Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

ΖΕΝ


Ο δρόμος των Σαμουράι


Kάθε άνθρωπος είναι ήδη απελευθερωμένος, και συνεπώς κείμενος πάνω και πέραν της γέννησης και του θανάτου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το γνωρίσει αυτό, να το συνειδητοποιήσει, «να κοιτάξει εντός της φύσης του», σύμφωνα με την κύρια διατύπωση του Ζεν. (…) 

Είναι η φώτιση που ανασύρει από την άγνοια ή από το ασυνείδητο τη βαθύτερη πραγματικότητα αυτού που ήταν κανείς και που πάντα θα είναι, ανεξαρτήτως της κατάστασής του στη ζωή.

Castle Vischering, Germany



thulebooks.gr

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Η ιστορία του Φασισμού 1914-1945



A HISTORY OF FASCISM - 1914 -1945 


Ο ανά χείρας τόμος δεν αποτελεί μια αναθεώρηση του προηγούμενου βιβλίου, αλλά είναι μια εντελώς καινούργια μελέτη, σχεδιασμένη έτσι ώστε να αποτελεί μια περιγραφή του ευρωπαϊκού φασισμού ως είδους και να διευρύνει το πλαίσιο ανάλυσης και ερμηνείας του. Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο τόσο εκτεταμένο όσο σύντομο ήταν το πρώτο, ελπίζω όμως ότι είναι και πολύ πιο ολοκληρωμένο. 

 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Προλογικό σημείωμα στην ελληνική έκδοση
Εικόνες 
Πίνακες 
Πρόλογος
Εισαγωγή: Φασισμός: Ένας ορισμός Λειτουργίας
Μέρος πρώτο: Ιστορία
1. Ο Πολιτισμικός Μετασχηματισμός του Fin de Siecle
2. Ο Ριζοσπαστικός και Αυταρχικός Εθνικισμός στην Ευρώπη του ύστερου 19ου αιώνα
3. Οι συνέπειες του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου
4. Η άνοδος του Ιταλικού Φασισμού 1919-1929
5. Η ανάπτυξη του μη Φασιστικού Αυταρχισμού στη Νότια και την Ανατολική Ευρώπη, 1919-1929
6. Ο Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός
7. Ο Μετασχηματισμός του Ιταλικού Φασισμού, 1929-1939
8. Οι Τέσσερις Κύριες Παραλλαγές του Φασισμού
9. Τα Μικρότερα Κινήματα
10. Φασισμός έξω από την Ευρώπη;
11. Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Αποκορύφωση και Καταστροφή του Φασισμού
Μέρος δεύτερο: Ερμηνεία
12. Ερμηνευτικές προσεγγίσεις του Φασισμού
13. Μια Γενική Κατηγορία του Φασισμού
14. Φασισμός και Εκμοντερνισμός
15. Στοιχεία μιας Αναδρομικής Θεωρίας του Φασισμού
Επίλογος: Νεοφασισμός: ο Φασισμός του Μέλλοντός μας
Βιβλιογραφία

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ 2



"Στη φυλακή [...] ο άνθρωπος είναι απέναντι στη θλίψη του. Η θλίψη αυτή είναι βουνό, μα πρέπει να τη βιώσει μέσα του, να την αφομοιώσει, να τη χωνέψει, και την ίδια στιγμή θα δει και τον εαυτό του μέσα σ' αυτή. Είναι η ύψιστη ηθική εργασία, αυτή όλους πάντα τους εξύψωνε. Η μονομαχία με τα χρόνια και τους τοίχους - η ηθική εργασία και ο δρόμος προς την εξύψωση (από τη στιγμή που νικήσεις). [...] Στο στρατόπεδο όμως ο δρόμος αυτός δεν υπάρχει για σας. Το ψωμί δεν έχει μοιραστεί σε ίσα κομμάτια, πετάχτηκε απλό στο πλήθος - τρέξε να τ' αρπάξεις!
Χτύπα τους γείτονές σου και άρπαξέ το από αυτούς! [...] Το ψωμί είναι τοποθετημένο μέσα στο ορυχείο, σύρσου να το πάρεις. Έχεις χρόνο να σκεφτείς για τη θλίψη σου, για το παρελθόν και το μέλλον, για την ανθρωπότητα και τον Θεό; [...] Μισείς την εργασία, που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός σου. Μισείς όσους σε περιβάλλουν, τους ανταγωνιστές σου στη ζωή και τον θάνατο.
Εξαντλείσαι από τον έντονο φθόνο και την ανησυχία ότι τώρα, κάπου πίσω από την πλάτη σου, μοιράζονται εκείνο το ψωμί που ίσως να έφτανε στα χέρια σου, ότι πίσω από τον τοίχο παίρνουν από το καζάνι εκείνη την πατάτα η οποία θα μπορούσε να βρεθεί στη δική σου καραβάνα." 

Στον πρώτο τόμο του Αρχιπελάγους Γκουλάγκ (Μέρη Ι - ΙΙ) ο Σολζενίτσιν περιέγραψε τη θεμελίωση του σοβιετικού σωφρονιστικού συστήματος και τη σταδιακή γιγάντωση του Αρχιπελάγους των φυλακών και των στρατοπέδων σε όλη τη σοβιετική επικράτεια. Στον δεύτερο τόμο (Μέρη ΙΙΙ - IV), που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, ο Σολζενίτσιν επικεντρώνεται στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, αυτόν τον τρομακτικό μηχανισμό, ένα σύστημα σύγχρονης δουλοπαροικίας, που άλεσε στα σωθικά του εκατομμύρια ανθρώπινες ψυχές. Σκληρότητα, ειρωνεία, ωμότητα, λυρισμός, χιούμορ, αυτοϋπονόμευση, εμβάθυνση στον ψυχισμό, στα ιδεολογικά, κοινωνικά, ψυχολογικά κίνητρα που διαμορφώνουν τη στάση του ανθρώπου απέναντι στους άλλους και στον ίδιο του τον εαυτό: το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ 2 είναι μια δυσπρόσιτη κορυφή στην ιστορία, της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ένα κλασικό έργο που παραμένει ανατριχιαστικά επίκαιρο, ως ανατομία της σχέσης ανάμεσα στον άνθρωπο και στην κτηνώδη εξουσία. 
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) 


Αλεξάντερ Σολζενίτσιν

 Ο Γκόρκι και οι εκτοπισμένοι 


Το απόσπασμα που ακολουθεί περιγράφει την επίσκεψη στα γκουλάγκ για προπαγανδιστικούς λόγους ενός πολύ αγαπημένου στο καθεστώς συγγραφέα, Μαξίμ Γκόρκι (1868-1936), ιδρυτή του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, συγγραφέα βιβλίων όπως «Η μάνα» ή «Οι μικροαστοί», που ήταν σαν ευαγγέλια του σταλινισμού 

