Δεν ήθελα να την προσβάλω.

   – Είσαι κουτός κι’ ανόητος! Είσαι χαμένος Χορστ φον Λέντζ, στρατιώτη του ενάτου συντάγματος των Κυνηγών. Έπρεπε να την αρπάξεις λάφυρο της αγάπης σου και να φύγεις μακρυά για τ’ άγνωστο.

    Μα ο άλλος Χορστ ο τρυφερός, ο ονειροπόλος, στέναζε και ζάρωνε στη γωνιά του. Κι’ έτσι αποκοιμόνταν με βαριά την καρδιά κι’ οι δυο και μ’ ανεκπλήρωτη τη λαχτάρα.

Ανάμεσα σε δυο μυλόπετρες (απόσπασμα, σελ. 83-84) 



Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

Ακόμη βάζουν λουλούδια στον τάφο του Robert Brasillach




Πέρυσι ένας δημοσιογράφος (ασιατικής καταγωγής) στη Γαλλία αναρωτήθηκε «ποιος συνεχίζει και βάζει λουλούδια στον τάφο του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ», εκφράζοντας έτσι όχι μόνο απορία αλλά και αγανάκτηση που κάποιοι θυμούνται ακόμη τον αδικοχαμένο λογοτέχνη και δημοσιογράφο (franceinfo, 24.2.2019).

Ήταν 6 Φεβρουαρίου 1945 ώρα 9.38 το πρωί στο φρούριο Montrouge στο Παρίσι, όταν τα τελευταία λόγια του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ «Ζήτω η Γαλλία» τα ακολούθησαν οι ριπές των όπλων. Ήταν νεκρός, σε εκτέλεση της από 19.1.1945 απόφασης επιβολής θανατικής ποινής ενός ειδικού δικαστηρίου της Κάθαρσης, αντίστοιχου των επαναστατικών δικαστηρίων της γαλλικής επανάστασης. Ήταν νεκρός, γιατί έτσι θέλησε με αρρωστημένο ζήλο ο Ντε Γκωλ, για να σωπάσει για πάντα  εκείνη η φωνή που τον είχε επανειλημμένως κατηγορήσει δημοσίως ότι ήταν προδότης, ότι υπονόμευε τη Γαλλία και την εθνική της κυριαρχία και ότι επιχειρούσε να τη μετατρέψει σε βρετανική κτήση. Στην εμπάθεια του Ντε Γκωλ θα πρέπει να προστεθεί και ο φθόνος διαφόρων λογοτεχνών για το απαράμιλλο ταλέντο του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, οι οποίοι ως μέλη επιτροπής συγγραφέων της Κάθαρσης («Εθνική Επιτροπή Συγγραφέων της Αντίστασης») ζήτησαν ευθέως και επίμονα να δολοφονηθεί, και ακόμη και μετά τον θάνατό του δεν επέδειξαν μετάνοια.

Το έγκλημα του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ ήταν οι ιδέες του, όπως αυτές εκφράστηκαν μέσα από τα άρθρα του σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, κυρίως στη Je suis partout, της οποίας υπήρξε αρχισυντάκτης επί σειρά ετών, επίσης στη Révolution Nationale, στην Echo de France κ.ά. Ιδέες σχετικά με την ευρωπαϊκή συμφιλίωση, ενότητα και ειρήνη, ιδέες υποστηρικτικές στο καθεστώς Βισύ και στην collaboration, και υπέρ της εκστρατείας κατά του μπολσεβικισμού, μιας εκστρατείας για την οποία έγραψε χαρακτηριστικά «ο πολιτισμός πήρε τα όπλα εναντίον της βαρβαρότητας».

Επίσης, βαθιά ενόχληση είχαν προκαλέσει τα άρθρα του με τα οποία ζητούσε την τιμωρία εκείνων που είχαν εμπλέξει τη Γαλλία στον πόλεμο με τη  Γερμανία, ο οποίος είχε συνέπεια εκτός από τον θάνατο και τον τραυματισμό Γάλλων, την αιχμαλωσία πολλών. Ο ίδιος ο Μπραζιγιάκ είχε υπάρξει αιχμάλωτος των Γερμανών από τον Ιούνιο του 1940 ως την αρχή του Απριλίου  1941. Για την περίοδο αυτή έχει γράψει αρκετά πολύ ενδιαφέροντα άρθρα. Μάλιστα, από τη στιγμή που απελευθερώθηκε, δεν έπαψε να αγωνίζεται για την απελευθέρωση και των υπόλοιπων αιχμαλώτων, συμπαρίστατο έμπρακτα σε αυτούς και τις οικογένειές τους και ζητούσε την τιμωρία των πραγματικών υπευθύνων, δηλαδή εκείνων των πολιτικών και στρατιωτικών της Γαλλίας που είχαν εμπλέξει τη χώρα σε έναν πόλεμο στον οποίο δεν υπήρχε κατά τον Μπραζιγιάκ και για μια μεγάλη μερίδα Γάλλων κανένας λόγος να εμπλακεί.

Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και η εχθρότητα εβραϊκών κύκλων προς το πρόσωπό του, λόγω του αντισημιτισμού τον οποίο είχε εκφράσει με τα άρθρα του ήδη προς της έναρξης του Β΄Ππ, αλλά και κατά τη διάρκειά του, επισημαίνοντας τον ρόλο των εβραίων τόσο στο ξέσπασμα του πολέμου όσο και στη συνέχισή του.


Εκτός από μαχητικός δημοσιογράφος, ήταν άριστος λογοτέχνης και ποιητής. Τα μυθιστορήματά του (Le Marchand d'oiseaux, Comme le temps passe, Les Sept couleurs κ.ά. ) θεωρούνται αριστουργηματικά. Από τα πρώτα του βήματα σε πολύ νεαρή ηλικία, 21 ετών, απέκτησε φήμη, η οποία ολοένα μεγάλωνε.

