Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Το βιβλιοπωλείο Θούλη έχει την τιμή και την χαρά να σας προσκαλέσει σε σεμινάριο με θέμα: ''ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗ'' .

Το σεμινάριο θα διεξαχθεί το Σάββατο 30 Απριλίου και ώρα 18:30 στο βιβλιοπωλείο μας, στο Σύνταγμα, Περικλέους 13, στον 4ο όροφο.


Ομιλητής θα είναι ο MSc Φώτης Ξηροκώστας Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.


Η συμμετοχή θα είναι ελεύθερη .
 


Όσοι ενδιαφέρεστε να συμμετάσχετε, παρακαλούμε να τηλεφωνήσετε στο 210 32 500 91 κατά τις ώρες 12.00 - 17.00, από την Τετάρτη 27.4 έως και το Σάββατο 30.4. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητος.


thulebooks.gr

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ


Η Ελλάς στο μάτι του κυκλώνα της νέας τάξης


Ρωμανός Κωνσταντίνος Π.


Ο Κωνσταντίνος Π. Ρωμανός γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε, με υποτροφία Fulbright στις ΗΠΑ και με υποτροφία DAAD στη Γερμανία, Φιλοσοφία και Επιστήμες του Ανθρώπου, υπό τους καθηγητές Hans-Georg Gadamer, Ernst Tugendhat και Georg Picht. Παρακολούθησε επίσης παραδόσεις του καθηγητή V. Jankelevitch στη Σορβόνη. Είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης. Δίδαξε σε αμερικανικά πανεπιστήμια και στο γερμανικό Πανεπιστήμιο του Kassel, ενώ σήμερα διδάσκει ως αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου. Γράφει στην ελληνική, την αγγλική και τη γερμανική γλώσσα.

ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ

 Η κρίση της παγκοσμιοποίησης έδειξε στους ευρωπαϊκούς λαούς ότι η μόνη πραγματικότητα εξακολουθεί να είναι το έθνος-κράτος. Κανένας υπερεθνικός μηχανισμός δεν φάνηκε την ώρα της οικονομικής κρίσης να στηρίξει τους πολίτες που πλήττονται υπαρκτικά, εκτός από το έθνος-κράτος. Ακόμα και αριστερόστροφα ΜΜΕ των ευρωπαϊκών χωρών επανακάλυψαν όψιμα το έθνος ως «κοινότητα πεπρωμένου» ανθρώπων με κοινή ιστορική καταγωγή και πορεία.

Όμως η κρίση της παγκοσμιοποίησης δεν έφερε ανάλογα αποτελέσματα στην Ελλάδα. Αντί να ενισχύσει την εθνική αρχή, η κρίση οδήγησε αντιθέτως στο αίτημα μιας πολιτικής ολοκλήρωσης της ... παγκοσμιοποίησης, η οποία θα αναλάμβανε μέσω κεντρικών θεσμών, μία δίκαια ανακατανομή του πλούτου επί γης! (Γιώργος Παπανδρέου σε λόγο του προς το ελληνικό κοινοβούλιο το φθινόπωρο 2008). Γιατί; Διότι η Ελλάδα είναι οχυρό της παγκοσμιοποίησης, ή αλλιώς πιλοτικό πείραμα της παγκοσμιοποίησης. Εδώ επικεντρώνεται η επιχείρηση διείσδυσης στους κρατικούς θεσμούς, στα ΜΜΕ, στην Παιδεία, στην εξωτερική πολιτική. Εδώ εφαρμόζονται οι μέθοδοι της "κοινωνικής μηχανικής" (social engineering), εδώ εξαγοράζονται και χειραγωγούνται σε πρωτοφανή κλίμακα οι συνειδήσεις. Εδώ δρουν εκατοντάδες μη-κυβερνητικές οργανώσεις και κλιμάκια πρακτόρων. Εδώ δρουν με παγκόσμια πρωτιά (όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα του τέλους του 2008) ανεμπόδιστα οι σκοτεινοί τρομοκράτες των αστικών κέντρων.


Αριστοτεχνική ως εκ των αποτελεσμάτων της παρουσιάζεται η διείσδυση της αντεθνικής και ανθελληνικής σκοτεινής δύναμης στους μηχανισμούς του κράτους, το οποίον φαίνεται να έχει σε μεγάλο βαθμό στραφεί εναντίον του έθνους, του ίδιου έθνους το οποίο εν τούτοις εντέλλεται να προστατεύσει. Αν και το κράτος δεν δημιουργεί έθνος, ίσως όμως δύναται, αν μεταστραφεί προδοτικά, να καταστρέψει το έθνος.


Το βιβλίο ''ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ


Les illusions du progrès


Ο Georges Sorel γεννήθηκε το 1847 στο Χερβούργο της Νορμανδίας και πέθανε το 1922 στο Παρίσι. Αποφοίτησε από το Πολυτεχνείο και εργάστηκε ως μηχανικός στην υπηρεσία του γαλλικού κράτους. Το 1892 παραιτήθηκε, και από τότε έζησε γράφοντας και ασχολούμενος με το σοσιαλιστικό κίνημα. Κυριότερα βιβλία του: La Ruine du Monde Antique (1902), Introduction a l` Economie Moderne (1903), Reflexions sur la Violence (1908), La Decomposition du Marxisme (1908), Materiaux d`une Theorie du Proletariat (1919), De l` Utilite du Pragmatisme (1921).


Θέλοντας να δώσει νέες θεωρητικές βάσεις στη σοσιαλιστική σκέψη και στο αίτημα του σοσιαλισμού, ο Σορέλ εξετάζει τις θεωρίες της ιστορικής προόδου, όπως διαμορφώθηκαν από τα τέλη του 17ου αιώνα και μετά. Βρίσκει ότι αποτελούν ιδεολογήματα, τα οποία εκφράσανε σε ορισμένη εποχή τις βλέψεις της αστικής τάξης και τις ανάγκες της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι όμως δεσμευτικά για ένα κίνημα που ζητά να ξεπεράσει την αστική δημοκρατία και που γι αυτό χρειάζεται δικές του ιδέες και δικό του πολιτισμό. Με τη θέση του αυτή ο Σορέλ προδιαγράφει σύγχρονές μας σοσιαλιστικές αντιλήψεις, που προσπάθησαν να αποσυνδέσουν την επιδίωξη του σοσιαλισμού από τις αιτιοκρατικές ερμηνείες της ιστορίας και να τη συνάψουν με τη συνειδητή δράση των ιστορικών υποκειμένων.