«Η συκοφαντία είναι συκοφαντία, αλλά το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχο! Η επιτροπή της Πανενωσιακής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής υπό την προεδρία «της συνείδησης του κόμματος» συντρόφου Σολτς πήγε να μάθει τι συμβαίνει εκεί, στα νησιά Σολοβκί (δεν ήξεραν τίποτα, βλέπετε!). Αλλωστε, η επιτροπή επιθεώρησε μόνο τις περιοχές κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής του Μούρμανσκ, αλλά και πάλι δεν έκανε καμιά αλλαγή. Θεωρήθηκε σωστό να σταλεί στο νησί - όχι, να ζητηθεί να πάει! - ο μεγάλος προλεταριακός συγγραφέας Μαξίμ Γκόρκι που μόλις είχε επιστρέψει στην προλεταριακή πατρίδα. Η δική του μαρτυρία θα αποτελέσει στο μέλλον την καλύτερη απόδειξη εναντίον αυτής της άθλιας παραχάραξης της αλήθειας που εκπορεύεται από το εξωτερικό. 
Οι περιρρέουσες φήμες έφτασαν μέχρι τα νησιά Σολοβκί - σφίχτηκαν οι καρδιές των κρατουμένων, ανησύχησαν οι φρουροί. Θα πρέπει να γνωρίζει κανείς τους κρατούμενους προκειμένου να κατανοήσει τις προσδοκίες τους! Στη φωλιά της αδικίας, της αυθαιρεσίας και της σιωπής έρχεται πετώντας το γεράκι και το πουλί της καταιγίδας! Ο καλύτερος Ρώσος συγγραφέας! Αυτός θα τους δείξει! Αυτός θα τους δώσει ένα μάθημα! Να, ο πατερούλης θα μας υπερασπιστεί! Περίμεναν τον Γκόρκι σχεδόν σαν την γενική αμνηστία! […] 
Ο διάσημος συγγραφέας κατέβηκε στην προκυμαία στο Λιμάνι της Ευλογίας. Μαζί τους ήταν η αρραβωνιαστικιά του, φορώντας δερμάτινα ρούχα (μαύρο δερμάτινο καπέλο, δερμάτινο μπουφάν, δερμάτινο παντελόνι και ψηλές στενές δερμάτινες μπότες) - ζωντανό σύμβολο της Γενικής Πολιτικής Διεύθυνσης, η οποία πηγαίνει χέρι με χέρι με την ρωσική λογοτεχνία. 
Επισκέφτηκαν το αναμορφωτήριο ανηλίκων. Τι πολιτισμένα! - το κάθε παιδί σε ξεχωριστό κρεβάτι με στρώμα. Ολα στριμώχνονται για να δουν, όλα είναι ευχαριστημένα. Ξαφνικά όμως ένας δεκατετράχρονος λέει: "Ακουσε, Γκόρκι! Ολα όσα βλέπεις είναι ψεύτικα. Θέλεις να μάθεις την αλήθεια; Θέλεις να σου την πω;" Ναι, έγνεψε ο συγγραφέας. Ναι, θέλει να μάθει την αλήθεια. (Αχ, πιτσιρικά, γιατί χάλασες την με τόσους κόπους αποκτηθείσα ευδαιμονία του λογοτέχνη - πατριάρχη; Εχει παλάτι στη Μόσχα, αγροικία έξω από τη Μόσχα…) Εκείνος διέταξε να βγουν έξω όλοι - και τα παιδιά και οι συνοδοί του μέλη της Γενικής Πολιτικής Διεύθυνσης - και τότε ο πιτσιρικάς επί μιάμιση ώρα διηγήθηκε τα πάντα στον σεβάσμιο γέροντα. Ο Γκόρκι βρήκε από το παράπηγμα κλαίγοντας. Του παραχώρησαν μια άμαξα για να πάει να δειπνήσει στο σπίτι του διοικητή του στρατοπέδου. Τα παιδιά τα οδήγησαν πίσω στο παράπηγμα: "Του είπες για τους διοικητές;" - "Του είπα!" - "Για τα κονταρόξυλα του είπες;" - "Του είπα!" - "Για το ότι οι άνθρωποι παίρνουν τη θέση των αλόγων στα κάρα του είπες;" - "Του είπα!" "Για το πώς πέφτουν από τη σκάλα; … Για τα τσουβάλια; … Για το ξενύχτι στην παγωνιά; …" Ολα, όλα, όλα τα είπε ο φιλαλήθης πιτσιρικάς!!! 
Δεν γνωρίζουμε ούτε καν ποιο ήταν το όνομά του. 
Στις 22 Ιουνίου, μετά τη συζήτηση που είχε με τον πιτσιρικά, ο Γκόρκι σημείωσε τα παρακάτω στο "Βιβλίο εντυπώσεων", που έφτιαξαν γι' αυτή ειδικά την περίπτωση: 
"Δεν είμαι σε θέση να διατυπώσω τις εντυπώσεις μου με λίγες λέξεις. Δεν θέλω, αλλά ντρέπομαι κιόλας (!) μην τυχόν και υποπέσω σε κοινότυπα εγκώμια για την αξιοθαύμαστη ενεργητικότητα των ανθρώπων, οι οποίοι αποδείχτηκαν ακάματοι και οξυδερκείς φρουροί της επανάστασης και, συνάμα, είναι εξαιρετικά τολμηροί δημιουργοί του πολιτισμού". 
Στις 23 του μηνός ο Γκόρκι αναχώρησε. Λίγο μετά τον απόπλου του ατμόπλοιου εκτέλεσαν τον πιτσιρικά. (Εγκάρδιος! Γνώστης των ανθρώπων! - πώς δεν σκέφτηκε να πάρει τον πιτσιρικά μαζί του;!)». (Απόσπασμα από το Κεφ. 2 «Το Αρχιπέλαγος αναδύεται από τα βάθη της θάλασσας»). 