Η στάση του κατά τη διάρκεια της δίκης του ήταν θαρραλέα και περήφανη, όπως αποκαλύπτεται από τις εφημερίδες της εποχής,  πολλές εκ των οποίων, καθώς είχαν συμμορφωθεί προς το «πνεύμα της Κάθαρσης», ήταν εχθρικές προς αυτόν. Τον ίδιο θαυμασμό προκάλεσε και το θάρρος και η περηφάνια του κατά την εκτέλεσή του. Διαβάζουμε ότι ήταν ήρεμος, με το κεφάλι ψηλά, όπως ψηλά το είχε κρατήσει και κατά τη διάρκεια της δίκης του, αρνήθηκε να του δέσουν τα μάτια, και στους στρατιώτες που δείλιασαν και δεν καταλάβαιναν για ποιο λόγο έπρεπε να σκοτώσουν  έναν νέο πνευματικό άνθρωπο, φώναξε «κουράγιο». Η ημέρα που επελέγη για τη δολοφονία του δεν ήταν τυχαία: 6 Φεβρουαρίου 1945, ακριβώς 11 χρόνια μετά τη μεγάλη εξέγερση –στην ουσία επρόκειτο περί απόπειρας κατάλυσης της δημοκρατίας– στο Παρίσι, με 22 νεκρούς.  Οι τελευταίοι στίχοι του Μπραζιγιάκ γράφτηκαν στις 5 Φεβρουαρίου 1945, στη φυλακή της Φρεν (Fresnes) όπου εκρατείτo, και απευθύνονταν «στους νεκρούς του Φεβρουαρίου», τους οποίους «σε λίγο θα συντρόφευε». Και τα τελευταία λόγια του στους δικηγόρους του λίγο πριν οδηγηθεί στο  Montrouge ήταν: «Σήμερα είναι 6 Φεβρουαρίου, να με σκέφτεστε και να σκέφτεστε και εκείνους που πέθαναν την ίδια ημέρα πριν από έντεκα χρόνια».


Αμέσως μετά τη δολοφονία του, ο Ντε Γκωλ απαγόρευσε τη μετάδοση από το ραδιόφωνο της σχετικής είδησης, ακριβώς για να μη γίνει γνωστή η γενναία στάση του. Παρ’ όλα αυτά κάποιες εφημερίδες, ακόμη και αντίθετες ιδεολογικά, δεν μπόρεσαν να μην αναφερθούν σε αυτή τη στάση.

Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους νέους λογοτέχνες και δημοσιογράφους όχι μόνο της Γαλλίας αλλά και της Ευρώπης.  Το κενό που άφησε δεν αναπληρώνεται. Παρ’ όλα αυτά είχε ήδη στα 35 του χρόνια γράψει πολλά, μυθιστορήματα, δοκίμια, ποιήματα και βέβαια άρθρα. Έτσι δεν απετράπη αυτό που με τη δολοφονία του επιχείρησαν οι εχθροί του, δηλαδή το να αποτελέσει πνευματική κληρονομιά της Γαλλίας, αλλά και όλης της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου.

75 χρόνια μετά, δεν είναι λίγοι αυτοί που, παρά τη συνωμοσία της σιωπής και της λάσπης, ακόμη θυμούνται και τιμούν τον Robert Brasillach.


75 χρόνια μετά, ακόμη βάζουν λουλούδια στον τάφο του Robert Brasillach.





Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020

ΑΡΡΩΣΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ


Δίτομο έργο


ΠΙΝΑΞ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η ΕΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ ………………………………………………………………… 9
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
……………………………………………………................… 13
ΕΝΟΤΗΣ ΠΡΩΤΗ:
Ο ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ, Η ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ
10η Αυγούστου 1793: Η γέννησις της Νεωτερικότητος ………………………………………….............................… 19
Κεφ. 1. Διαφωτισμός, η ιδεολογική βάσις της Νεωτερικότητος ………………………………................... 22
Ο Ορθολογισμός Η προγραμματική πολεμική φύσις του Διαφωτισμού Η θεμελιώδης
διαφορά μεταξύ της Νεωτερικής Ατομοκεντρικής κοινωνίας και της Προνεωτερικής
αντιλήψεως Η αναζήτησις του Αρίστου πολιτεύματος στην Τρίτην τάξιν
Κεφ. 2. Το άνευ ταυτότητος άτομον της Νεωτερικότητος ……………………………....................................………… 39
Κεφ. 3. Οι Μύθοι της Νεωτερικότητος ………………………………………………………………… 44
Ο Μύθος της Ιστορίας Ο Μύθος της Επιστήμης Ο Μύθος της πάλης των τάξεων (class
struggle) Ο Μύθος της Ευτυχίας Ο Μύθος της Προόδου Ο Μύθος της Νεότητος Οι τριτογενείς μύθοι Ο Μύθος του Ήρωος Ο Μαρξιστικός Μύθος
Κεφ. 4. Η εξουσία των αστών και η κυριαρχία του χρήματος ………………………….........................……… 57
Η πρωτοκαθεδρία της «Αγοράς» Η Χριστιανική στάσις
Κεφ. 5. Η «Τεχνική κοινωνία» της νυν Νεωτερικότητος ………………………………………...............................… 62
Οι απόψεις του Jacques Ellul Ο άνθρωπος εντός του Τεχνικού συστήματος
Κεφ. 6. Τα προβλήματα των αστών και τα πολιτεύματα της Νεωτερικότητος ……...........................................… 72
Η Δημοκρατία ως το πολίτευμα των αστών Ο Μύθος της Ελευθεροτυπίας, της ελευθερίας του λόγου, της ειδησεογραφίας και της πληροφορήσεως και διακινήσεως των ιδεών O Μύθος του αυτοδημιούργητου νεοπλούτου Ο Μύθος της Ειρήνης Ο Μύθος του τέλους της Ιστορίας
Κεφ. 7. Το φιλελεύθερον αγοραίον κράτος ………………………………………………….…………..… 82
Το Σοσιαλδημοκρατικόν Κράτος
Κεφ. 8. Η Ισότης στην Νεωτερικότητα ………………………………………………………………… 93
Ο λόγος περί Ελευθερίας
Επίμετρον 1. Ο Πολιτισμός κατά την Φιλοσοφίαν της Ιστορίας ………………………….................................… 100
Επίμετρον 2. Η Επιστήμη και η Θεωρία της Εξελίξεως ……………………………………………........................... 111
ΕΝΟΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡA:
Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ
Κεφ. 1. Εισαγωγή ……………………………………………………………………………………………………… 119
Κεφ. 2. Η Γαλλική Επανάστασις ……………………………………………………………………………… 125
Η οικονομική ιστορία της Γαλλίας Ο θρύλος της Γαλλικής Επαναστάσεως Η 14η Ιουλίου
1789 Η ψυχολογία της Γαλλικής Επαναστάσεως Τα κύρια ζητήματα
Κεφ. 3. Η Θρησκεία της Νεωτερικότητος ……………………………………………………...………… 140
Κεφ. 4. Ο αληθής λαός ………………………………………………………………… 144
Ο λαός και η volonté générale Στην Βανδέα ο «λαός» ετιμώρησε τον λαόν Τα συμβάντα στην φυλακήν Prison de l'Entrepôt des cafés de Nantes Η καταστροφή της Bédoin
Επίμετρον: Ο Διεθνής τραπεζίτης ………………………………………………………………… 154
Ο Διεθνής τραπεζίτης και η Ελλάς