Το βιβλίο ''ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

ΝΙΚΟΣ ΣΚΑΛΚΩΤΑΣ





Μια ανανέωση στην προσέγγιση της μουσικής σκέψης και ερμηνείας


Το κείμενο του Γ. Χατζηνίκου είναι πολύτιμο για πολλούς λόγους. Είναι, κατ' αρχάς, μια αυθεντική μαρτυρία στιγμών από τα μέσα του 20ου αιώνα, της περιόδου δηλαδή που σημάδεψε την αντίληψη όλων όσων διδάσκουν μουσική σήμερα, και ταυτόχρονα ένα βοήθημα στον καθορισμό των προβλημάτων που απασχολούν τον σύγχρονο δημιουργό και ερμηνευτή στην πορεία της μουσικής του εκπαίδευσης. Επίσης, δίνει μια συνολική εικόνα των θέσεων του δασκάλου Χατζηνίκου, γεγονός που το καθιστά μια σπάνια ιστορική μαρτυρία, για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να ζήσουν την διδασκαλία του, αλλά και ένα έγκυρο εγχειρίδιο, γι' αυτούς που σήμερα την παρακολουθούν μέσω σεμιναρίων, μαθημάτων και συναυλιών. Τέλος, προσεγγίζει τον Νίκο Σκαλκώτα μέσα από έναν ειλικρινή προβληματισμό και φέρνει τη μουσική του σημαντικού αυτού Έλληνα συνθέτη, αλλά και τη σύγχρονη μουσική εν δυνάμει, κοντύτερα τόσο στον "απλό" ακροατή όσο και στον σημερινό ερμηνευτή της. Ο Σκαλκώτας γίνεται αφετηρία σκέψεων και παρουσιάζεται ως υπόδειγμα μιας επιτυχημένης και αρμονικής συνύπαρξης της "σοβαρής" ευρωπαϊκής μουσικής με την ελληνική παραδοσιακή, ενώ η τελευταία αντιμετωπίζεται ως φορέας μιας προϋπάρχουσας συλλογικής μουσικής αντίληψης (παράλληλα με το συλλογικό υποσυνείδητο του Jung). Το τραγούδι φέρει μνήμες και μεταδίδει νοήματα και οι "προσθετικοί" και "ανώμαλοι" ρυθμοί μετατρέπονται σε "φυσική κίνηση" χάνοντας αυτομάτως τη δυσκολία τους...
Ο Χατζηνίκος γράφει έτσι όπως ακριβώς μιλάει. Με τρόπο "μουσικό". Τα θέματά του, οι ιδέες του, εμφανίζονται και εξελίσσονται σύμφωνα με τους νόμους της μουσικής σκέψης και όχι αυτούς του γραπτού λόγου. Το γεγονός αυτό ίσως ξενίσει στην αρχή τον μη-μουσικό αναγνώστη, ενώ σίγουρα και σχεδόν αυτόματα θα δημιουργήσει μια αίσθηση συγγένειας στον μουσικό. Η ανάγνωση του κειμένου αυτού λειτουργεί γραμμικά, προχωρώντας πάντα προς τα εμπρός και έχοντας σαν κύριο άξονα την φυσική ροή του χρόνου, ακριβώς όπως λειτουργεί και μια μουσική δομή, ένα μουσικό έργο.


Το βιβλίο ''ΝΙΚΟΣ ΣΚΑΛΚΩΤΑΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ


Οι θρησκευτικές αναμνήσεις "ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες, ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη". Ανέμελα παιδιά, ψαράδες, γιαλοί και σοκάκια, εκκλησιές, μανιασμένα κύματα, γραφικά ξωκλήσια και ο συγγραφέας να αναζητά παντού τον άνθρωπο, σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη απλότητα, ομορφιά και καλοσύνη. Τα πιο τρυφερά, τα πιο αγαπημένα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Διηγήματα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, διασκευασμένα για παιδιά, χωρίς περικοπές, σε ένα υπέροχο γιορτινό βιβλίο!


Το βιβλίο ''ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ή Ο ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ


Το τελευταίο θεατρικό έργο του γερμανού κλασικού Φρήντριχ Σίλλερ έχει υπόθεση παρμένη από τη ρώσικη ιστορία: στις αρχές του 17ου αιώνα ο νεαρός μοναχός Γκρίσκα εμφανίζεται στην Πολωνία θεωρώντας ότι είναι ο νόμιμος διεκδικητής του τσαρικού θρόνου Δημήτριος. Όταν τελικά στέφεται τσάρος μαθαίνει την αλήθεια...


Η σύγκρουση των πολιτισμών και ιδιαίτερα Δύσης και Ανατολής, η πολιτική σκέψη ως δίψα, πάθος και αγώνας για την εξουσία, οι διαφορετικές και διασταυρούμενες αντιλήψεις περί πατρίδας, ο έρωτας ως αφοσίωση αλλά και παιχνίδι δύναμης διαμορφώνουν το εκρηκτικό σκηνικό όπου, μέσω της εξέλιξης του μύθου, τίθενται ζητήματα που ξεπερνούν το ιστορικό ενδιαφέρον και κερδίζουν χαρακτήρα καθολικότητας.
Στο βάθος προβάλλει μια τραγωδία της ταυτότητας που δραματοποιεί το λύγισμα της συνείδησης υπό το βάρος της αυτογνωσίας...
Ένα ποιητικό κείμενο κλασικής ποιότητας και μεγαλειώδους ευρηματικότητας για το πέρασμα από την πλάνη στην αλλοτρίωση.


Το βιβλίο ''ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ή Ο ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΑΝΤΩΝΕΣΚΟΥ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ


Το εθνικό – λεγεωναρικό κράτος τόμος Α'


Χόρια Σίμα
Μετάφραση: Τσοπάνης Κωνσταντίνος
Εκδόσεις: Νοών
Σελίδες: 266


Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1940 η Λεγεωναρική Επανάσταση θριαμβεύει στη Ρουμανία και ο Στρατάρχης Αντωνέσκου καταλαμβάνει την εξουσία. Ο Βασιλεύς Κάρολος Β΄ εγκαταλείπει τη χώρα καταδιωκόμενος μαζί με την εβραία ερωμένη του, Έλενα Λουπέσκου, και μαζί του καταρρέει όλο το παλαιό πολιτικό σύστημα. Στον Θρόνο ανέρχεται ο υιός του ως Μιχαήλ Α’, ηγέτης πλέον του Εθνικού – Λεγεωναρικού Κράτους. Οι ραγδαίες αυτές εξελίξεις εκπλήσσουν τόσο τη Ρώμη όσο και το Βερολίνο, των οποίων οι κυβερνήσεις, παραπληροφορημένες από τους πρεσβευτές τους, όπως και στην περίπτωση του Στρατάρχου Φράνκο, δεν περίμεναν να θριαμβεύσει ένα ακόμα Εθνικιστικό κίνημα στην Ευρώπη και να καταλάβει την εξουσία με επανάσταση. Κι όμως, το Βασίλειο της Ρουμανίας προσδένεται στο άρμα του Άξονος και οι κρουνοί των ρουμανικών πετρελαίων ανοίγουν για να τροφοδοτήσουν αφειδώς τον στρατό του Χίτλερ καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Καθώς ο πληθυσμός έχει ξεχυθεί στους δρόμους για να διαδηλώσει τη χαρά του χαιρετώντας φασιστικά και σχηματίζοντας ατελείωτες μονάδες παρελάσεως, την ίδια στιγμή η ηγεσία της Σιδηράς Φρουράς αρχίζει έναν αγώνα δρόμου για να μετασχηματίσει κατά το γερμανικό και ιταλικό πρότυπο τις μέχρι τότε φιλελεύθερες δομές του κράτους. Αγώνας σκληρός και αδιάκοπος εναντίον συμφερόντων, νοοτροπιών αιώνων αλλά και του χρόνου που είναι αμείλικτος. Τελικά η πρώτη μάχη κερδίζεται και η χώρα, στις αρχές τους 1941, είναι πλέον έτοιμη να εισέλθει στον πόλεμο, ακολουθώντας τις Γερμανικές Στρατιές στην επιχείρηση «Μπαρμπαρόσσα». Κι εκεί ακριβώς, ξεσπά η διαμάχη μεταξύ του Στρατάρχου και της Σιδηράς Φρουράς…


Το βιβλίο ''ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΑΝΤΩΝΕΣΚΟΥ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Ο ΕΝΑΣ


…..Αλλά θαυμάσια σε σκοτεινούς δρόμους το πεπρωμένο αφήνει τους καρπούς του να ωριμάζουν.
Σε άλλους τώρα με ανέλπιστη εύνοια, σε άλλους τώρα με πικρή γεύση.
Να σέρνονται στη γη αφήνει τα σκουλήκια που μπορούν
να το καταφέρουν•
γιατί ο Ένας συνεχίζει να κυριαρχεί με
το μεγάλο πνεύμα του….