 Τι ζητούσε ο Μανώλης Γλέζος στη Μόσχα 


«Ο Μανώλης Γλέζος "στη φωτεινή και γεμάτη πάθος ομιλία του διηγήθηκε στους σοβιετικούς συγγραφείς για τους συντρόφους τους που σαπίζουν στις φυλακές της Ελλάδας. 
Αντιλαμβάνομαι ότι με την αφήγησή μου σφίχτηκαν οι καρδιές σας. Δεν το έκανα επίτηδες. Θέλω οι καρδιές σας να χτυπούν για εκείνους που σαπίζουν στη φυλακή... Υψώστε τη φωνή σας για την απελευθέρωση των Ελλήνων πατριωτών". 
Κι εκείνες οι τετραπέρατες φαλάκρες, φυσικά, τις ύψωσαν! Βλέπετε, στην Ελλάδα σάπιζαν δυο δεκάδες κατάδικοι! Ισως και ο ίδιος ο Μανώλης να μην καταλάβαινε την ξεδιαντροπιά του καλέσματός του, ίσως στην Ελλάδα να μην υπάρχει αυτή η παροιμία: 
"Τι στεναχωρεί τους ανθρώπους όταν στο σπίτι κλαίνε με λυγμούς;" 
Σε διάφορα σημεία της χώρας μας συναντάμε τέτοια έργα τέχνης: ένα γύψινο φύλακα με ένα σκυλί, που κοιτάζει μπροστά, σα να θέλει να πιάσει κάποιον. Στην Τασκένδη ένα τέτοιο άγαλμα βρίσκεται μπροστά στη σχολή του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών Υποθέσεων, ενώ στο Ριαζάν είναι το σύμβολο της πόλης, το μοναδικό μνημείο που συναντά κανείς όταν έρχεται από την πλευρά του Μιχαήλοφ. Κι εμείς δεν αναριγούμε από αποστροφή, έχουμε συνηθίσει να αντιμετωπίζουμε ως κάτι το φυσιολογικό αυτές τις φιγούρες, που δηλητηριάζουν τα σκυλιά εναντίον των ανθρώπων. Εναντίον μας».



Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Η γέννηση του νεωτερικού κόσμου, 1780-1914



Το βιβλίο αυτό είναι μια θεματική ιστορία του κόσμου από την αρχή της εποχής των επαναστάσεων μέχρι την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που διέλυσε το σύστημα των κρατών και των αυτοκρατοριών της εποχής. 

Συσχετίζοντας μεταξύ τους ιστορικές τάσεις και γεγονότα που έχουν εξεταστεί ξεχωριστά σε εθνικές και περιφερειακές ιστορίες αποκαλύπτει τη στενή αλληλεξάρτηση των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων σε όλο τον κόσμο πολύ πριν από την υποτιθέμενη έναρξη της «παγκοσμιοποίησης» μετά το 1945. Παρακολουθεί έτσι τις «πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις» που είχαν σε παγκόσμια κλίμακα κρίσιμα γεγονότα (κρίσεις, αναταραχές, επαναστάσεις, εξεγέρσεις) που έλαβαν χώρα όχι μόνο στον αναδυόμενο ευρωπαϊκό και αμερικανικό “πυρήνα” της βιομηχανικής παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και στην Ασία, την Αφρική και τη Νότιο Αμερική, επιδρώντας με τη σειρά τους σε αυτό τον πυρήνα. 

Επανεξετάζοντας τα μεγάλα θέματα του 19ου αιώνα –άνοδος του νεωτερικού κράτους, εκβιομηχάνιση, φιλελευθερισμός, ιμπεριαλισμός, προώθηση των παγκόσμιων θρησκειών– επισημαίνει τις αυξανόμενες ομοιομορφίες που παρουσιάζονται τόσο σε μεγάλους θεσμούς όπως οι εκκλησίες, οι αγορές, οι βασιλικές αυλές, οι κρατικοί μηχανισμοί και τα συστήματα δικαιοσύνης, όσο και στις «σωματικές πρακτικές», τους τρόπους δηλαδή με τους οποίους οι άνθρωποι ντύνονταν, μιλούσαν, έτρωγαν και διαχειρίζονταν τις σχέσεις τους στην οικογένεια και την κοινότητα.

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Πλατωνικός Ευαγγελισμός



Ο ''Πλατωνικός Ευαγγελισμός'' του Ιωάννη Συκουτρή είναι ένα πολύ σημαντικό έργο της νεοελληνικής γραμματείας γραμμένο από έναν από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της. Ο συγγραφέας αναλύει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την πλατωνική φιλοσοφία και τον Πλάτωνα ως «αιώνιο διδάσκαλο κάθε πολιτισμένου ανθρώπου», στο έργο του οποίου μπορεί να ζητήσει κανείς «φωτισμό για όλη του την ζωή». Απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο που βρίσκεται στο σημείο εκείνο όπου συμπίπτει το τέλος και η αρχή, όταν μοιραία ανακύπτει το ερώτημα: «Και τώρα;» Απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο που αναρωτιέται πώς θα πραγματοποιήσει την ευδαιμονία του και θα γίνει δημιουργός και υπεύθυνος για τη μοίρα του, παρά τις εξωτερικές συνθήκες, τις έγνοιες του βίου, τις υλικές εξαρτήσεις και όλα όσα δεν ελέγχει.

Όπως επισημαίνει κι ο ίδιος η πλατωνική φιλοσοφία δεν εξαντλείται σε μερικές γραμμές. Στόχος του είναι να προϊδεάσει τον αναγνώστη για τους πολύτιμους θησαυρούς που κρύβει αυτή. Θησαυρούς που μπορεί με την αναζήτηση να ανακαλύψει. 

Στην έκδοση περιέχεται και η εξίσου σημαντική μελέτη του «Αι πνευματικαί κατευθύνσεις των νέων» στην οποία πραγματεύεται - δίδοντας με συνοπτικό αλλά περιεκτικό τρόπο κατευθυντήριες αρχές - την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής με βάση τα ιδανικά και τις αξίες. 

Ακολουθεί εκτενές χρονολόγιο και επιλογή αποσπασμάτων από κείμενα που έγραψαν για τον Συκουτρή άλλοι πνευματικοί άνθρωποι, φίλοι, μαθητές, καθηγητές του…

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Stockholm, Sweden




thulebooks.gr

Ο σκύλος που έσωσε πάνω από 40 ανθρώπους από το χιονιά



Τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου είναι γνωστά ως ικανοί και αποτελεσματικοί σκύλοι-διασώστες και ο Barry ήταν ένας από αυτούς. 


Από τις αρχές του 18ου αιώνα οι μοναχοί που ζούσαν σε ένα μοναστήρι στο επικίνδυνο και χιονισμένο St. Bernard Pass, μια περιοχή στις Άλπεις ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελβετία, χρησιμοποιούσαν τα σκυλιά για να τους βοηθούν στις αποστολές διάσωσης μετά από ισχυρές χιονοθύελλες. 


Για πάνω από 200 χρόνια, περίπου 2.000 άνθρωποι, από αγνοούμενα παιδιά μέχρι τους στρατιώτες του Ναπολέοντα, διασώθηκαν χάρη στις οξυμένες αισθήσεις των ηρωικών αυτών σκυλιών και στην ικανότητά τους να προσανατολίζονται και να αντέχουν στο κρύο. 


Το 1750 οι «marroniers», εκείνοι που συνόδευαν τους ταξιδιώτες και επισκέπτες από τα επικίνδυνα περάσματα της περιοχής Bourg-Saint-Pierre, χρησιμοποιούσαν τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου, καθώς χάρη στο ογκώδες σώμα τους άνοιγαν δρόμο για να περάσουν. Οι «marroniers» σύντομα ανακάλυψαν την ικανότατη αίσθηση όσφρησης των σκύλων και την ικανότητά τους να ανακαλύπτουν ανθρώπους θαμμένους βαθιά μέσα στο χιόνι. Έτσι άρχισαν να τους στέλνουν σε ομάδες δύο ή τριών μαζί για να αναζητήσουν αγνοούμενους ή τραυματισμένους ταξιδιώτες. 


