Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ




ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΟΝΙΟ ΑΚΑΔΗΜΙΑ, ΚΕΡΚΥΡΑ 1840-41

  • Εκδότης:ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
  • ΑΛΙΠΡΑΝΤΗΣ Δ. ΠΑΝΑΓΗΣ
  • Αριθμός σελίδων:218
  • Πρόλογος:ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
  • Επιμέλεια:ΜΠΕΝΑΚΗΣ Γ. ΛΙΝΟΣ

  • Περιεχόμενα
Προλεγόμενα του ακαδημαϊκού Ε. Μουτσοπούλου
Πρόλογος
Εισαγωγή
Κεφάλαιο Α΄.
α. Ο κάτοχος του χειρογράφου αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Αλιπράντης
β. Γενική περιγραφή του χειρογράφου
γ. Η γλώσσα του χειρογράφου
Κεφάλαιο Β΄. Η διδασκαλία της Φιλοσοφίας στα Επτάνησα
Κεφάλαιο Γ΄. Η διδασκαλία της Φιλοσοφίας στην Ιόνιο Ακαδημία
Κεφάλαιο Δ΄. Οι καθηγητές της Φιλοσοφίας
Κεφάλαιο Ε΄. Τα "Μαθήματα Φιλοσοφίας" του Ανδρέα Κάλβου (1840-41)
Κεφάλαιο ΣΤ΄. Ανάλυση και σχολιασμός του τρόπου διδασκαλίας του Κάλβου
Συμπεράσματα
Βιβλιογραφία
Τεχνικές Παρατηρήσεις για την έκδοση των Μαθημάτων
Τα Μαθήματα Φιλοσοφίας 1840-1841
Ευρετήριο ιδιωματικών λέξεων
Ευρετήριο ονομάτων
Ευρετήριο τόπων



Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΜΑΡΤΙΟΥ




                                                 του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

Με μιας ανοίγει ο ουρανός, τα σύγνεφα μεριάζουν,
οι κόσμοι εμείνανε βουβοί, παράλυτοι κυττάζουν.
Μια φλόγ’ αστράφτει…ακούονται ψαλμοί και μελωδία…
Πετάει εν άστρο…σταματά εμπρός εις τη Μαρία…

«Χαίρε, της λέει, αειπάρθενε, ευλογημένη, χαίρε!
Ο Κύριός μου είναι με Σε. Χαίρε, Μαρία, χαίρε!»

Επέρασαν χρόνοι πολλοί…Μια μέρα σαν εκείνη
αστράφτει πάλι ο ουρανός…Στην έρμη της την κλίνη
λησμονημένη, ολόρφανη, χλωμή κι’ απελπισμένη,
μια κόρη πάντα τήκεται, στενάζει, αλυσωμένη.
Τα σίδερα είναι ατάραγα, σκοτάδι ολόγυρά της.
Τα καταφρόνια, η δυστυχιά, σέπουν τα κόκκαλά της.
Τρέμει με μιας η φυλακή και διάπλατη η θυρίδα
φέγγει κι’ αφίνει και περνά εν άστρο, μιαν αχτίδα.
Ο Άγγελος εστάθηκε, διπλώνει τα φτερά του...

 «Ξύπνα, ταράζου, μη φοβού, χαίρε, Παρθένε, χαίρε.

Ο Κύριός μου είναι με σε. Ελλάς, ανάστα, χαίρε».

Οι τοίχοι ευθύς σωριάζονται. Η μαύρ’ η πεθαμένη
νοιώθει τα πόδια φτερωτά. Στη μέση της δεμένη
χτυπάει η σπάθα φοβερή. Το κάθε πάτημά της
ανοίγει μνήμ’ αχόρταγο. Ρωτά για τα παιδιά της…
Κανείς δεν αποκρένεται…Βγαίνει, πετά στα όρη…
Λυώνουν τα χιόνια όθε διαβεί, όθε περάσει η Κόρη.

«Ξυπνάτε, εσείς που κοίτεσθε, ξυπνάτε όσοι κοιμάστε,
το θάνατο όσοι εγεύτητε, τώρα ζωή χορτάστε».

Οι χρόνοι φεύγουνε, πετούν και πάντα εκείνη η μέρα
είναι γραμμένο εκεί ψηλά να λάμπει στον αιθέρα
μ’ όλα τα κάλλη τ’ ουρανού. Στολίζεται όλη η φύση
με χίλια, μύρια λούλουδα για να τη χαιρετίσει.
Γιορτάστε την, γιορτάστε την! Καθείς ας μεταλάβει
από τη Χάρη του Θεού. Και σεις, και σεις οι σκλάβοι,
όσοι τη δάφνη στην καρδιά να φέρετε φοβάστε,
                      αφωρεσμένοι να ’στε!


thulebooks,gr

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Ο Φάουστ του Γκαίτε



Μετάφραση με αισθητική και φιλοσοφική ερμηνεία 

Συγγραφέας: Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε 
Πρόλογος: ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Ν. ΙΩΑΝΝΗΣ 
Μετάφραση: ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Ν. ΙΩΑΝΝΗΣ
Επιμέλεια: ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Ν. ΙΩΑΝΝΗΣ 
Εκδότης: ΕΣΤΙΑ 
Χρονολογία Έκδοσης: Οκτώβριος 2012 
Αριθμός σελίδων556


