..Είναι παλιά σας συνήθεια
να ξεκάνετε τους καλούς συγγραφείς,
εσείς ή τους τρελλαίνετε, ή κλείνετε τα μάτια σαν αυτοκτονούν,
ή πάλι βρίσκετε δικαιολογίες για τα ναρκωτικά τους,
και μιλάτε για παραφροσύνη και μεγαλοφυΐα,
όμως εγώ δεν θα τρελαθώ για να σας ευχαριστήσω,
δεν θα σας κολακέψω μ’ έναν πρώιμο θάνατο,
ώ, όχι, εγώ θ’ αντέξω ως το τέλος,
θα νοιώσω τα μίση σας να γλιστράνε στα πόδια μου
σαν ευχάριστο γαργάλημα,
να τα κοιτάζουν κοροϊδευτικά,
αν και πολλοί κινούνται ύποπτα,
φοβούνται να πουν πως σας μισούν•
η γεύση της αρβύλας μου;
Ορίστε η γεύση της αρβύλας μου,
χαϊδέψτε την,
βγάλτε και το βερνίκι με τη γλώσσα σας.
ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ
(απόσπασμα από το ποίημα Χαιρετισμός τρίτος Έζρα Πάουντ, εκδ. Δωδώνη , μετάφραση Η. Κυζηράκου)