Για τα επόμενα 150 χρόνια, τα σκυλιά συνέχισαν να χρησιμοποιούνται ως διασώστες. Δεν ήταν λίγες οι φορές που, όποτε έβρισκαν κάποιον τραυματία θαμμένο μέσα στο χιόνι, έσκαβαν για να τον βρουν και στη συνέχεια καθόντουσαν επάνω του για να του παρέχουν ζεστασιά. Εν τω μεταξύ ο δεύτερος σκύλος επέστρεφε στον ξενώνα του μοναστηριού και ειδοποιούσε τους μοναχούς για τον προσκυνητή που χρειαζόταν βοήθεια.


Μάλιστα, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα curioushistory.com ο Ναπολέοντας και οι 250.000 στρατιώτες του κατάφεραν να περάσουν από την περιοχή το 1790-1810 χωρίς κανένας στρατιώτης να χάσει τη ζωή του. 


Ο πιο διάσημος σκύλος – διασώστης ήταν ο Barry, ο οποίος έζησε στο μοναστήρι από το 1800 έως το 1814. Λέγεται ότι είχε σώσει τη ζωή πάνω από 40 ανθρώπων από το παγωμένο χιόνι και τις επικίνδυνες καιρικές συνθήκες των Άλπεων. 

Το 1815 το σώμα του Barry εκτέθηκε στο Φυσικό Μουσείο Ιστορίας της Βέρνης στην Ελβετία, όπου και παραμένει μέχρι και σήμερα, υποδεχόμενος τους επισκέπτες του. 


Σύμφωνα με ένα θρύλο, ο Barry σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να σώσει κάποιον. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. 

Ο Barry «συνταξιοδοτήθηκε» και έζησε μέχρι το θάνατό του στη Βέρνη. Από τότε, στο μοναστήρι πάντα ένας σκύλος παίρνει το όνομά του ως ένδειξη τιμής στην προσφορά του. Το 2004 συστήθηκε το Ίδρυμα Barry du Grand Saint Bernard, με στόχο την εκτροφή και αναπαραγωγή σκυλιών της συγκεκριμένης ράτσας.

thulebooks.gr

Total War Rome - Καταστρέψτε την Καρχηδόνα


Εβδομήντα χρόνια μετά την επέλαση του Αννίβα, έχει έρθει η ώρα οι ρωμαϊκές λεγεώνες να πάρουν εκδίκηση. Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί! 


Ο ΣΚΙΠΙΩΝ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΩΜΟ ΤΟΥ ΦΑΒΙΟΥ. «ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ, ΦΙΛΕ ΜΟΥ. ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ή ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ». 

Ο Φάβιος προσπάθησε να ανακαλέσει στη μνήμη του αυτό που του είχε πει ο γερο-εκατόνταρχος για τη μάχη: Δεν θα βλέπεις τίποτ’ άλλο παρά μόνο μία δίοδο εμπρός σου, κι αυτή η δίοδος θα γίνει ολόκληρος ο κόσμος σου. Καθάρισέ την από τους εχθρούς, και μπορεί να καταφέρεις να γλιτώσεις. Έτσι και προσπαθήσεις να δεις τι συμβαίνει έξω από τη δίοδο, έτσι και πάρεις τα μάτια σου πάνω απ’ αυτούς που έχουν τα δικά τους μάτια στυλωμένα πάνω σε σένα, πάει, έχεις πεθάνει.

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Περιπέτειες στη χώρα των κανιβάλων



Μια πραγματική ιστορία που μοιάζει με παραμύθι βγαλμένο από τον πιο ευφάνταστο νου είναι ό,τι αφηγείται ο συγγραφέας στο βιβλίο αυτό. Είναι η προσωπική του περιπέτεια σε μια φυλή κανιβάλων στα νησιά Μαρκήζες στις Νότιες θάλασσες τον περασμένο αιώνα. 

Δυο φίλοι ναυτικοί εγκαταλείπουν το πλοίο τους κι ύστερα από πολλές περιπέτειες φτάνουν στην κοιλάδα της Ταϊπίι. Η αγωνία και ο φόβος τους για τη ζωή τους εναλλάσσονται με τις παραδεισένιες ομορφιές του νησιού και τη φιλοξενία των κατοίκων. Ωστόσο, οι κάτοικοι της Ταϊπίι είναι κανίβαλοι και με τους κανίβαλους δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος για τη ζωή του... 

Ο ένας από τους δυο φίλους χάνεται στην προσπάθειά του να βρει βοήθεια. Απομένει μονάχα ο ένας -ο συγγραφέας- για να ζήσει όλα τα γοητευτικά παράδοξα που περιγράφει στο βιβλίο του.

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Πραγματεία περί της καταγωγής των μυθιστορημάτων



Η Πραγματεία περί της καταγωγής των μυθιστορημάτων (Παρίσι 1670), το γνωστότερο από τα έργα του επιφανούς Γάλλου ιερωμένου, λογίου και λογοτέχνη Pierre-Daniel Huet, ενός από τους πρωταγωνιστές της περίφημης Μάχης των Αρχαίων και των Συγχρόνων, δεν προσέλκυσε μέχρι τώρα το νεοελληνικό μεταφραστικό ενδιαφέρον παρά το ενδιαφέρον που παρουσιάζει ειδικά για το ελληνικό κοινό.
Το κείμενο του Huet αποτέλεσε, 134 χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, την αφετηρία για την πρώτη νεοελληνική ποιητική του μυθιστορήματος, τα «Προλεγόμενα» του Αδαμάντιου Κοραή στην έκδοση (1804) των Αιθιοπικών του Ηλιόδωρου. Ο Κοραής έλεγχε την ορθότητα του ορισμού του μυθιστορήματος του Huet και κατ’ επέκταση την αξιολόγηση των αρχαίων και μεσαιωνικών μυθιστορημάτων από αυτόν. Παρότι αργότερα το όνομα του Huet ‒εξελληνισμένο σε Υέτιο, επωνυμία του Δία που φέρνει τη βροχή‒ αναφερόταν από Έλληνες λογίους, αυτό γινόταν (και εξακολουθεί να γίνεται) όχι χωρίς κάποια προκατάληψη. Στόχος των αναφορών ήταν συνήθως να υπογραμμίσουν την «υπεροχή» του Κοραή έναντι του Υετίου, την «αρτιότητα» του κοραϊκού ορισμού και της κοραϊκής εξιστόρησης της ελληνικής καταγωγής του μυθιστορήματος. Στη «βαριά σκιά» του Κοραή, η Πραγματεία του Huet έμεινε ουσιαστικά άγνωστη για το ελληνικό κοινό.