Karl August M. Mebold

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ


«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» είναι ένα μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, η υπόθεση του οποίου διαδραματίζεται το 1921 στη Λυκόβρυση, ένα χωριό στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας. Οι κάτοικοι του είχαν ένα παλιό έθιμο, κάθε 7 χρόνια έκαναν την αναπαράσταση των Παθών του Χριστού και έπρεπε να διαλέξουν μερικούς από τους άνδρες του χωριού που θα υποδύονταν τους Αποστόλους και έναν που θα υποδύονταν τον Χριστό. Μαζεύονται οι δημογέροντες του χωριού και αποφασίζουν σε ποιους θα αναθέσουν τους ρόλους. Οι δημογέροντες είναι ο παπα-Γρηγόρης, ο γερο-Λαδάς, ο άρχοντας Πατριαρχέας, ο καπετάνιος και ο δάσκαλος του χωριού και αδελφός του παπα-Γρηγόρη. Οι δημογέροντες αποφασίζουν να δώσουν το ρόλο του Ιωάννη στο γιο του Πατριαρχέα τον Μιχελή, το ρόλο του Πέτρου στο Γιαννακό το ρόλο της Μαγδαληνής στην Κατερίνα την πόρνη του χωριού, το ρόλο του Ιούδα στον Παναγιώταρο και τέλος το ρόλο του Χριστού ο πιο αθώος που δεν ήταν άλλος από τον βοσκό των προβάτων του Πατριαρχέα τον Μανωλιό.


Αργά το απόγευμα, καταφθάνουν πρόσφυγες από ένα άλλο χωριό, καταδιωγμένοι από τους Τούρκους. Επικεφαλής τους είναι ένας πράος, δυναμικός με ψυχή αντάρτη ιερέας ο παπα-Φώτης. Ζητούν βοήθεια, αλλά ο παπα-Γρηγόρης τους διώχνει, λέγοντας ότι φέρνουν μαζί τους επιδημία χολέρας. Οι πρόσφυγες, με επικεφαλής τον παπα-Φώτη, καταφεύγουν στο άγριο βουνό της Σαρακήνας. Τους βοηθούν μόνον ο Μανωλιός, ο Μιχελής, η Κατερίνα, ο Γιαννακός και ο Κωνσταντής (οι δύο τελευταίοι επρόκειτο να υποδυθούν τους αποστόλους Πέτρο και Ιάκωβο).


Μετά από την επιλογή του στο ρόλο του Χριστού, ο Μανωλιός αλλάζει μέρα με τη μέρα. Χωρίζει την αρραβωνιαστικιά του και αποφασίζει να φτάσει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πνευματική, ψυχική και σωματική αγνότητα, με οδηγό τον παπα-Φώτη. Μάλιστα, στο πανηγύρι του προφήτη Ηλία υπερασπίζεται τους πρόσφυγες και μιλά για την αξία της αγάπης και του ελέους, προκαλώντας την αντίδραση των συγχωριανών του και την οργή του παπα-Γρηγόρη.


Ο Μανωλιός έχει να αντιμετωπίσει και το μένος του μέθυσου πεταλωτή του χωριού, Παναγιώταρου (ο οποίος μετά από πρόταση του παπα-Γρηγόρη στον αγά, γίνεται σεΐζης, στη θέση του προηγούμενου σεΐζη που βίασε και σκότωσε το γιουσουφάκι του αγά), που τον θεωρεί υπεύθυνο για το ξελόγιασμα της χήρας του χωριού, της Κατερίνας, με την οποία είναι ερωτευμένος.


Μια άλλη τραγική μορφή του μυθιστορήματος, είναι η Μαριωρή, η κόρη του παπα-Γρηγόρη και αρραβωνιαστικιά του γιου του άρχοντα Πατριαρχέα, Μιχελή, η οποία πάσχει από «χτικιό» και είναι το μόνο πρόσωπο που ο δογματικός παπάς δείχνει αγάπη συμπόνοια και στοργή.


Στο μεταξύ πεθαίνει ο Πατριαρχέας και ο Μιχελής αποφασίζει να μοιράσει την περιουσία του στους πρόσφυγες. Όταν εκείνοι έρχονται στη Λυκόβρυση να παραλάβουν τα κτήματα, ο παπα-Γρηγόρης κηρύσσει το Μιχελή ανισόρροπο και ξεσηκώνει τους ντόπιους. Μετά το βίαιο θάνατο του αδελφού του στη σύγκρουση που ακολουθεί, ο παπα-Γρηγόρης υποδεικνύει στον αγά το Μανωλιό ως υπαίτιο όλων των συμφορών. Πετυχαίνει την καταδίκη του και την παράδοσή του στους εξαγριωμένους χωρικούς. Το φανατισμένο πλήθος συγκεντρώνεται στην εκκλησία, όπου ο παπα-Γρηγόρης αφορίζει τον Μανωλιό και δίνει το σύνθημα στους πιστούς να τον εκτελέσουν μέσα στον ιερό χώρο.



Το βιβλίο ''Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

ΜΠΑΙΡΑΚΤΑΡΗΣ ΠOΛITIKOI KAI KOYTΣABAKHΔEΣ


"...Αι Αθήναι επί Μπαϊρακτάρη έγιναν πόλις εύνομος, πόλις ήσυχος, πόλις πολιτισμένη. Εις ολίγας εβδομάδας αφωπλίσθη όλος ο πληθυσμός. Μύτες υποδημάτων και αφέλειαι κεφαλών κουτσαβάκηδων και μόρτηδων εκόπησαν. Αρειμάνιοι μορφαί μετεβλήθησαν εις αθώα ερίφια. Οι άνεργοι εξηναγκάσθησαν να δουλέψουν. Οι λωποδύται εμπαρκαρίσθησαν εις αγύριστον ταξείδι. Τα χασισοποτεία εκλείσθησαν και οι επαίται εξηφανίσθησαν. Εις τας ταβέρνας έπινον κρασί και δεν έχυναν αίμα. Ο αριθμός και το γόητρον των θρασύδειλων παλικαράδων που άλλοτε εδέσποζον και είχον το στρατηγείον των εις την πλατείαν Ψυρρή, ηλαττώθη μεγάλως και κατήντησαν κωμικοί τύποι, τελείως εξουθενωθέντες υπό την βαρείαν παλάμην του Μπαϊρακτάρη, της οποίας πρέπει να στηθή μίαν ημέραν ιδιαίτερος ανδριάς εις την πλατείαν των ηρώων..." (άρθρο της εφημ. Σκριπ)


O Δημήτρης Mπαϊρακτάρης ήταν ο αξιωματικός του στρατού που διόρισε ο Xρίλαος Tρικούπης, διευθυντή της αστυνομίας για να καθαρίσει την Aθήνα από τα κακοποιά στοιχεία. Oι Aθηναίοι του 1890 στέναζαν από τους τραπούκους, τους μάγκες, τους ληστές αλλά και τους γραφικούς κουτσαβάκηδες που είχαν το άντρο τους στη συνοικία του Ψυρρή, όπου κανείς δεν τολμούσε να μπει. Oύτε η αστυνομία!


O Mπαϊρακτάρης με τον βούρδουλα στο χέρι και μερικούς αστυφύλακες τσάκισε τους κακοποιούς μεσα στο άντρο τους. Tους έκοβε το μανίκι, που δεν φορούσαν ποτέ για να χειρίζονται με ευκολία το μαχαίρι, ψαλίδιζε τις μύτες των παπουτσιών αλλά και το μισό μουστάκι. Aυτό ανάγκαζε τους μάγκες κουτσαβάκηδες να εξαφανιστούν από την πιάτσα για μεγάλο διάστημα έως ότου μεγαλώσει το μουστάκι.Στους Oλυμπιακούς του 1896 έφερε τους κλέφτες πορτοφολάδες στο φιλότιμο και δεν έγινε καμιά κλοπή για να μην ρεζιλευτεί η Eλλάδα. Tους έκανε αστυνόμους και κυνηγούσαν τους ξένους πορτοφολάδες!