ΕΝΟΤΗΣ ΤΡΙΤΗ:
ΑΡΡΩΣΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
Κεφ. 1. Ο Μύθος του «Ευγενούς αγρίου» ………………………………………………………………… 159
Η Ανθρωποφαγία Η Δουλεία Η Δεισιδαιμονία Η κοινότης Duddie’s Branch
Κεφ. 2. Οι συνοδοί μύθοι ………………………………………………………………… 173
Ο Μύθος της «Προσαρμογής» Ο Μύθος του «Πολιτιστικού σχετικισμού» Η έννοια του
Αλλογενούς Ο Μύθος της «Εθνοεπιστήμης» Ο Μύθος της «Ανθρωπίνης ισότητος»
Ο Μύθος «της (μιάς) Ανθρωπότητος» Ο Μύθος της «Λευκής ενοχής» Ο Μύθος της
«tabula rasa» Οι δύο τύποι νοημοσύνης, ο Μαγικός και ο Λογικός Ο Lucien Levy-Bruhl
Ο Μύθος της «Θυμματολογίας» Οι Νεγρίδες τής Υποσαχαρίου Αφρικής Το
παράδειγμα της Ροδεσίας Ο πληθυσμός της Αφρικής Ο ορισμός της Άρρωστης
κοινωνίας - Sick society Ο Μύθος της ηθικής υποχρεώσεως
Κεφ. 3. Η ημετέρα κοινωνία ………………………………………………………………… 189
Το Σύνδρομον κατωτερότητος, αναξιότητος, ενοχής, αυτοκατηγορίας Η Αναξιοκρατία
Η ταχύτης διαλύσεως του Πολιτισμού Η εξαφάνισις της Αιδούς Η δράσις των ελίτ.
ΕΝΟΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗ:
ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΟΣ
Κεφ. 1. Μετά το Βατερλώ ………………………………………………………………… 195
Περί των μυστικών εταιρειών και της ισχύος των Οι Καρμπονάροι
Κεφ. 2. Οι εξεγέρσεις του 1848 ………………………………………………………………… 204
Η εξέγερσις του Φεβρουαρίου 1848 στην Γαλλία Οι εξεγέρσεις στην Κεφαλληνίαν του
1848 Οι εξεγέρσεις στις Γερμανικές χώρες Η εξέγερσις στην Βιέννη Ο «Μηδενισμός»
ΕΝΟΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗ:
Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
Κεφ. 1. Ο Σοσιαλισμός εισαγωγικώς ……………………………………………………………………… 218
Κεφ. 2. Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ τού Πλάτωνος ………………………………………………………………………… 221
Κεφ. 3. Αριστοφάνους Εκκλησιάζουσαι ………………………………………………………………… 239
Κεφ. 4. Ο χιλιαστικός Σοσιαλισμός τού Μεσαίωνος ………………………………………………......................... 241
Οι Αναβαπτιστές Το βασίλειον των Αναβαπτιστών του Μύνστερ
Κεφ. 5. Η «Πολιτεία του ηλίου» του Tommaso Campanella ……………………………………....................................... 249
Κεφ. 6. Η «Ουτοπία» ………………………………………………………………………………………………… 252
Κεφ. 7. Το σύστημα του Dom Deschamps ……………………………………………………………… 255
Κεφ. 8. Η συνωμοσία των Ομοίων …………………………………………………………………………… 257
Κεφ. 9. Ο Μαρξιστικός Μύθος κατά τον Ν. Μπερντιάγιεφ ……………………………………… 261
Κεφ. 10. Οι δύο τάξεις του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού»: Η απόλυτος ανισότης, η
Νομμενκλατούρα και ο λαός ……………………………………………………………………………………… 266
Το βιβλίον του Michael Voslensky Η γέννησις και το ποιόν της Νομενκλατούρας Ο
αριθμός των μελών Η ζωή της Νομενκλατούρας Η διαφθορά και η Αποξένωσις
Κεφ. 11. Η «Kommune 1» του Βερολίνου ………………………………………………………………… 280
Κεφ. 12. Το Kibbutz, η σύγχρονος Εβραϊκή Ουτοπία ……………………………………………… 282
Κεφ. 13. Βασικαί αρχαί του Σοσιαλισμού ………………………………………………………………… 286
Κεφ. 14. Η ολική απαξία των γυναικών στον Σοσιαλισμόν και η οικογένεια ………… 297
Κεφ. 15. Τί δέν είναι ο Σοσιαλισμμός ……………………………………………………………………… 304
Κεφ. 16. Στον λαβύρινθον της ψυχολογίας του Σοσιαλισμού ………………………………… 313
Κεφ. 17. Η κρατική οικονομία ………………………………………………………………………………… 324
Επίμετρον: Η οικονομική κρίσις μάστιγα της Ιταλίας …………………………………………… 328
Κεφ. 18. Η ανάγκη της ιδιοκτησίας ………………………………………………………………………… 330
ΕΝΟΤΗΣ EKΤΗ:
ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΩΝΟΣ
Κεφ. 1. Η πρόοδος προς την Βαρβαρότητα …………………………………………………………… 340
Η αλήθεια διά τους Αεροπορικούς βομμβαρδισμούς Η τρομοκρατική φύσις της Ατομικής
βόμβας Οι εχθροί ως «war criminals»
Κεφ. 2. Η Ιντελλιγκέντσια ………………………………………………………………………………………… 365
Κεφ. 3. Ο Μεγάλος Πόλεμος 1914-1945, αίτια και αφορμές …………………………………… 374
Ο πόλεμος 1914-1918 Ο Φασισμός Ο βομβαρδισμός των μνημείων του Ευρωπαϊκού
Πολιτισμού Η περίπτωσις του Κνούτ Χάμσουν Η μοιραία 28η Ιουνίου 1914 Το Γερμανικόν οικονομικόν θαύμα Η «Απελευθέρωσις» Η Declaration of Liberated Europe
Η δολοφονία του Στρατηγού Πάττον Ποία ήτο η αιτία του πολέμου, 1939-1945 Η έλλειψις «στρατηγικής κουλτούρας» Η ψυχική νόσος του Τσώρτσιλ Το κόστος του πολέμου και η κατάληξις του Τσώρτσιλ και της Βρετανίας.
Κεφ. 4. Η ηγεμονία του Φραγκλίνου Ρούζβελτ ………………………………………………………… 416
Το Χρηματιστηριακόν κραχ του 1929 Ο σκοπός του πολέμου κατά τον Ρούζβελτ Η
περίπτωσις του Governor Earle Η ψυχολογική προετοιμασία διά τον πόλεμον στο
εσωτερικόν των ΗΠΑ Οι εκθέσεις των Πολωνών πρέσβεων Ο Ρούζβελτ προκαλεί τον
πόλεμον Πώς ο Ρούζβελτ εξώθησε την Ιαπωνίαν στον πόλεμον Το δράμα του Περλ
Χάρμπορ Ο Μύθος του καλού πολέμου.
Κεφ. 5. Η Γερμανία των ετών 1919 - 1932 ………………………………………………………………… 444
Α) Ο Βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός 1914-1919 Β) Η Γερμανία του 1922-1932
Η Γαλλική αθλιότης Ο πληθωρισμός Η Εβραϊκή πρωτοκαθεδρία Η Νέα περίοδος
1924-1931 Οι Κομμουνιστές Η κατάστασις της Δημοκρατίας
ΕΝΟΤΗΣ EΒΔΟΜΗ:
ΤΟ ΡΩΣΣΙΚΟΝ ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