Στην παρούσα έκδοση, μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά το κείμενο της Πραγματείας.
Η μετάφραση βασίστηκε στην όγδοη έκδοση (1711) του έργου, η οποία θεωρείται η αρτιότερη, έλαβε ωστόσο υπόψη τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την αντιβολή των πέντε έντυπων εκδόσεων της Πραγματείας που υπάρχουν, ενός σωζόμενου χειρογράφου της και των αυτόγραφων σημειώσεων αντιτύπων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας.

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΡΙΝΗΣ 

Το βιβλίον-σταθμός που ξαναγράφει, με κατά τρόπον παραδοσιακόν και επαναστατικόν συνάμα, την Προϊστορίαν. Τούτο έχον ως οδηγόν τας απόψεις των Κλασσικών, και ιδίως τον πλατωνικόν Τίμαιον, καταρρίπτει τον μύθον της βραχείας και γραμμικής ιστορίας του Ανθρώπου και, συνακολούθως, ανιχνεύει και αναλύει λεπτομερώς τα συμβάντα του προ 12.500 ετών μεγάλου Κατακλυσμού και την προϋπήρξασα Χρυσή Εποχής της Ανθρωπότητος. (. . .) 
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ) 

 Περιεχόμενα 

ΠΙΝΑΞ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ 
ΠΙΝΑΞ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΧΑΡΤΩΝ 
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ 
1. ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ 
2. ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ 
3. ΤΟ ΑΙΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ 
4. ΤΟ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ 
5. ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ 
6. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ 
7. ΓΕΩΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ 12.500 ΕΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ 8. Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΙΣ 
9. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 
10. ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 
11. Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 
12. ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 13. ΟΙ ΜΕΓΑΛΙΘΟΙ 
14. Η ΚΟΙΝΗ ΓΛΩΣΣΑ 
15. Η ΕΠΑΝΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 
16. ΕΠΙΛΟΓΟΣ: ΑΙ ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΑΙ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Επανακυκλοφόρησε
(σε περιορισμένα αντίτυπα)


του David Irving

Tον Απρίλιο του 1977 ο εκδοτικός κόσμος αιφνιδιάστηκε από την έκδοση σε Λονδίνο και N. Yόρκη του βιβλίου του David Irving, O Πόλεμος του Xίτλερ. O τρόπος περιγραφής ενός τόσο ιστορικού και μεγάλου γεγονότος σαν τον B Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μοναδικός - σχεδόν σαν να τον διηγόταν κάποιος από τους δικτάτορες πρωταγωνιστές του. 

H έκδοση είναι βασισμένη στα όποια τελευταία αρχεία βρέθηκαν, συμπεριλαμβανομένων και των ημερολογίων του Xέρμαν Γκαίρινγκ και του γιατρού του Xίτλερ, του Dr. Morell. Για πρώτη φορά επίσης, παρουσιάζονται έγχρωμες, δραματικές φωτογραφίες που τράβηξε ο κινηματογραφιστής του Xίτλερ, ο Walter Frentz. Aυτή η τελευταία έκδοση έχει ένα ακόμη προσόν: περιέχει τα για πολύ καιρό χαμένα αρχεία από τις ανακρίσεις του προσωπικού του Pούντολφ Eς, από την Γκεστάπο, που τώρα ανήκουν σε ιδιώτη, και σήματα υποκλαπέντα από Bρετανούς αποκρυπτογράφους. 

"O,τιδήποτε ο Xίτλερ δεν διέταξε ή δεν έπεσε στην αντίληψή του, δεν αναφέρεται σ' αυτό το βιβλίο", μας είπε ο συγγραφέας. "H αφήγηση των γεγονότων ξεδιπλώνεται με την ίδια σειρά που ο Xίτλερ ασχολήθηκε μ' αυτά".  

Tο βιβλίο πούλησε 25.000 αντίτυπα στην πρώτη του έκδοση στη M. Bρετανία, ενώ έκτοτε έχει επανεκδοθεί και μεταφραστεί επανειλημμένως. Aποτελεί πλέον, εγκεκριμένο εγχειρίδιο των Στρατιωτικών Σχολών West Point και Sandhurst και σημαντικό εγχειρίδιο για πολλές Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο, λόγω της πληθώρας ντοκουμέντων που περιέχει, που άλλοι ιστορικοί δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν.

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΩΝ



Η πρώτη σταυροφορία και η ίδρυση του βασιλείου της Ιερουσαλήμ


Το βασίλειο της Ιερουσαλήμ και η φράγκικη Ανατολή, 1100-1187


Το βασίλειο της Άκρας και οι τελευταίες σταυροφορίες


Oι σταυροφορίες βρίσκονται στο επίκεντρο της Μεσαιωνικής Ιστορίας είτε τις θεωρούμε τη συγκλονιστικότερη και κατ' εξοχήν ρομαντική χριστιανική περιπέτεια είτε την τελευταία από τις βαρβαρικές επιδρομές. Πριν αρχίσουν οι σταυροφορίες, το κέντρο του πολιτισμού μας βρισκόταν στο Βυζάντιο και στις χώρες του Αραβικού Χαλιφάτου. Πριν σβήσουν, η ηγεμονία του πολιτισμού είχε περάσει στη Δυτική Ευρώπη. Από τη μεταβίβαση αυτή γεννήθηκε η νεότερη ιστορία. Για να καταλάβουμε ξεκάθαρα όμως αυτό το ζήτημα, πρέπει να κατανοήσουμε όχι μόνο τις εκάστοτε συνθήκες στη Δυτική Ευρώπη που οδήγησαν στη σταυροφορική παρόρμηση, αλλά -ίσως ακόμη περισσότερο- τις περιστάσεις στην Ανατολή που άνοιξαν το δρόμο στους Σταυροφόρους και ευνόησαν την προέλαση και την αποχώρησή τους. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας όσα συνέβαιναν από τον Ατλαντικό ως τη Μογγολία. Αν δούμε την ιστορία από την πλευρά μόνο των Φράγκων ή μόνο των Αράβων ή ακόμη μόνο από την πλευρά των κυριότερων θυμάτων τους, των χριστιανών της Ανατολής, η σημασία τους θα μας διαφύγει. Γιατί, όπως συμπεραίνει ο Γίββων, η ιστορία των Σταυροφοριών υπήρξε η ιστορία μιας παγκόσμιας διαμάχης.

Στον δεύτερο τόμο περιγράφεται η κατάσταση των φραγκικών κρατών της Ουτρεμέρ από την ανάρρηση στο θρόνο του Βαλδουίνου Α΄ ως την ανακατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον Σαλαδίνο. 