O Mπαϊρακτάρης είχε πολύπλευρη δραστηριότητα. Ήταν τολμηρός, δίκαιος και σκληρός, άνθρωπος του καθήκοντος. Xαστούκισε έναν κομματάρχη του Tρικούπη όταν του ζήτησε να βγάλει από το κρατητήριο κάποιον εγκληματία που ήταν του κόμματος. Στα «Παρκερικά» ξυλοκόπησε δυο Άγγλους ναύτες και τους πέταξε στη θάλλασα γιατί πείραξαν μια Eλληνίδα. Έπεισε τον Tρικούπη να ψηφίσει το νόμο για τα πνευματικά δικαιώματα των συγγραφέων. Eξιχνίασε με πρωτότυπο τρόπο εγκλήματα που διαπράχτηκαν στην Aθήνα, όπως και στην αντιμετώπιση των γυμνιστών στο Φάληρο. Kατέστειλε με ειρηνικά μέσα τη μεγάλη φοιτητική εξέγερση του 1897 στα «Γαλβανικά» ενώ την ίδια χρονιά διέπρεψε με ένα σύνταγμα αστυφυλάκων στη μάχη του Γριμπόβου κατά τον ατυχή Eλληνο-τουρκικό πόλεμο.






Λίγα λόγια για τον συγγραφέα


Ο Τάσος Κοντογιαννίδης γεννήθηκε στο ακριτικό χωριό Κομνηνά Ξάνθης. Τελείωσε το Γυμνάσιο Σταυρουπόλεως, σπούδασε στην Πάντειο και τη Νομική και παρακολούθησε σεμινάρια δημοσιογραφίας στην Αθήνα και τις ΗΠΑ.


Τιμήθηκε με έπαινο από την Ακαδημία Αθηνών και με βραβεία από την "Εστία" Νέας Σμύρνης και τη Γερμανική ραδιοφωνία "Ντόιτσε Βέλλε", για διάφορες εργασίες του.


Εργάσθηκε ως ρεπόρτερ σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθμούς, στον τηλεοπτικό σταθμό "Mega Channel" και ως ανταποκριτής σε μεγάλες εφημερίδες της επαρχίας και ελληνικές στη Νέα Υόρκη.


Διάφορα ιστορικά του αφιερώματα, που προβλήθηκαν από το Mega έτυχαν μεγάλης επιτυχίας με πολύ υψηλά ποσοστά τηλεθέασης. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ. Έχει γράψει ιστορικά και πολιτική βιβλία. Ένα από αυτά, "Το έγκλημα στου Χαροκόπου", έγινε Best Seller


Το βιβλίο ''ΜΠΑΙΡΑΚΤΑΡΗΣ ΠOΛITIKOI KAI KOYTΣABAKHΔEΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

ΒΙΚΤΩΡΙΑ


ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:  ΚΝΟΥΤ ΧΑΜΣΟΥΝ



Σαν ένα παραμύθι… όλα αρχίζουν στην εκπνοή του 19ου αιώνα. Αυτή, η Βικτώρια, είναι η κόρη πυργοδεσπότη, και αυτός, ο Γιοχάνες, γιος μυλωνά. Είναι παιδιά και η ζωή είναι ακόμη απλή. Και αυτό ακόμα το μέλλον έχει τα χρώματα του δυνατού. Ο απλός λαός από τη μία πλευρά, η αριστοκρατία από την άλλη. Τι σημασία έχει; Ο Γιοχάνες πάλλεται από τα χίλια όνειρα του έρωτα: Η Βικτώρια θα γίνει δική του. Εκτός εάν… η πραγματικότητα δεν παύει ποτέ να επεμβαίνει. Άλλοτε αιωρείται ή συγκαλύπτεται, ορισμένες φορές γίνεται αισθητή κατά τρόπο ανεπαίσθητο. Ποτέ όμως δεν καταργείται.


Το Βικτώρια είναι ένα από τα ωραιότερα ερωτικά μυθιστορήματα της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα και ένα από τα πιο απελπισμένα. Όταν το πεπρωμένο προετοιμάζει τις παγίδες του, εμπαίζει τις ψυχές, και συνθλίβει τα όνειρα. Ο έρωτας ως έσχατη ενσάρκωση της τραγικότητας της ανθρώπινης μοίρας.


Γιοχάνες και Βικτώρια, Βικτώρια και Γιοχάνες, ή ο κλινικός πίνακας των εμποδισμένων παθών.


Το βιβλίο ''ΒΙΚΤΩΡΙΑ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

ΠΥΘΕΑΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ


The extraordinary voyage of Pytheas the Greek



Πριν από 2.300 χρόνια ή και περισσότερο, ξεκίνησε, από την ελληνική αποικία της Μασσαλίας, μια εκπληκτική αποστολή με επικεφαλής τον Πυθέα για να εξερευνήσει τις μυθικές χώρες της Βόρειας Ευρώπης που ενέπνεαν τον τρόμο: μια μυστηριώδη περιοχή, την οποία θεωρούσαν κατά το μεγαλύτερο τουλάχιστον μέρος της φανταστική και όπου, λόγω του φοβερού ψύχους, ήταν αδύνατο να ζουν άνθρωποι σύμφωνα με τις επικρατούσες επιστημονικές απόψεις της εποχής.
Ο Πυθέας ήταν ο Κολόμβος της αρχαιότητας. Ήταν ο πρώτος πολιτισμένος άνθρωπος που πάτησε ποτέ το πόδι του στα βρετανικά νησιά, τις γερμανικές ακτές και τις Εβρίδες, που ταξίδεψε στην Ισλανδία και στις παρυφές των παγόβουνων. Το πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι δεν υπήρξε συνέχεια σ‘ αυτό το ταξίδι. Κανείς μετά από αυτόν δεν εξερεύνησε τη Βρετανία μέχρι την εποχή που ο Ιούλιος Καίσαρας και οι λεγεώνες του αποβιβάστηκαν στο νησί μετά από 300 χρόνια.
Ο Barry Cunliffe ίσως να γνωρίζει περισσότερο από τον καθένα τον κόσμο τον οποίο διέσχισε ταξιδεύονταος ο Πυθέας για να μας παρουσιάσει το μεγάλο Έλληνα θαλασσοπόρο και στον κόσμο στον οποίο έζησε. Ό,τι γνωρίζουμε από αυτό ταξίδι είναι από δευτερεύουσες πηγές (ο απολογισμός που έγραψε ο ίδιος ο Πυθέας δεν έχει διασωθεί, μάλλον κάηκε κατά την πυρκαγιά που κατέστρεψε τη Μεγάλη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας) αλλά, μελετώντας διεξοδικά τα αρχαιολογικά ευρήματα και τις γραπτές μαρτυρίες, ο συγγραφέας αναπλάθει αυτό το καταπληκτικό ταξίδι.
Σαν τον διαστημικό δορυφόρο που πετάει δίπλα από κάποιο μακρινό πλανήτη, τα σήματα που στέλνει ο Πυθέας στη σύγχρονη εποχή μας, όσο ασθενή ή ασαφή κι αν είναι, μεταδίδουν τα απώτατα όρια της εμπειρίας του πολιτισμένου ανθρώπου για τις βόρειες περιοχές του πλανήτη μας. Αυτό το βιβλίο μας επιτρέπει να νιώσουμε κάτι από τον ενθουσιασμό και την έκπληξη του Πυθέα, τη στιγμή που, όρθιος στο πλοίο του, θα ατένισε τη μυθική Έσχατη θούλη και τον Αρκτικό Ωκεανό.