Κεφ.  1. Η σκηνή τού δράματος……………………………………………………………………… 462
Ο σχεδιασμός και η οργάνωσις της Επαναστάσεως Η χρηματοδότησις της Επανα-
στάσεως και η άφιξις στην Ρωσσίαν των Μπολσεβίκων Ο Alexandre Parvus Ο Jacob
Schiff Επρόκειτο διά μίαν ξένην επέμβασιν; Ο Μύθος περί του τυραννικού Τσαρικού
καθεστώτος Η Σοσιαλεπαναστατική τρομοκρατία Η δολοφονία του πρωθυπουργού
Piotr Stolypine Ο Μπολσεβικισμός ως Αποκρυφιστική εταιρεία Η Συντακτική Συνέλευ-
σις Η κήρυξις καθεστώτος Ερυθράς Τρομοκρατίας Πόσο εκόστιζε η ανθρωπίνη ζωή
στην ΕΣΣΔ; Το Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ Στον Κολιμά: Τ ο ν α υ ά γ ι ο ν τ ο υ S S I n d i g i r k a .
Κεφ. 2. Περί της εθνικότητος των Μπολσεβίκων αξιωματούχων ………………………… 479
Η μεγάλη ληστεία της χρηματαποστολής στην Τιφλίδα της Γεωργίας Η πολιτιστική
καταστροφή ο Λάζαρος Καγκάνοβιτς ΗΤΟ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΜΙΑ ΕΒΡΑΪΚΗ ΥΠΟΘΕΣΙΣ;
Ο Μαρξισμός ως παραλλαγή του Ιουδαϊσμού Η Εβραϊκή συμμετοχή στις ευρωπαϊκές
επαναστάσεις του 1918: η ΒΑΥΑΡΙΚΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και η ΟΥΓΓΡΙΚΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Η Ερυθρά τρομοκρατία στην Κριμαίαν Ο Mikhail Kedrov και η ίδρυσις τουπρώτου Γκούλαγκ Έχει νόημα να ομιλούμμε διά τα κομμουνιστικά εγκλήματα;
Κεφ. 3. Η μυστηριώδης καταγωγή του Λένιν και ο χαρακτήρ του …………………………506
Ο θάνατος της Fanny Kaplán Παρένθεσις: το Αντιθρησκευτικόν μίσος της Επαναστάσεως
Η Δίκη των Σοσιαλ-Επαναστατών Ο Λένιν, τα χρήματα και η υγεία του.
Κεφ. 4. Η Ερυθρά αθέμιστος τρομοκρατία ………………………………………………………………516
Κεφ. 5. Η γέννησις του Αντιεβραϊσμού: Η ιστορία του Vladimir Rudin ……………………521
Κεφ. 6. Το όπλον της πείνης ……………………………………………………………………………………523
Ο ΛΙΜΟΣ του 1921-1922 H "Νέα Οικονομική Πολιτική" Ποιοί είναι οι Κουλάκοι; Ο
ΛΙΜΟΣ του 1932-1933 ΤΟ HOLODOMOR Ο ΛΙΜΟΣ του 1946-1947
Κεφ. 7. Η σφαγή των Ρωμανώφ …………………………………………………………………………………529
Παρένθεσις: Ο φόνος του Μεγάλου δουκός Michel Alexandrovitch de Russie Οι δολοφόνοι:
ο Yakov Sverdlov, ο Yakov Yurovsky Το Χρονικόν της δολοφονίας Παρένθεσις: Ο
Σέργιος Νείλος Η σφαγή του Alapaevsk Η Νεομάρτυς Élisabeth de Hesse-Darmstadt
Ο Moïsseï Ouritski Ήτο ένας τελετουργικός φόνος Ο αλέκτωρ του Kapparot
Ποίος ο λόγος της σκηνοθεσίας; Ποίος ο λόγος της σφαγής; Παρένθεσις: Ο θάνατος
της Nadezhda Alliluyeva.
Κεφ. 8. Η Συμμαχική στρατιωτική επέμβασις στην Ρωσσίαν …………………………………548
Η δολοφονία του Francis Cromie, 31 Αυγούστου __________1918 Ο Symon Petlioura και ο θάνατός του
Οι Κινεζικές μονάδες στρατού.
Κεφ. 9. Οι οικονομικοί κολοσσοί του καπιταλισμού αναλαμβάνουν την οικονομίαν
και την βιομηχανίαν της Ρωσσίας ……………………………………………………………………………552
Ο Λένιν καλεί τους καπιταλιστάς: Ο Armand Hammer και οι «concession companies», Η
περίπτωσις Rockefeller Την εποχήν του πολέμου Την εποχήν του «Ψυχρού πολέμου».
Κεφ. 10. Οι ψυχοπαθητικές ναρκισσιστικές κακοήθεις προσωπικότητες: Η
περίπτωσις του Στάλιν ……………………………………………………………………………………………557
Κεφ. 11. Η μαρτυρία του Αριστείδου Ανδρονίκου, αυτόπτου του δράματος του
Ρωσσικού λαού …………………………………………………………………………………………………………567
Κεφ. 12. Η Θανατοκρατία …………………………………………………………………………………………572
Το καθεστώς της Θανατοκρατίας Οι μελέτες του R.J. Rummel Η μαζική εξόντωσις του
πληθυσμού (Democide) Η ψυχολογία του Μαρξισμού-Λενινισμού οδηγεί στην απεριόριστον εγκληματικότηταΗ Θανατοκρατία εις αριθμμούς: ΕΣΣΔ, Κομμουνιστική Κίνα, Καμπότζη,
Βιετνάμ, Βόρειος Κορέα, Γιουγκοσλαβία, Operation Keelhaul.
Κεφ. 13. Το Ανθελληνικόν μένος του Σοβιετικού κράτους ………………………………………581
Ο Ανθελληνισμός των Μπολσεβίκων Α΄) Ο Ελληνισμός την εποχήν του Λένιν Η σύμπρα-
ξις του Μπολσεβικισμού μετά των Τούρκων, Βουλγάρων και Γερμανών Ο Ελληνισμός την
εποχήν του Στάλιν Η «Ελληνική επιχείρηση της Εν Κα Βε Ντε» Δύο περιπτώσεις
επιζώντων των Γκούλαγκ Τα μέτρα Αφελληνισμού Η δευτέρα φάσις του διωγμού
Α) Στον μεγάλο πόλεμο 1939-1945 Β) Το 1949 Γ) Μετά τον θάνατον του Στάλιν.
Κεφ. 14. Υποστηρίζοντας τον Κομμουνισμμόν ως το ιδεώδες σύστημα ……………………597
Η Βενεζουέλα και η Δυτική Ιντελλιγκέντσια Οι χρήσιμοι ηλίθιοι
Κεφ. 15. Η επιτυχία των Κομμουνιστικών κομμάτων: Τα κομμουνιστικά κόμματα ως
μυστικές εταιρείες: Το Κ.Κ. των ΗΠΑ όπως το είδε η Bella Dodd ……………………………608
Κεφ. 16. Κομμουνισμός: Τί κρύβεται πίσω από το προσωπείον ……………………………615
Η άποψις του Lyndon H. LaRouche, Jr. Ο Bertrand Russell
Κεφ. 17. Το χρονικόν της Ατομικής Βόμβας ……………………………………………………………623
Α΄) Η κατασκοπεία
Η μαρτυρίες του Yuli B. Khariton και του Pavel Sudoplatov Οι σπουδαιότεροι κατάσκοποι
Β΄) Τα υλικά
Το Lend-Lease (Ενοικιοδανεισμμός) και η μεταφορά των υλικών κατασκευής της Ατομικής
βόμβας Η μαρτυρία του ταγματάρχου George Racey Jordan Ο Harry Hopkins Τί μετέφερε το Lend-Lease στην ΕΣΣΔ; Η υπόθεσις του χαλκού Η βιομηχανική κατασκοπεία Η υπόθεσις των U.S. Treasury Plates Η κατάθεσις του Victor A. Kravchenko The Black Suitcases 1942, η έναρξις Η ιστορία του «Heavy Water» Το Ουράνιον.__