“Υπέρτατο καθήκον του ιστορικού είναι να γράφει Ιστορία, με άλλα λόγια να επιχειρήσει να αφηγηθεί σε ενιαία και ρέουσα συνέχεια τα μεγαλύτερα γεγονότα και κινήματα που αναστάτωσαν τις ανθρώπινες τύχες.” (Steven Runciman)


Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Ο ήσυχος Αμερικανός



Βιετνάμ, δεκαετία του '50. Ο βρετανός δημοσιογράφος Φάουλερ ζει στη Σαϊγκόν και καλύπτει την εξέγερση των Βιετναμέζων κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας. Έχει μιαν όμορφη βιετναμέζα ερωμένη, περιφέρει τον ευρωπαϊκό σκεπτικισμό του και αφουγκράζεται τη βουή της πόλης. 

Και τότε εμφανίζεται ένας νεαρός, ευγενικός Αμερικανός, ο Πάιλ, πράκτορας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, που έχει ως στόχο να υπονομεύσει τη γαλλική κυριαρχία στην περιοχή, προκειμένου το Βιετνάμ να περιέλθει στην αμερικανική επιρροή. Είναι ιδεαλιστής, ηθικολόγος, φανατικός οπαδός του καλού και αδιάλλακτος εχθρός του κακού. Αν και συνδέεται φιλικά με τον Φάουλερ, του αποσπά την ερωμένη, την οποία σκοπεύει να παντρευτεί για να τη σώσει από τη διαφθορά. Αυτός ο καλός, ο ήσυχος Αμερικανός δεν διστάζει να οργανώσει μια τρομοκρατική βομβιστική επίθεση στην καρδιά της Σαϊγκόν με πολλά θύματα, ανάμεσά τους και παιδιά. 

Είναι η στιγμή που ο Φάουλερ αποφασίζει να εγκαταλείψει τη βολική ουδετερότητά του και να έρθει σε συνενόηση με τους αντάρτες... 

Ο Γκρην περιγράφει με ακρίβεια και βάθος τα διλήμματα του κεντρικού ήρωά του, το ερωτικό πάθος και τη ζηλοτυπία, το ζήτημα της ατομικής ευθύνης, την οδυνηρή ενδοσκόπηση στην οποία προβαίνει για να εξακριβώσει τα βαθύτερα κίνητρα των πράξεών του (δρα από ηθική αγανάκτηση; από πολιτική πεποίθηση; ή από ζήλια;). 

Ο Γκρην ασκεί επίσης -με προφητικό τρόπο- κριτική στην αμερικανική πολιτική. Καταδικάζει -πολλά χρόνια πριν από την αμερικανική εμπλοκή στο Βιετνάμ, πριν από την επέμβαση στο Ιράκ και την αλαζονική πεποίθηση των ΗΠΑ ότι αποτελούν την ενσάρκωση του υπέρτατου αγαθού και ότι αποστολή τους είναι να το επιβάλουν στον υπόλοιπο κόσμο.

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Ηράκλειτος



Κήρυγμα για στάση ζωής: Μια εξ υπαρχής προσέγγιση στον ηρακλείτειο στοχασμό 

[...] Τελειώνοντας θέλω να υπογραμμίσω, ότι η παρούσα εργασία δέν αποτελεί μουσειακή έρευνα και δέν κάνει ιστορία της φιλοσοφίας. Σκοπός μου είναι να παρουσιαστή μια θεωρία, μια αντίληψη και στάση ζωής, όπως κατά τη γνώμη μου τη διακήρυξε ο Εφέσιος σοφός, ώστε αυτή να ζυγιστή μέσα στα σημερινά δεδομένα και να εκτιμηθή η αξία, που μπορεί να έχει για τη σύγχρονη ζωή. Αναγνωρίζω ότι, στην προσπάθεια μου να προσεγγίσω το ηρακλείτειο νόημα, έρχομαι σε συχνή αντιπαράθεση με μεγάλους και έγκυρους ερευνητές - αναπόφευκτο: αν πραγματικά θέλουμε η φιλοσοφία όχι να αναμασά τα ειπωμένα, αλλά ν' αναζητά την αλήθεια, δέν μπορεί παρά να πρόκειται για μια μαχόμενη φιλοσοφία. Και βέβαια αισθάνομαι ότι σ' αυτήν την προσπάθεια συμπορεύομαι με τον αναγνώστη, σε όσην έκταση έχει και τούτος την ίδια επιθυμία με μένα. Αλλά πάντως, για το προκείμενο θέμα μας, τον ειδοποιώ από τώρα ότι: ...στο τέλος η γεύση βγαίνει πικρή... 

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Εθνικοσοσιαλισμός



Κίνημα, κόμμα, κράτος 


Συγγραφέας Λαναράς Κώστας 

Έξι δεκαετίες πέρασαν από την ήττα του γερμανικού καθεστώτος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη "δαιμονοποίηση" της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας από τους νικητές δυτικούς και ανατολικούς. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 όμως, οι νέοι ιστορικοί επιχειρούν ν' αλλάξουν την οπτική γωνία θεώρησης των ιδεολογικών δεδομένων και αξιόλογησης των πολεμικών συμβάντων που συντάραξαν τον 20ο αιώνα. Και το πετυχαίνουν, ανατρέποντας την απολυτότητα της κυριαρχούσας μέχρι τότε ιστορικής σκέψης. Σήμερα πρέπει να απαντηθούν τα ερωτήματα: Τι ήταν τελικά το Τρίτο Ράιχ; Ποιες οι δομές του; Πώς λειτουργούσε; Τί σήμαινε Εθνικοσοσιαλισμός; Τί έχει απομείνει; Πώς έβλεπαν και γιατί προσκύνησαν τον Φύρερ Χίτλερ οι Γερμανοί; Πώς και γιατί τον μυθοποίησαν αρνητικά οι ιστορικοί; Όλα αυτά απαντώνται στη μελέτη του Κώστα Λαναρά. Για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία εκδίδεται βιβλίο που πραγματεύεται συνολικά το θέμα "Εθνικοσοσιαλισμός: κίνημα, κόμμα, κράτος" από την περίοδο της γερμανικής αυτοκρατορίας (1871-1914). Τα κεφάλαιά του αναλύουν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918), τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης κι ό,τιδήποτε επακολούθησε μέχρι το τέλος του πολέμου το 1945.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Τα ωραιότερα Εθνικά Πάρκα της Ευρώπης


 Η Φύση στα καλύτερά της

Γρανιτένιες βουνοκορφές, δάση από δέντρα οξιάς, υπόγειοι υδροφόροι ορίζοντες και μοναδικά είδη χλωρίδας και πανίδας.


Τα καλύτερα Εθνικά Πάρκα της Ευρώπης, όπου κανείς μπορεί να απαντήσει εντυπωσιακά τοπία όπως λιτά περιγράφονται παραπάνω, σύμφωνα με το Lonely Planet, είναι τα εξής:


Dartmoor National Park, Μεγάλη Βρετανία



Το Dartmoor θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ένα βρετανικό τοπίο στην πιο αρχέγονη μορφή του».