Το βιβλίο ''ΠΥΘΕΑΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΟΥ ΑΘΛΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΤΑΝΜΠΕΪΝ


Σε ένα μυσταγωγικό σκηνικό"," στα χρόνια του Μεσαίωνα"," ανάμεσα στα ανεμοδαρμένα βουνά και στις βραχώδεις ακτές των Χάιλαντς της Σκωτίας"," δεσπόζουν τα κάστρα των δύο πιο δυνατών σκωτσέζικων φατριών"," των Άθλιν και Ντάνμπεϊν. Η θανάσιμη βεντέτα μεταξύ των δύο οικογενειών κρατάει πολλά χρόνια"," από τότε που ο Μάλκολμ Ντάνμπεϊν σκότωσε τον αρχηγό της φατρίας των Άθλιν"," τον πατέρα του Όσμπερτ. Ο νεαρός Άλεϊν"," ένας ταπεινής καταγωγής Χαιλάντερ"," θα βοηθήσει τον φυλακισμένο και ορκισμένο για εκδίκηση Όσμπερτ να αποδράσει"," για να γνωρίσει στο πρόσωπο της αδερφής του Μαίρης έναν παθιασμένο έρωτα...
Τα κάστρα τον Άθλιν και του Ντάνμπεϊν κυκλοφόρησαν ανώνυμα το 1789 και αποτελούν σταθμό στην ιστορία του γοτθικού μυθιστορήματος. Πρόκειται για την πρώτη συγγραφική προσπάθεια της Ανν Ράντκλιφ που στήνεται πάνω στις βασικές αρχές της γοτθικής γραφής"," όπου οι ανυπέρβλητες απεικονίσεις των τοπίων συνδυάζονται αρμονικά με την πλοκή και αγκαλιάζουν τα πεπρωμένα των ηρώων.
Η μελαγχολική Ανν"," η κυριότερη εκπρόσωπος του γοτθικού λογοτεχνικού ρεύματος που η επιρροή της άφησε ζωντανά σημάδια πάνω στη λογοτεχνική εκκεντρικότητα του μαρκήσιου ντε Σαντ μέχρι και στους ατμοσφαιρικούς πίνακες του J.M.W Turner"," του πιο διάσημου Βρετανού ζωγράφου τοπίων του Ρομαντισμού"," στο προπό της αυτό μυθιστόρημα κατορθώνει κάτι το συναρπαστικό: ο αδιόρατος τρόμος ελλοχεύει σε κάθε γωνιά"," σε κάθε βήμα των πρωταγωνιστών που ακολουθούν το πεπρωμένο τους μέσα σε σκοτεινά κάστρα"," κρύπτες"," υπόγεια τούνελ"," ανήλιαγα κελλιά και κρυφά μονοπάτια.
Διαβάζοντας με κομμένη την ανάσα"," ο αναγνώστης θα κατακλυστεί από ανάμεικτα συναισθήματα φόβου"," τρυφερότητας και αγωνίας. Η κυριαρχία του υπερφυσικού πάνω στο φυσικό"," οι σκηνές ανελέητης καταδίωξης που διαδέχονται τον παράφορο συναισθηματισμό"," αλλά και ο πρωταγωνιστικός ρόλος του ίδιου του κάστρου - ως το απόλυτο σκηνικό φρίκης - δίνουν το στίγμα μιας γνήσιας γοτθικής πένας που σε παρασύρει στη δίνη του μυστηρίου και της φαντασίας.
Το εξαίρετο αυτό μυθιστόρημά της"," όπως και Το Μυστικό των Ματσίνι και Ο Ιταλός"," εκδίδεται για πρώτη φορά στα Ελληνικά και μαζί με τον Φράνκενσταϊν της Μαίρης Σέλλεϋ και τον Δράκουλα του Μπραμ Στόουκερ αποτελεί έναν ακόμη βασικό κρίκο στην αλυσίδα του γοτθικού μυθιστορήματος.


Το βιβλίο ''ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΟΥ ΑΘΛΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΤΑΝΜΠΕΪΝ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΒΑΓΚΝΕΡ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΓΚΝΕΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ



Ο Ριχάρδος Βάγκνερ (1813-1883) υπήρξε ο μεγάλος αναμορφωτής της Όπερας και δημιουργός του Συνολικού Έργου Τέχνης στα πρότυπα της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας. Δεν υπάρχει τομέας της τέχνης που να έμεινε ανεπηρέαστος από τα συγκλονιστικά «μουσικά δράματά» του: όχι μόνο μουσικοί, αλλά ποιητές και πεζογράφοι, γλύπτες και ζωγράφοι εμπνεύστηκαν από τον «Τριστάνο», τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» και την περίφημη τετραλογία, το «Δαχτυλίδι του Νιμπελούνγκ». Σημαντικός όμως υπήρξε και ο ρόλος του στην πολιτική και τη φιλοσοφία. Κάτι περισσότερο: τα έργα του συναποτελούν ένα αυτοτελές μυστηριακό σύστημα, μία κλιμακωτή διδασκαλία που βασίζεται σε ένα ιδιαίτερο ρέυμα της δυτικής παράδοσης. Σύστημα που παραμένει άγνωστο έναν αιώνα μετα΄το θάνατο του Ρ. Βάγκνερ. Ο συγγραφέας, Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Εταιρίας Βάγκνερ και μελετητής του έργου του μεγάλου μουσουργού, προσεγγίζει το σύστημα αυτό, αλλά και ολόκληρο το "φαινόμενο Βάγκνερ", βασιζόμενος στις πιο αξιόπιστες πηγές: τα κείμενα του ίδιου του Βάγκνερ και όσων τον γνώρισαν ή έζησαν κοντά του. Η πλούσια εικονογράφηση που περιλαμβάνει σπάνια ντοκουμέντα, καθώς και οι χρηστικοί πίνακες και η πλούσια βιβλιογραφία κάνουν την πολύπλευρη αυτή μελέτη ένα πραγματικό "βαγκνερικό εγχειρίδιο".


Τρίτη 12 Απριλίου 2011

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ


Αναθεωρημένη έκδοση, εμπλουτισμένη με περισσότερες από 300 έγχρωμες φωτογραφίες. Η 2η έκδοση του πρωτότυπου Βασικές Αρχές της Προπόνησης με Αντίσταση περιέχει ό,τι θα χρειαστείτε για την επίτευξη των προσωπικών στόχων και των επαγγελματικών επιδιώξεών σας στον τομέα της μυϊκής ενδυνάμωσης.


Αν προετοιμάζεστε για τις εξετάσεις πιστοποίησης ως "Ειδικός Προπόνησης Δύναμης", αυτό το βιβλίο αποτελεί την κύρια πηγή προετοιμασίας, γιατί περιέχει τις πιο ενημερωμένες και αναλυτικές πληροφορίες που θα χρειαστείτε. Όσοι προετοιμάζεστε για να λάβετε μέρος στις εξετάσεις πιστοποίησης της NSCA ως Προσωπικός Προπονητής, θα βρείτε το βιβλίο αυτό, το οποίο αναπτύχθηκε από την επιτροπή πιστοποίησης της NSCA, ως την πιο αξιόποιστη πηγή.