ΕΝΟΤΗΣ ΟΓΔΟΗ:
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ
Κεφ. 1. Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης ………………………………………………………………………645
Η Αμερικανική πολεμική πρακτική Το Unconditional surrender και το Lindemann Plan Η τρομοκρατική φύσις των βομβαρδισμών Η ΠΥΡΙΝΗ ΘΥΕΛΛΑ Ποίος ο λόγος που εβομβαρδίσθη η Δρέσδη; Διατί ο βομβαρδισμός της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης;
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΟΥ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ Μετά την καταστροφήν Ο αριθμός
των νεκρών Το Pforzheim Το Αμβούργον Ο νικητής γράφει το βιβλίον της Ιστορίας Η ανάμνησις της καταστροφής Η ολική επιστροφή στην Βαρβαρότητα Η φυλακή Abu Ghraib Η σημερινή όψις της Δρέσδης.
Κεφ. 2. Η σφαγή του Katyn …………………………………………………………………………………………700
Η ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΩΝΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ
Κεφ. 3. Ο βομβαρδισμός του Πειραιώς ……………………………………………………………………706
Το χρονικόν όπως το έζησε ο Πειραϊκός λαός Στο εστιατορίον του Βίρβου Η δράσις της
Αστυνομίας Η φρίκη των κοριτσιών της Επαγγελματικής Σχολής Τα αναμνηστικά
γραμματόσημα.
Κεφ. 4. Η Ινδία στον Β΄Π.Π. ………………………………………………………………………………………720
Ο ΛΙΜΟΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ ΤΟΥ 1943 Ο ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ ήτο εχθρός της Ινδίας και κατώρ-
θωσε να την καταστρέψη!
Κεφ. 5. Η σφαγή της Τεργέστης και η «Foiba» …………………………………………………………729
ΕΝΟΤΗΣ EΝΑΤΗ:
ΤΟ «ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ»
Πρόλογος - περίληψις …………………………………………………………………………………………………736
Α΄. ΟΡΙΣΜΟΣ ………………………………………………………………………………………………………………739
1) Το μέγεθος του συμβάντος
2) Η σκοπιμότης Παρένθεσις: Τα στρατόπεδα του Eisenhower
3) Ο αριθμός
4) Ο τόπος και το όπλον
Β΄. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΩΣΙΣ από ιστορικόν ζήτημα εις νομικόν ………………………………………743
Η θέσις του Noam Chomsky Ο Robert Faurisson Η έρευνα του Jean-Claude Pressac
Ο Ernst Zündel Οι ψευδομάρτυρες Το Leuchter Report Η ζωή στο στρατόπεδα: Πώς ήτο η ζωή του Νίκου Ζαχαριάδη στο Νταχάου; Διατί «Θρησκεία»; Η θεολογική,
θρησκευτική διάστασις Οι Αντιρατσιστικοί νόμοι Η υπόθεσις Alain Soral Η υπόθεσις
Bruno Gollnisch.
Γ΄. ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ …………………………………………………………………780
1) ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
2) ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ
α) ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΑΝΤΟΣ
Ο Καλός πόλεμος. Η υπόθεσις των 11 εκατομμυρίων. Περί Γενοκτονιών
β) Ο ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟΝ
Η δίκη του David Irving Η υπόθεσις Wolfgang Fröhlich
Δ΄. ΣΥΝΑΦΗ ΖΗΤΗΜΑΤ……………………………………………………………………………………………….798
1) Η ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟΣ "ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ" ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
2) ΠΟΙΟΥΣ ΩΦΕΛΕΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
Ε΄. Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΥ ……………………………………………………………………803
Επίμετρον : Οι δύο δολοφονίες …………………………………………………………………………………822