Οι ιστορίες για τους ακέφαλους ιππείς που καταδίωκαν αρχαίους τάφους, τα ανατριχιαστικά χέρια που... έβγαζαν εκτός δρόμου τα οχήματα καθώς και μια... «επίσκεψη» στην περιοχή από τον ίδιο το... Διάβολο, έχουν προσδώσει στο Dartmoor τέτοια «τρομακτική φήμη», που αποτέλεσε ένα από τα αγαπημένα σκηνικά γνωστών συγγραφέων όπως ο Sir Arthur Conan Doyle και η Agatha Christie.



Τα μονοπάτια του Εθνικού Πάρκου Dartmoor θεωρούνται από τα καλύτερα που μπορεί να επισκεφθεί κανείς στη Μεγάλη Βρετανία.

Plitvice Lakes National Park, Κροατία



Μέσα στο Εθνικό Πάρκο υπάρχουν 16 λίμνες, σκαρφαλωμένες ψηλά στα δάση των Δαλματικών Άλπεων, οι οποίες δημιουργήθηκαν από τα φράγματα από ασβεστόλιθο και δολομίτη. Τα πλούσια μεταλλικά στοιχεία που περιέχουν τα νερά των λιμνών, και τα οποία έρχονται από τους ποταμούς Bijela και Crna και τα υπόγεια ρεύματα, δίνουν ανάλογα με τις συγκεντρώσεις και διαφορετικό χρώμα σε αυτά: άλλες φορές ένα έντονο τιρκουάζ και άλλες φορές πιο πρασινωπό ή γαλάζιο. Το μαγευτικό τοπίο συμπληρώνουν καταρράκτες και πλούσια βλάστηση. Το χειμώνα οι καταρράκτες παγώνουν, προσφέροντας μοναδικές εικόνες στους επισκέπτες του πάρκου.


Abruzzo National Park, Ιταλία 


Βρίσκεται σχεδόν δύο ώρες μακριά από τη Ρώμη και αποτελεί ένα από τα μέρη που πρέπει να βάλει κανείς στη λίστα «πρέπει να δω» όταν βρεθεί στην Ιταλία. Το Πάρκο αποτελεί ένα από τα ελάχιστα φυσικά περιβάλλοντα που ζουν η καφέ αρκούδα των Απεννίνων, ο άγριος λύγκας, οι λύκοι των Απεννίνων και ο βασιλικοί αετός.

Cíes Islands National Park, Ισπανία 



Λίγο πέρα από τις ακτές της Γαλικίας στον Ατλαντικό Ωκεανό βρίσκεται μια συστάδα τριών νησιών, που οι κάτοικοι της περιοχής θεωρούν ως τη δική τους «Καραϊβική». Κάποτε αποτελούσαν καταφύγιο πειρατών, τώρα είναι διάσημα ως προορισμός εξόρμησης για σαββατοκύριακα, καθώς βρίσκονται σε απόσταση 40 λεπτών με το φέρυ από τη Baiona.


Και στα τρία νησιά -Illa de Monteagudo, Illa do Faro και Illa do San Martiño- δεν επιτρέπονται τα αυτοκίνητα ενώ μπορεί κανείς να τα επισκεφτεί από τον Απρίλιο μέχρι το Σεπτέμβριο.


Lauterbrunnen Valley National Park, Ελβετία 



Δεν είναι λίγα τα μέρη που θα μπορούσε να επιλέξει κανείς στις Άλπεις, όμως ένα από τα καλύτερα είναι η κοιλάδα Lauterbrunnen, με παραμυθένια τοπία που σου κόβουν την ανάσα. 


Εκεί βρίσκεται και ο μοναδικός παγωμένος καταρράκτης της Ευρώπης που είναι προσβάσιμος μέσα από το εσωτερικό ενός βουνού.


thulebooks.gr

Μια γυναίκα στο Βερολίνο



Το βιβλίο Μία γυναίκα στο Βερολίνο είναι ένα συναρπαστικό ημερολόγιο πολέμου και κατοχής που δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο παρόμοιο. Πρόκειται για τη ματιά ενός θύματος, μιας γυναίκας που βιώνει και καταγράφει την ανελέητη επίθεση σε βάρος ενός άμαχου πληθυσμού. Η αφήγησή της χαρακτηρίζεται από θάρρος, από εντυπωσιακή πνευματική εντιμότητα και από τις ασυνήθιστες δυνατότητές της να αντιλαμβάνεται και να παρατηρεί. Είναι μία από τις συγκλονιστικότερες προσωπικές αφηγήσεις σχετικά με τις συνέπειες του πολέμου και της ήττας. Είναι επίσης ένα από τα πλέον αποκαλυπτικά κομμάτια κοινωνικής ιστορίας που θα μπορούσε να φαντασθεί κανείς. 
 - ΑΝΤΟΝΙ ΜΠΙΒΟΡ 

Mία εκπληκτική μαρτυρία - το εξαιρετικό ημερολόγιο μιας γυναίκας που βίωσε από πρώτο χέρι τη ρωσική κατοχή του Βερολίνου. Για οχτώ εβδομάδες, καθώς το Βερολίνο έπεφτε στα χέρια του ρωσικού στρατού, μία νεαρή γυναίκα που ζούσε μόνη της στην πόλη κατέγραψε τις καθημερινές εμπειρίες της ίδιας και των γειτόνων της, αποφασισμένη να περιγράψει την κοινή μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων. Χωρίς κανένα οίκτο απέναντι στον εαυτό της, αλλά με μοναδική οξυδέρκεια και ενάργεια, η ανώνυμη συγγραφέας περιγράφει μια λεηλατημένη πόλη και τους περιδεείς κατοίκους της που αγωνίζονται σκληρά για να επιβιώσουν μέσα στα ερείπια, χωρίς τροφή, θέρμανση ή νερό. Με καθαρό βλέμμα και δίχως περιττούς συναισθηματισμούς περιγράφει τις ανθρώπινες αντιδράσεις των Βερολινέζων συμπατριωτών της αλλά και τη δειλία τους, καθώς η αξιοπρέπειά τους καταρρακώνεται πρώτα από την πείνα και έπειτα από τους Ρώσους. Με παραστατικές λεπτομέρειες που σοκάρουν με την αμεσότητά τους, αφηγείται τις ταπεινώσεις στις οποίες υποβάλλονται πάντα οι γυναίκες σε μια πόλη υπό κατοχή: τους βιασμούς που υφίστανται οι περισσότερες, ανεξαρτήτως κάλλους ή ηλικίας. Μέσα από αυτές τις δοκιμασίες, η ίδια διατηρεί την αισιοδοξία της, την αξιοπρέπεια και την εκπληκτική θέλησή της να επιβιώσει μέχρις ότου αποκατασταθούν η ομαλότητα και η ασφάλεια στην πόλη της. Το βιβλίο Μία γυναίκα στο Βερολίνο είναι ένα σημαντικό ντοκουμέντο και ταυτόχρονα ένα σπουδαίο λογοτεχνικό έργο.