Οι φοιτητές, οι προπονητές, οι εξειδικευμένοι επιστήμονες στη μυϊκή ενδυνάμωση, οι προσωπικοί προπονητές, οι προπονητές αθλητών, καθώς και οι άλλοι επαγγελματίες της αθλητικής επιστήμης, θα βρουν στο βιβλίο αυτό αναλυτικές πληροφορίες για το θεωρητικό υπόβαθρο της μυϊκής ενδυνάμωσης, την αξιολόγηση της μυϊκής δύναμης, την τεχνική εκτέλεσης των ασκήσεων, το σχεδιασμό του προπονητικού προγράμματος και τη διαχείριση των εγκαταστάσεων εκγύμνασης.


Η 2η έκδοση του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας, για τη συγγραφή της οποίας συνεργάστηκαν 28 επαγγελματίες της αθλητικής επιστήμης, έχει ό,τι χρειάζεατε για την πλήρη κατανόηση της λογικής και των τεχνικών που χρειάζονται για το σχεδιασμό ασφαλών και αποτελεσματικών προγραμμάτων προπόνησης μυϊκής ενδυνάμωσης.


Το βιβλίο ''ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

ΟΙ ΜΑΥΡΟΛΥΚΟΙ


Το χρονικό της Τουρκοκρατίας 1565-1799
Συγγραφέας: Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης
Εκδόσεις: Εστία
Αριθμός Σελίδων: 415



«Xρονικό της Tουρκοκρατίας» χαρακτηρίζει ο συγγραφέας του το μνημειώδες αυτό έργο που καλύπτει δύο πολυσέλιδους τόμους της σειράς της Nεοελληνικής Λογοτεχνίας. Oι «Mαυρόλυκοι» ξεπερνούν κατά πολύ το χρονικό: είναι το έπος και το πάθος ενός λαού που οραματίζεται την ελευθερία του κι αγωνίζεται γι αυτήν. O Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης προσέφερε με τους «Mαυρόλυκους» μία από τις αρτιότερες συνθέσεις της νεότερης αφηγηματικής λογοτεχνίας μας. Oι «Mαυρόλυκοι» αποτέλεσαν σταθμό στα ελληνικά γράμματα. H Aκαδημία Aθηνών βράβευσε το έργο κατά την πανηγυρική συνεδρία της 24ης Mαρτίου 1950 και απέδωσε επιγραμματικά το μέγεθός του: «Eδώ η τέχνη και η Iστορία σφικτά χειροκρατούμεναι παρουσιάζουν ως εν πανοράματι τας περιπετείας του Γένους».


''Οι Μαυρόλυκοι είναι μια προσπάθεια να ξαναζωντανέψουν τα χρόνια της τουρκοκρατίας, τα χρόνια της μεγάλης σκλαβιάς, και το αργό και συγκινητικό ξύπνημα της συνειδήσεως του ελληνισμού, που στα εκατό πρώτα χρόνια της δουλείας κινδύνεψε να σβήσει οριστικά. Μέσα από φοβερές και επώδυνες περιπέτειες, που κράτησαν κοντά τέσσερις αιώνες, το Γένος μας κατόρθωσε να ξαναβρεί τη συνείδησή του και μαζί το δρόμο που θα το έφερνε στο δρόμο της ελευθερίας.
Η οικογένεια των Μαυρόλυκων - με τα πολλά κλαδιά και παρακλάδια της- καλύπτει τους μακρούς αυτούς αιώνες της δουλείας και ένα μεγάλο τμήμα του υπόδουλου ελληνικού χώρου. Οι Μαυρόλυκοι μετέχουν σε όλους τους σκληρούς αγώνες για την επιβίωσή του, ακολουθούν τα πάθια του, τις άθλιες πτώσεις του και τις άξαφνες δόξες του. Είναι κατά κάποιο τρόπο οι Μαυρόλυκοι ένα σύμβολο του ελληνισμού, που όλο αγωνίζεται, κάμπτεται, γονατίζει, ψυχορραγεί, και πάντα βγάζει καινούρια φύτρα για να ξεκινήσει πάλι."

Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης


Το βιβλίο ''ΟΙ ΜΑΥΡΟΛΥΚΟΙ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Όσβαλντ Σπέγκλερ ''Η παγκόσμια ειρήνη είναι εφικτή;''


Τηλεγραφική απάντηση σε μια αμερικανική έρευνα (1936)


Το ερώτημα είναι εάν η παγκόσμια ειρήνη είναι εφικτή,και μόνο ένας γνώστης της παγκόσμιας ιστορίας μπορεί να απαντήσει σ'αυτό. Ωστόσο, είμαι γνώστης της παγκόσμιας ιστορίας σημαίνει: ότι γνωρίζω τους ανθρώπους όπως ήταν και όπως θα είναι πάντα. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά, την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα καταλάβουν ποτέ, μεταξύ της εξέτασης της ιστορίας του μέλλοντος όπως αυτή θα είναι και της εικόνας που σχηματίζουμε ως προς το τι θα θέλαμε να είναι. Η ειρήνη δεν είναι παρά μια ευχή, ο πόλεμος ένα γεγονός, και η ιστορία των ανθρώπων δεν νοιάστηκε ποτέ για τις ευχές ούτε για τα ανθρώπινα ιδεώδη. Η ζωή είναι ένας αγώνας μεταξύ των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων, ένας αγώνας μεταξύ των ατόμων, των τάξεων της κοινωνίας, των λαών και των Κρατών, ο οποίος εκτυλίσσεται υπό οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές ή στρατιωτικές μορφές. 'Ενας αγώνας για να επιβάλουμε την θέλησή μας, το πλεονέκτημά μας ή την δική μας αντίληψη για το ωφέλιμο ή το σωστό, και όταν τα άλλα μέσα δεν θα πετυχαίνουν το σκοπό τους, θα ανατρέχουμε παντοτινά και ασταμάτητα στο υπέρτατο μέσο, τη βία. Μπορούμε κάλλιστα να χαρακτηρίσουμε ένα άτομο που καταφεύγει στη βία ως εγκληματία, μια τάξη ως επαναστατική ή να την κατηγορήσουμε οτι προδίδει τη χώρα της, μπορούμε ακόμα και να πούμε οτι ένας λαός είναι αιμοσταγής αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Ο παγκόσμιος κομμουνισμός στις μέρες μας ορίζει τους πολέμους του σαν εξεγέρσεις, οι αποικιακές αυτοκρατορίες τους δικούς τους σαν τον κορεσμό των ενστίκτων ξένων λαών, και εάν ο κόσμος αποτελούσε ένα ενιαίο Κράτος, θα χαρακτηρίζαμε τους πολέμους ως εξεγέρσεις. Δεν έχουμε να κάνουμε παρά μόνο με φραστικές διαφορές. Υπάρχει όμως ένα ανησυχητικό γεγονός: σήμερα μόνο οι λευκοί λαοί μιλούν για παγκόσμια ειρήνη, και όχι οι έγχρωμοι λαοί που αντιπροσωπεύουν πολυ περισσότερους ανθρώπους. Όσο αυτό γίνεται από μεμονωμένους στοχαστές και ιδελιστές-όπως ήταν ανέκαθεν- αυτέςοι ρητορίες δεν θα έχουν καμιά συνέπεια. Όμως οταν ολόκληροι λαοί γίνονται ειρηνιστές, αυτό είναι σύμπτωμα γήρανσης. Οι εύρωστες και εν πλήρη κτήση των δυνάμεών τους φυλές δεν είναι ειρηνοποιές. Αφού κάτι τέτοιο ειναι παραίτηση απ'το μέλλον, διότι το ειρηνιστικό ιδεώδες καταλήγει τελικά σε μια κατάσταση αντίθετη ως προς την πραγματικότητα της ζωής. Όσο θα υπάρχει ανθρώπινη εξέλιξη, θα υπάρχουν και πόλεμοι. Εάν οι λευκοί λαοί κουράζονταν από τον πόλεμο σε τέτοιο σημείο που οι κυβερνήσεις τους, ότι και να γίνει, να μην έχουν την συγκατάθεσή τους, ο κόσμος θα υπέκυπτε στα χτυπήματα των εγχρώμων λαών, όπως και η Ρωμαϊκή Αυτοκραροτία έπεσε υπό την κυριαρχία των Γερμανών. Ειρηνισμός σημαίνει οτι αφήνουμε την εξουσία στους εκ γεννετής μη ειρηνιστές, μεταξύ των οποίων θα βρίσκονται πάντα Λευκοί τυχοδιώκτες, κατακτητές, κυριαρχιστές, που δεν μένουν ποτέ χωρίς υποστηρικτές όταν έχουν επιτυχίες. Εάν στις μέρες μας γινόταν στην Ασία μια μεγάλη εξέγερση κατά των Λευκών, αναρίθμητοι Λευκοί θα συμμετείχαν σ'αυτήν, απηυδησμένοι από μια ειρηνική ύπαρξη. Ο ειρηνισμός θα παραμείνει για πάντα ένα ιδεώδες, ενώ ο πόλεμος ένα γεγονός, και εάν οι λευκοί λαοί έχουν αποφασίσει να μην ξανανακατευτούν σ'αυτόν, τότε αυτοί που θα τον κάνου και που θα κυριαρχίσουν στον κόσμο θα είναι οι έγχρωμοι λαοί.