ΕΝΟΤΗΣ ΔΕΚΑΤΗ:
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ
Κεφ. 1. Ο μεταπολεμικός κόσμος ………………………………………………………………………………828
Κεφ. 2. Οι Δίκες της Νυρεμβέργης ……………………………………………………………………………831
Το μέγα παράδοξον: Δίκη άνευ «Αποδεικτικών μέσων» Ποίος ήτο ο σκοπός του Δικαστη-
ρίου; Το ποιόν του Δικαστηρίου Η σύνταξις των κατηγοριών και η σύστασις του Δικα-
στηρίου Οι κατηγορίες Τα γεγονότα της Καινξβέργης Η Operatie Black Tulip
Επισημάνσεις επί της Δίκης Η Δίκη του Generalfeldmarschall Erich von Manstein Στην
Πολωνίαν, στο στρατόπεδον της Zgoda και του Lambino-wice Τα αποτελέσματα της
Δίκης της Νυρεμβέργης.
Κεφ. 3. Η Γαλλία του 1939-45, η épuration και το καθεστώς του Βισύ ……………………860
Η Γκωλικό-Κομμουνιστική κυβέρνησις Η «épuration légale» Η «épuration administrative» Η «épuration économique», ο θάνατος του Louis Renault. Η «épuration de la presse» Η «épuration des écrivains» Η περίπτωσις του Σαρλ Μωρράς Οι άνευ δίκης φυλακίσεις Η «Αντίσταση» ως ο εθνοποιητικός Μύθος της μεταπολεμικής Γαλλίας Η θανάτωσις του Robert Brasillach Η στάσις της Χριστιανικής Εκκλησίας Η «épuration sauvage» Ένα ενσταντανέ των θηριωδιών: ο θάνατος του Christian de Lorgeril Ο «lieutenant Henrot» Fusillée en robe de mariées Οι International Brigades Ο κολοφών της βαρβαρότητος: Le cas des «femmes tondues» Ο θάνατος της Marcelle Polge Η συμπεριφορά των Αμερικανών Η Κυβέρνησις του Βισύ Ο Στρατάρχης στην φυλακήν και στον τάφον Τί ήτο το καθεστώς του Βισύ; Υπάρχει ως έχουσα ανεξάρτητον οντότητα η ιδεολογία η γνωστή ως «Pétainisme»; Ο εθνικισμός του Σαρλ Μωρράς.
Κεφ. 4. Οι «Muscovites» ……………………………………………………………………………………………909
Στην Ουγγαρίαν Στην Πολωνίαν
Κεφ. 5. Η Ρουμανία ………………………………………………………………………………………………………916
Η Ana Pauker Η Φυλακή του Rymnik Η περίπτωσις του Corneliu Coposu Η Φυλακή του Πιτέστι Η Διώρυξ Δουνάβεως-Ευξείνου πόντου Η πολιτιστική και ιστορική εξόντωσις της Ρουμανίας Η βασιλεία του Τσαουσέσκου.
Κεφ. 6. Ο Josip Broz Tito ……………………………………………………………………………………………935
Κεφ. 7. Η ρόδινη και η μαύρη κατάστασις: Η πτώσις του Κομμουνισμού και η
αντίδρασις της Δύσεως ………………………………………………………………………………………………939
Επίμετρον: Το ζήτημα του Εθνικισμού κατά τον Ιούλιον Έβολα………………………………944
ΕΝΟΤΗΣ ΕΝΔΕΚΑΤΗ:
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ: ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΔΟΣΙΛΟΓΙΣΜΟΥ, Η «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ»
ΚΑΙ Η ÉPURATION
Κεφ. 1. Η Ελληνική παραφροσύνη ……………………………………………………………………………949
Η ατμόσφαιρα εκδικήσεως Τί σημαίνει η λέξις "κατακτητής" Ο Βίντκουν Κουΐσλινγκ Ο
ρόλος του ΚΚΕ Η συγγένεια Ελλάδος-Ιταλίας από την άποψιν της Φιλοσοφίας της Ιστορίας
Οι Κατοχικές κυβερνήσεις και η «Αντίσταση» Η πείνα της Κατοχής Τίνι τρόπεδη-
μιουργήθη η «Εθνική Αντίσταση»; Οι κατάλογοι της ΟΠΛΑ Η περίπτωσις της Πολωνίας
Τα Τάγματα Ασφαλείας Η στάσις των Συμμάχων Η εχθρότης των Άγγλων έναντι του
Ναπ. Ζέρβα Οι Δίκες των Δοσιλόγων Ο γρίφος: «κατά της ακεραιότητος της χώρας»
Το «εθνικώς άξιον» ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ Παραδείγματα τρομοκρατήσεως του πληθυσμού
«Κολυμπάει στο αίμα η Μακεδονία» Η ΣΝΟΦ Οι καρποί της «Εθνικής Αντίστασης»
Η μετάνοια του Στρατηγού Patton Ποίον το νόημα και η χρησιμότης της «Εθνικής Αντί-
στασης» Η Εξέγερσις της Βαρσοβίας της 1ης Αυγούστου 1944 Ο κολοφών του σαδι-
σμού: ο φόνος του Μπελή Οι Femmes tondues Οι αποτρόπαιοι φόνοι των κοριτσιών
στην Νάουσσα Η περίπτωσις της Ιταλίας Εν κατακλείδι, η ουσία της «Εθνικής Αντίστα-
σης».
ΕΠΙΜΕΤΡΑ:
1. Η Μάχη της Σημαίας ………………………………………………………………………………………………999
2. Η 28η Οκτωβρίου …………………………………………………………………………………………………1000
Πώς αποτιμούμε τον Ιω. Μεταξά Η περί του πολέμου επιχειρηματολογία του Ιω. Μεταξά
Η 28η Οκτωβρίου εγκαθίδρυσε και συντηρεί το "ηθικόν πλεονέκτημα" της Αριστεράς.
3. Σεπτέμβριος 1944. Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στην Καλαμάτα, Γαργαλιάνους, Πύλον…………1008
Το λυντσάρισμα των Δεκαοκτώ Οι φονικοί και ληστρικοί όχλοι
4. Ένα ενσταντανέ από την δράσιν του Βελουχιώτη: η διάλυσις της Ε.Ο.Ε. Πελοπον-
νήσου και η φυλακή Βάχλιας Γορτυνίας ……………………………………………………………………1016
5. Η πολεμική δράσις του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ ………………………………………………………………………1025
6. Ποία ήτο η ΟΠΛΑ …………………………………………………………………………………………………1028
7. Ο Αποκεφαλισμός του Ελληνοχωρίου Κορινθίας …………………………………………………1031
8. Τα γεγονότα των Καλαβρύτων του Οκτωβρίου 1943, η σφαγή στο Μάζι και η
Αγγλική συμμετοχή! …………………………………………………………………………………………………1034
9. Η Ανταρσία στην Αίγυπτον. Το κίνημα στο Ναυτικόν …………………………………………1039
10. Η οργή του ΚΚΕ κατά των Ταγμάτων Ασφαλείας ………………………………………………1046
11. Η σφαγή στο Μαυρολιθάρι …………………………………………………………………………………1048
12. Η διάλυσις του Ε.Σ. ……………………………………………………………………………………………1049
13. Η σφαγή του Μελιγαλά ………………………………………………………………………………………1050
14. Οι «Αντιδραστικοί». Η τραγωδία των Μολάων …………………………………………………1057
15. Γιάννης Καραμούζης: Για να «κερδίσουμε» τον Λαό ………………………………………1062
16. Μερικές όψεις του Παιδομαζώματος …………………………………………………………………1066
17. Οι γυναίκες στο Βουνό …………………………………………………………………………………………1071
18. Εμείς και οι Άγγλοι ………………………………………………………………………………………………1073
19. Από την Αγγλικήν συμπεριφοράν στην Καταστροφήν της Σμύρνης …………………1076
20. Το στρατόπεδον Περδικακίου ……………………………………………………………………………1078
21. Το αστειάκι της Ισότητος ……………………………………………………………………………………1080
22. Το Δεξιόν αφήγημα της Ιστορίας ………………………………………………………………………1081
23. Ο φόνος του αδελφού …………………………………………………………………………………………1085
24. Το ΚΚΕ και η Υπόθεσις Μακεδονίας-Θράκης ……………………………………………………1087
25. Σημειώσεις επί του χαρακτήρος του Βελουχιώτη ……………………………………………1092
26. Το Μανιφέστο του ΕΑΜ του Δ. Γληνού ………………………………………………………………1097
27. Οι ηγήτορες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ εγνώριζαν πώς να προφυλάσσωνται ……………………1100
28. Η «Εθνική Αντίσταση» και η σημερινή Τρομοκρατία ………………………………………1102
29. Η "Συλλογική οντότης Ελληνική Πατρίδα" …………………………………………………………1105
30. Οι θαυμασταί του Φασισμού εν Ελλάδι ………………………………………………………………1110
31. Μία από τις κορυφαίες ανατριχιαστικές πράξεις του Βελουχιώτη …………………1113
32. Στην Τεχεράνη απεφασίσθη το μέλλον Ελλάδος και Γιουγκοσλαβίας ………………1116
33. Η ΕΑΜοκρατία στην Κεφαλληνίαν και το στρατόπεδον Τατάρνας …………………1122
Κεφ. 2. Το χρονικόν του Συμμοριτοπολέμου ……………………………………………………………1125
Ασφαλώς όχι «Εμφύλιος» Ο Βαγγέλης Μαγγανάς Το χρονικόν του Συμμοριτοπολέμου Απώλειες, ζημίες και φύσις του αγώνος Ο Τέταρτος γύρος Ο ΝΟΜΟΣ 1863/1989 Η επιβολή του μύθου τού ιδεώδους Κομμουνιστικού καθεστώτος τύπου σταλινικής ΕΣΣΔ του 1948 Η άποψις των Καλύβα-Μαραντζίδη περί της δημιουργίας του μύθου Οι ευθύνες της Δεξιάς Η ακατανόητος στάσις των Άγγλων Come spiegare un crimine così feroce?