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικες ταξιδιωτικές ιστορίες



Tης Μαριας Tοπαλη
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_17/12/2010_425995

Σκληρό εξώφυλλο που το κοσμεί πίνακας νατουραλιστικής αισθητικής - μια λονδρέζικη σκηνή δρόμου. Χρώματα ζεστά, κόκκινο, κεραμιδί, καφέ. Ο τίτλος πλαγιαστός, σαν σφραγίδα πάνω σε αποσκευή ή σαν βίζα εισόδου σε διαβατήριο. Η εμφάνιση αυτού του ιδιαίτερα δυνατού βιβλίου υποβάλλει, άραγε, ήδη μια συγκεκριμένη «ανάγνωση» των Χριστουγέννων; Ο τίτλος, πάντως, είναι ελαφρώς παραπλανητικός: «Χριστουγεννιάτικες ταξιδιωτικές ιστορίες», μαζί με το «περιτύλιγμα» παραπέμπει ευθέως σε λόρδους και εξερευνητές και αξιωματικούς που γεύονται γαλοπούλα και πουτίγκα στις Ινδίες, στη Σαχάρα, στον Υπερσιβηρικό. 

Όλα τούτα υπάρχουν στο βιβλίο; υπάρχουν όμως κι άλλα. Κατ' αρχάς, ο χαρακτηρισμός «ταξιδιωτικές» θα πρέπει να νοηθεί υπό την ευρύτερη δυνατή έννοια, αφού ανθολογούνται επίσης ημερολόγια και επιστολές από Χριστούγεννα στο μέτωπο ή στα καταναγκαστικά έργα. Οι αγγλόφωνοι αφηγητές κυριαρχούν. Υπάρχουν όμως και Σκανδιναβοί, Ρώσοι, γερμανόφωνοι και γαλλόφωνοι, διάσημοι όπως ο Τολστόι, ο Νάνσεν, ο Γκωτιέ και ο Φοντάνε ή λιγότερο γνωστοί, όπως ο λοχίας Μπουργκόν (συνάγεται πως πολεμούσε με τον Ναπολέοντα στη Ρωσία) και ο υπολοχαγός Γιόχαν Νίμαν (αφηγείται τον ποδοσφαιρικό αγώνα Σκωτσέζων εναντίον Σαξόνων στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τη διάρκεια αυτοσχέδιας χριστουγεννιάτικης ανακωχής). 


Το πνεύμα των ημερών 


Για όσους και όσες πιστεύουν στα Χριστούγεννα και συγκινούνται από το φως που επιστρέφει, την ελπίδα που γεννιέται στις ψυχές, τη μαγεία των βόρειων μύθων, του πάγου, της φωτιάς που τριζοβολά  για όσους και όσες γοητεύονται, εξίσου, από τον δυναμισμό των εξερευνήσεων και των ανακαλύψεων, η αφήγηση του νομπελίστα Φρίντγιοφ Νάνσεν, εγκλωβισμένου «στον απώτατο Βορρά» το 1895, στους -28,5 έως -38 βαθμούς Κελσίου θα αποτελέσει ανεκτίμητο απόκτημα. Μπροστά στη φωτιά, ο Νάνσεν φιλοσοφεί και στοχάζεται, περπατά στον πάγο και διαλογίζεται θαυμάζοντας το βόρειο σέλας. Επιλέξτε αυτή την ιστορία για να τη διαβάσετε μεγαλόφωνα στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι ή στην παρέα μπροστά στο τζάκι: οι λέξεις του θερμαίνουν με το βάθος και την αισιόδοξη βεβαιότητα που αποπνέουν.

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικες ιστορίες




Στο βιβλίο Χριστουγεννιάτικες ιστορίες του Κ. Ντίκενς περιλαμβάνονται: Η χριστουγεννιάτικη ιστορία (1843) και Οι καμπάνες (1844). Οι ιστορίες αυτές έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό όταν πρωτοκυκλοφόρησαν και εξακολουθούν μέχρι τις μέρες μας να είναι εξαιρετικά δημοφιλείς και να αποτυπώνουν με ανεπανάληπτο τρόπο την ατμόσφαιρα των γιορτών. 

"Σ' αυτό το μικρό βιβλίο προσπάθησα να αποτυπώσω το πνεύμα μιας ιδέας, που δε θα στενoχωρούσε τους αναγνώστες μου... ούτε και θα τους έφερνε σε σύγκρουση με τον εαυτό τους, με τους άλλους, με την εποχή ή μ' εμένα. Eίθε να βρει μια γωνιά στα σπίτια τους να φωλιάσει. Kαι κανείς να μην το διώξει. Ποτέ". 

 - KAPOΛOΣ NTIKENΣ, Δεκέμβριος 1843

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Το φιλελληνικό κίνημα στη Δανία



Το φιλελληνικό κίνημα στη Δανία δεν παρουσιάζει το μέγεθος και τη δύναμη των αντίστοιχων κινημάτων κυρίως της Ευρώπης και της Αμερικής. Λαμβάνοντας όμως υπ' όψιν τα γεωγραφικά όρια της Δανίας, μιας χώρας μακριά από τις δραματικές εξελίξεις των πολιτικών γεγονότων και των καθεστωτικών ανατροπών στην κεντρική και νότια Ευρώπη του 19ου αιώνα καθώς και την σοβαρότητα των εσωτερικών προβλημάτων της Δανίας είναι αξιέπαινη η έμπρακτη συμπαράσταση του δανικού λαού στη σκληρή δοκιμασία των Ελλήνων. Ο απόηχος του αγώνα για την ανάκτηση της ελευθερίας του, ενός μικρού λαού, χριστιανικού όπως ήταν ο ελληνικός, ενάντια μιας αλλόθρησκης αυτοκρατορίας όπως ήταν η οθωμανική είχε ευαισθητοποιήσει πολίτες ανεξαρτήτου ηλικίας και κοινωνικής θέσης. [...] 

Στις δραστηριότητες της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος έρχεται να προστεθεί μία ακόμη έκδοση για την υλοποίηση της οποίας οφείλω ευχαριστίες στην Εταιρεία και ιδιαίτερα στον Γενικό Γραμματέα της Εταιρείας κ. Ιωάννη Μαζαράκη - Αινιάνα. [...] 

(από την εισαγωγή του βιβλίου) 

 Περιέχονται τα κείμενα: 
- Πρόλογος 
- Εισαγωγή 
- Η έκφραση του φιλελληνισμού στη διάρκεια του Αγώνα 
- Οι φιλέλληνες στην Ελλάδα 
- Μαρτυρία του Anthon Frederic Tscherning 
- Η εφημερίδα Graekervennen 
- Ο Φιλέλλην και άλλα φιλελληνικά έντυπα 
- Τρεις καλλιτέχνες 
- Βιβλιογραφία 
- Προέλευση εικόνων κατά συλλογές