Μετάφραση: Βασίλης Φράγκος
 
thulebooks.gr

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

METRO 2033


Dmitry Glukhovsky - METRO 2033 from Kastaniotis Editions on Vimeo.

2033: Ο κόσμος έχει μετατραπεί σε ερείπια. Λίγες χιλιάδες ανθρώπων έχουν επιζήσει, δεν γνωρίζουν όμως αν είναι και οι τελευταίοι στη Γη. Ζουν στο μετρό της Μόσχας – το μεγαλύτερο αντιπυρηνικό καταφύγιο που κατασκευάστηκε ποτέ, το τελευταίο καταφύγιο του ανθρώπινου είδους. Ο κόσμος του μετρό δεν έχει αύριο: τα όνειρα, τα σχέδια, η ελπίδα μοιάζουν καταδικασμένα. Το συναίσθημα έχει πλέον παραδοθεί στο ένστικτο. Στην ανάγκη για την επιβίωση, με οποιοδήποτε κόστος ή τίμημα.


Η ΒΕ-ΝΤΕ-ΕΝ-ΧΑ, ένας από τους βορειότερους σταθμούς, κατοικείται και παραμένει ακόμη ασφαλής, αλλά μια νέα, τρομερή απειλή έχει κάνει την εμφάνισή της. Ο Αρτιόμ, ένας νέος άντρας που ζει εκεί, θα αναλάβει, περιπλανώμενος στις πιο σκοτεινές σήραγγες, να εισχωρήσει στην καρδιά του μετρό, στη θρυλική Πόλη, για να φέρει σε πέρας την αποστολή που του ανατέθηκε. Είναι αυτός που κρατά στα χέρια του το μέλλον του σταθμού του, το μέλλον του μετρό, αλλά και το μέλλον ίσως ολόκληρης της ανθρωπότητας.


Το μυθιστόρημά Μετρό 2033 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2005 και επανεκδόθηκε το 2007. Την ίδια χρονιά έλαβε το βραβείο Eurocon 2007. Προτού εκδοθεί, κεφάλαιά του είχαν δημοσιευθεί στο Internet και σε αρκετές διαδικτυακές βιβλιοθήκες. Καθώς τα κεφάλαια του βιβλίου δημοσιεύονταν στο Internet, οι αναγνώστες των ιστοσελίδων αυξάνονταν συνεχώς και μάλιστα πολλοί από αυτούς άρχισαν να διεκδικούν συμμετοχή στη διαμόρφωσή του.


«Δεν έχω πείρα εργάτη του μετρό, δεν υπηρέτησα στο στρατό, δεν έχτισα σπίτια, δεν είμαι οικονομολόγος, έτσι λοιπόν είχα στο κείμενό μου κάποια λάθη και ανακρίβειες», λέει ο ίδιος ο συγγραφέας. «Ακριβώς όμως επειδή το βιβλίο δημοσιευόταν κατά κεφάλαια και γύρω του είχε σχηματιστεί μια ολόκληρη κοινότητα, κατάφερα να “παρακολουθώ” την αντίδραση των ανθρώπων. Διευκρινίστηκε λοιπόν ότι μεταξύ των αναγνωστών μου υπήρχαν εργάτες του μετρό, μηχανοδηγοί, στρατιωτικοί, μέλη των ειδικών δυνάμεων που είχαν πολεμήσει στην Τσετσενία... Κι αυτοί διόρθωναν τα λάθη μου και έκαναν προγνώσεις».


Ο συγγραφέας έκανε τους αναγνώστες συμμέτοχους στην πλοκή και τον κόσμο του βιβλίου. Αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις αυτών που το διάβασαν, θεωρούν το μεταπυρηνικό μετρό μια ολόκληρη εναλλακτική πραγματικότητα, κάτι ανάλογο με τον κόσμο του Τόλκιν. Την εποχή της δημοσίευσης του βιβλίου στο Internet, πάνω από διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι επισκέφθηκαν την ιστοσελίδα www.metro2033.ru.


Ο υπόγειος κόσμος ως εναλλακτική λύση απέναντι στην κατεστραμμένη γη έγινε γνωστό ηλεκτρονικό παιχνίδι με φανατικούς φίλους και θεωρείται πιθανή ακόμα και η μεταφορά του στον κινηματογράφο.


Dmitry Glukhovsky - METRO 2033 from Kastaniotis Editions on Vimeo.


Το βιβλίο ''METRO 2033'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΩΓΗΣ


ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ - ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΑΥΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑ

Όχι απλά το πλέον άριστο παιδαγωγικό εγχειρίδιο της αρχαιότητας, αλλά το πλέον απρόσμενο ηθικοπλαστικό και παιδαγωγικό σύγγραμμα από ένα φωτισμένο ιερωμένο του αρχαίου κόσμου.


Όσο για τους παραμυθητικούς λόγους αυτού του τόμου ένα είναι το συμπέρασμα : Οι παραμυθητικοί λόγοι του Πλουτάρχου είναι «μελέτη του θανάτου» άκρως φιλοσοφική, για μια κοσμοθέαση που τη «δανείστηκε» η νεκρώσιμη ακολουθία των ημερών μας με βαθυστόχαστες αναφορές του τύπου «πάντα σκιάς ασθενέστερα», αφού «όναρ εστί ο άνθρωπος», όπως λέει ο Πλούταρχος.