ΕΝΟΤΗΣ ΔΩΔΔΕΚΑΤΗ:
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ: Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ
Κεφ. 1. Οι απαραβίαστες αρχές του Μεταπολεμικού κόσμου …………………………………1171
Η αυταπάτη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Η απαγόρευσις της Ανθρωπολογίας Η εξωπραγματική άρνησις των Ανθρωπίνων διαφορών Το "Δίκαιον του εδάφους". Ο θρίαμβος του Τρότσκυ και το μυστήριον της New Left.
Κεφ. 2. Ο Πολιτιστικός Μαρξισμός και η Πολιτική Ορθότης …………………………………1181
Η glossocracy Η Σχολή της Φρανκφούρτης Η Affirmative action Οι ένδεκα βαθμμίδες
Στην Σουηδίαν H Mona Sahlin Τα φονικά όργανα Η «Επανάστασις του φύλου».
1) Ο ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ
Ο Φεμινισμός στην Σουηδίαν Τα εξώγαμα.
2) ΟΙ ΑΛΛΟΓΕΝΕΙΣ
Το "Εσωτερικόν προλεταριάτον" και η "Κοσμοπολιτική θρησκεία" Ο Φιλομεταναστευτι-
σμός Το μέγα ανθρωπιστικόν παραλήρημα.
3) ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΑΙ
Το φοιτητικόν κίνημα αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960 Ο Γαλλικός Μάϊος του '68
Αποτελέσματα: «Mai 68, la grande désintégration occidentale» Η πλύσις εγκεφάλου
των νέων.
4) ΟΙ LGBT
Η μεταμόρφωσις των ΗΠΑ εις LGBT κοινωνίαν Μία διαφωτιστική άποψις περί της αιτίας
της Ομοφυλοφιλίας Devirilisation: ο αυτοευνουχισμός της Ευρώπης Η αλλαγή της
Αμμερικανικής κουλτούρας Παρένθεσις: η Charlotte Corday.
Κεφ. 3. Dismantling White Supremacy………………………………………………………………………1230
Η κουλτούρα της Λευκής υπεροχής Οι απολύτως επίμεμπτοι Η Αποικιοκρατία Η
Υποσαχάριος Αφρική χωρίς τους Ευρωπαίους Η Anti-White Ιντελλιγκέντσια επιτίθεται
κατά μέτωπον Παρένθεσις: Η ΑΪΤΗ Οι απόψεις Peter Sutherland Η Γενοκτονία δι'
Εποικισμού Η Αλγερία, μία διδακτική περίπτωσις Diversity is a codeword for White
genocide Anti-racist is a codeword for anti-White Το μέλλον είναι η μικτή φυλή Η
πολιτιστική εκκαθάρισις του δημοσίου χώρου: Τα αγάλματα φεύγουν.
Κεφ. 4. Τί μάς επιφυλάσσει το μέλλον; ……………………………………………………………………1263
Το δημογραφικόν ζήτημα της Ευρώπης και ιδίως η απελπιστική κατάστασις της Γερμανίας
Παρένθεσις: Το Grand remplacement Η Μωαμεθανική πολυτεκνία Η ευρωπαϊκή και ελληνική ολιγοτεκνία.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΔΙ: ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ ……………………………………………………………………………1269
Επίμετρον 1. Η φυλή και η ευφυΐα ……………………………………………………………………………1271
Επίμετρον 2. Το πρόβλημα του Υπερεγώ: Ψυχαναλυτική θεώρησις της συγχρόνου
κοινωνίας ………………………………………………………………………………………1287
ΠΙΝΑΞ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ …1297