…Δεν είναι σωστό τη σωματική αγωγή να παραβλέπουν αλλά να στέλνουν τα παιδιά τους οι γονείς σε γυμναστές ώστε να εξασκηθούν για την ομορφιά των κορμιών τους και για να ‘χουν δύναμη. Το θεμέλιο των καλών γηρατειών είναι η σωματική υγεία στην παιδική ηλικία…


…Τα υπάρχοντα των νικημένων στις μάχες, είναι βραβεία πεσμένα μπροστά στα πόδια των νικητών. Δεν αντέχουνε στον πόλεμο όσοι ανατράφηκαν στον ήσκιο. Ένας εκπαιδευμένος στρατιώτης κάνει πέρα τις εχθρικές φάλαγγες…


…Πρέπει να καθοδηγούμε τα παιδιά με συμβουλές και με κατάλληλα λόγια κι όχι, μα το Δία, με κακοποιήσεις και ξυλοδαρμούς γιατί αυτά ταιριάζουν να γίνονται σε δούλους κι όχι σε ελεύθερους ανθρώπους…


…Και τα πολλά εγκώμια βλάπτουν, έτσι τα παιδιά περηφανεύονται, ξιπάζονται κι αποβλακώνονται…


…Με το να πιέζουν τα παιδιά τους σε όλα να πρωτεύουν, εκείνα καταλήγουν ν’ απηυδήσουν και χάνουν την όρεξη για μάθηση…


…Να δίνουμε χρόνο στα παιδιά μας ν’ αναπαύονται από την αδιάκοπη μάθηση, να μη ξεχνάμε πως η ζωή μοιράζεται στη δράση και την ανάπαυση…


…Θεωρείται άξιο σεβασμού όταν λένε την αλήθεια τα παιδιά γιατί είναι δουλοπρεπές το ψέμα και πρέπει να το μισούν οι άνθρωποι κι είναι ασυγχώρητο ακόμα κι όταν ψεύδονται δούλοι που έχουν κάποιο ήθος…


…Τα σφάλματα των παιδιών είναι μικρά κι επανορθώνονται εύκολα αλλά τα αδικήματα των εφήβων πολλές φορές καταντούν υπερβολικά κι ολέθρια. Ακράτεια στο φαγητό, κλοπή πατρικών χρημάτων, πιοτά και ζάρια, έρωτες και καταστροφές σπιτιών παντρεμένων γυναικών, αυτές τις ορμές πρέπει με απασχολήσεις να δεσμεύσουμε και ν’ αναχαιτίσουμε…


…Οι μυαλωμένοι πατέρες, σ’ αυτή την εποχή της εφηβείας των παιδιών τους, πρέπει πιο πολύ απ’ όλους να προσέχουν και να ‘ναι έτοιμοι να σωφρονίζουν τους νεαρούς, διδάσκοντας, φοβερίζοντας, παρακαλώντας, φέρνοντας για παράδειγμα εκείνους που καταστράφηκαν για τη φιληδονία τους κι εκείνους που για την υπομονή τους κατέκτησαν δόξα κι επαίνους. Δυο είναι τα στοιχεία που διατηρούν την αρετή: η ελπίδα της τιμής κι ο φόβος της τιμωρίας…


…Οι κόλακες, ράτσα μιαρή, υποκριτές στη φιλία, ξένοι στο θαρραλέο λόγο, γλύφτες των πλουσίων, αλαζόνες προς τους φτωχούς, σαν κάποια τέχνη γοητευτική να τους πηγαίνει προς τους νέους. Όταν γελούν αυτοί που τους ταΐζουν κι οι κόλακες ξελιγώνονται στα γέλια. Ψυχικά κατακάθια και ψεύτικοι σ’ όλη τους τη ζωή, ζουν από το γνέψιμο των ισχυρών, ελεύθεροι από τύχη, σκλάβοι από δική τους εκλογή. Όταν τους περιφρονείς κι ούτε καν τους βρίζεις τότε πιστεύουν πως έχουνε βριστεί. Έτσι επιβιώνουν άσκοπα και παρασιτικά…


…Κι οι συναναστροφές των παιδιών είναι σημαντικές. Να έχουν καλούς τρόπους, να μιλούν καθαρά ελληνικά και να μην κουβαλούν την προστυχιά του βάρβαρου και κακού χαρακτήρα γιατί δεν το λέει άδικα η παροιμία: «αν κατοικήσεις με κουτσό θα μάθεις να κουτσαίνεις»…


…Να ζητάμε για τα παιδιά μας δασκάλους που στη ζωή τους στέκονται αδιάβλητοι κι είναι άριστοι στο ήθος και την κατάρτισή τους. Πηγή της αρετής είναι το να τύχει κανείς κατάλληλης παιδείας…


Το βιβλίο  ''ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΩΓΗΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΜΥΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ


ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΤΩΝ ΜΥΩΝ


Σας προσφέρεται μια πλήρης εικόνα της ενέργειας των μυών που συμμετέχουν στην εκτέλεση κάθε άσκησης. Αυτό το εξαιρετικό εγχειρίδιο περιέχει έγχρωμα και λεπτομερή ανατομικά σχήματα της κάθε άσκησης, τα οποία επικεντρώνονται σε κάθε μεγάλη μυϊκή ομάδα ξεχωριστά, μαζί με πλήρη περιγραφή του τρόπου εκτέλεσής της. Αυτές οι εικόνες περιγράφουν γραφικά τόσο τους μυς όσο και τα οστά, μαζί με τις παραλλαγές εκτέλεσης των ασκήσεων, ώστε να απομονώνουν συγκεκριμένους μυς. Είναι σαν να βγάζεις την "ακτινογραφία" κάθε άσκησης.


Ανακαλύψτε μόνοι σας τη μαγεία του βιβλίου "Προ­πόνηση για την Αύξηση της Μυϊκής Δύναμης - Λει­τουργική Ανατομική των Μυών" που είναι ένα από τα βιβλία με τις περισσότερες πωλήσεις στον κόσμο.


Αποκτήστε μία άποψη για τη μορφή του ανθρω­πίνου σώματος σε κίνηση, με περισσότερες από 400 έγχρωμες εικόνες. Αυτή η αριστουργηματική δουλειά απεικονίζει τους μυς που συσπώνται σε κάθε άσκηση και προβάλλει τον τρόπο που αυτοί οι μυς ενεργούν μέσα στο πλαίσιο των παρακείμε­νων αρθρώσεων και των σκελετικών δομών. Μοιά­ζει με ακτινογραφία κάθε μίας άσκησης, παρέχο­ντας στον αναγνώστη μια πολύπλευρη απεικόνιση της προπόνησης για την αύξηση της μυϊκής δύνα­μης, όπως δεν απεικονίζεται σε κανένα άλλο σύγ­γραμμα.


Το βιβλίο ''ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΜΥΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Ο ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΗΣ


Συγγραφέας: Τερζιάδης Θεολόγος - Ιωάννης, Πίκουλα Χρυσή
Εικονογράφος: Θεοχάρης Κώστας
Εκδότης: Ψυχογιός

O ναυαγοσώστης βρίσκεται πάντα στην ακτή, έτοιμος να μας βοηθήσει σε ό,τι και αν χρειαστεί. Μαζί του τα παιδιά μαθαίνουν κανόνες για τη σωστή συμπεριφορά μέσα στη θάλασσα αλλά και στην ακρογιαλιά, με σκοπό να γίνουν προσεκτικοί κολυμβητές που δε φοβούνται αλλά χαίρονται το νερό! Ετοιμαστείτε λοιπόν και ελάτε μαζί μας να βουτήξουμε με ασφάλεια στις θάλασσες!



Σάββατο 2 Απριλίου 2011

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ Τ’ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ


Δεν το 'γραψαν οι ποιητές του αγώνα το τραγούδι
κι ούτε η λύρα μπόρεσε ωραία να τραγουδήσει
τη μελωδία της Λευτεριάς, της ΕΟΚΑ το μεθύσι.
Εσείς το γράψατε παιδιά το ποίημα τ' ωραιότερο
στων φυλακών της Λευκωσίας τους τοίχους,
και σε χαρτί μονόφυλλο,
τους πιο απλούς μα πιο τρανούς για την Πατρίδα στίχους.
Εσείς το τραγουδήσατε το πιο όμορφο τραγούδι,
σεις όλοι, που βαδίσατε προς την αγχόνη ολόρθοι.
Για τούτο, η μνήμη σας κρατά περήφανα, σφιχτά
ψάλλοντας, προσευχόμενους και με φωνή στεντόρεια άδοντας:
«Χαίρε, ω Χαίρε Λευτεριά»


ΡΟΥΛΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ- ΣΤΑΥΡΟΥ