Το βιβλίο "Άρρωστες Κοινωνίες" δεν εγράφη ως ένα ακόμη ανάγνωσμα που επαναλαμβάνει το εξουσιαστικόν αφήγημα, αντιθέτως είναι καταλυτικά κριτικόν για τις αξίες της Νεωτερικότητος!

Είναι βιβλίον απόλυτα καταστρεπτικό των μυθοπλαστικών προφανειών που έχει επιβάλει η επίσημος συμβατική ιστοριογραφία της Μεταπολεμικής «πολιτικής ορθότητος» και του «Αριστερού αφηγήματος της Ιστορίας».

Είναι έργο μεθοδικόν που σε κάθε φράσιν του γκρεμίζεται και ένας Μύθος της Νεωτερικότητος.

Κάθε κεφάλαιόν του αποκαλύπτει και νέες διαστάσεις του συγχρόνου ιστορικού γίγνεσθαι, προκαλώντας την συνειδησιακήν αφύπνισιν του αναγνώστου. 

Η μελέτη αυτού του έργου προσφέρει νέες οπτικές γωνίες για την θεώρησιν της παγκοσμίου πραγματικότητος των δύο τελευταίων αιώνων και των καταιγιστικών κοινωνικών αλλαγών της τελευταίας 70ετίας.

Επιτρέπει την κατανόησιν των επί της ιστορικής σκηνής συμβάντων και την συνακόλουθον επισήμανσιν των κρυμμένων αιτίων τους, επιχειρώντας να εκφωτίση την σκοτεινήν επιρροήν εκ των παρασκηνίων και να ψηλαφίση τα θεμελιώδη ερωτήματα, «ποιοι κυβερνούν τον Κόσμο;» και «ποιες οι επιδιώξεις τους;».

Θίγοντας τα ταμπού του νεωτερικού και συγχρόνου κόσμου είναι οπωσδήποτε ένα βιβλίον τόλμης, γραμμένο αφ΄ ενός με απόλυτον επιστημονικήν ακρίβειαν και πληθώραν πηγών με παράθεσιν των πρωτοτύπων κειμένων και αφ΄ ετέρου με ελευθέραν σκέψιν και απροκατάληπτον πνεύμα.

Όθεν φιλοδοξεί, εν ολίγοις, να δώση στον σκεπτόμενον άνθρωπον το σύγχρονον «Δεξιόν αφήγημα της Ιστορίας» και να αποτελέση το βασικόν και απαραίτητον εφόδιον δια τον αγώνα στον ιδεολογικόν στίβον της πολιτικής επιστήμης.  


Μέγεθος βιβλίου: Α4

Ι τόμος: 644 σελίδες

ΙΙ τόμος: 656 σελίδες