Δεν είναι μόνο η σχετική ατέλεια των μεταφράσεων η οποία εμποδίζει τον Έλληνα αναγνώστη να γνωρίση τα νοήματα του μεγάλου ποιητικού έργου του Γκαίτε. Σημαντικώς συντελεί σ αυτό και ή άγνοια του όλου μύθου περί του Φάουστ, όπως και η άγνοια της όλης προϊστορίας του πνευματικού αυτού μνημείου. Για τούτο έκρινα ότι έπρεπε, πριν από τη μετάφραση και την αισθητική και φιλοσοφική ερμηνεία, να προτάξω εισαγωγή, η οποία να κατατοπίζει τον αναγνώστη περί της ουσίας του μύθου του Φάουστ. Επίσης, εθεώρησα αναγκαίο, μετά την εισαγωγή, να παρεμβάλω μια σκιαγραφία της ζωής και του έργου του ποιητού ώς την εποχή που ετελείωσε το πρώτο μέρος του Φάουστ, ώστε ο αναγνώστης να γνωρίση το πνευματικό έδαφος από το οποίον εβλάστησε ο Φάουστ. Αλλά τη σημαντικότερη βοήθεια παρέχει στον αναγνώστη η αισθητική και φιλοσοφική ερμηνεία του κειμένου. 

[. . .] Ο Φάουστ του Γκαίτε ανήκει στα έργα που έχουν απόλυτη καλλιτεχνική αξία. Εσωτερικός και εξωτερικός κόσμος συγχωνεύονται μέσα του και πλαστουργούνται σε ποιητική ενότητα που εκφράζει τον ανώτατο βαθμό αυτοσυνειδησίας του νεωτέρου Ευρωπαίου. Όση πρωτοτυπία και αν έχη η γερμανική φιλοσοφία και μεταφυσική και όσο και αν επηρέασε τη σύγχρονη πνευματική ζωή της λοιπής Ευρώπης, όμως δεν είναι αυτή που επεσφράγισε το είδος του γερμανικού πνεύματος, αλλά η ποίηση του Γκαίτε και ιδιαίτερα ο Φάουστ, με τον οποίον ο ποιητής διεκδικεί την ισοτιμία με άλλα μεγάλα ποιητικά πνεύματα. Αν αφήσωμε κατά μέρος τον Σαίξπηρ (1564-1616), που με το ανάστημά του κανείς από τους νεώτερους δεν μπορεί να συγκριθή, τότε ο Γκαίτε (1749-1832) παραμένει ο ποιητής της νεώτερης εποχής. Μέσα του ολοκληρώνεται ο τραγικός άνθρωπος, ο οποίος εγεννήθηκε με την Αναγέννηση και την Μεταρρύθμιση. [. . .] 
(AΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ) 

Περιεχόμενα 

Αφιέρωση 
Πρόλογος 
Εισαγωγή 
1. Ο μύθος του Φάουστ 
2. Η σκιαγραφία της ζωής και του έργου του ποιητού 
3. Η αφιέρωση και ο πρόλογος στο θέατρο 
4. Ο πρόλογος στον ουρανό 
5. Ο πρώτος μονόλογος του Φάουστ 
6. Ο Φάουστ και ο Βάγκνερ 
7. Ο δεύτερος μονόλογος του Φάουστ 
8. Ο περίπατος του Φάουστ και του Βάγκνερ την ημέρα της Λαμπρής 
9. Η πρώτη συνάντηση του Φάουστ με τον Μεφιστοφελή 
10. Η δεύτερη συνάντηση του Φάουστ με τον Μεφιστοφελή 
11. Το επεισόδιο με τον φοιτητή 
12. Το υπόγειο του Άουερμαχ στη Λειψία 
13. Το μαγειρείο της Στρίγγλας 
14. Το πρώτο μέρος της τραγωδίας της Μαργαρίτας 
15. Δάσος και σπηλιά. Ο Φάουστ στην ερημιά 
16. Το δεύτερο μέρος της τραγωδίας της Μαργαρίτας 
17. Η νύχτα της Βαλπούργης 
18. Το όνειρο της νύχτας της Βαλπούργης 
19. Το τρίτο μέρος της τραγωδίας της Μαργαρίτας 
20. Γενικός χαρακτηρισμός του Φάουστ 
Ευρετήριο κυρίων ονομάτων

ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ 1974 ΑΠΟ €44.19 μόνο €33.00





Το βιβλίο για τις μάχες της ΕΛΔΥΚ το μαύρο καλοκαίρι του '74. Ένα βιβλίο που κάθε Έλληνας Κύπριος, και μάλιστα νέος, πρέπει να διαβάζει.. Να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλαιότεροι.
Είναι γεμάτο ένταση, ακραίο ρεαλισμό και περιγραφική αποτύπωση της ωμής αλήθειας των μαχών, φορτίζει ψυχικά κάθε Έλληνα και ειδικά τους Κυπρίους, που υπέστησαν τα δεινά της προδοσίας… Ιστορίες πόνου, αίματος, αγωνίας για το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ένα ηχηρό χαστούκι, κατά την άποψή μου, σε αυτούς που με πρόσχημα ότι «όλα είναι προδομένα», δεν υπηρέτησαν την πατρίδα, αλλά κρύφτηκαν δεξιά και αριστερά και δεν κατετάγησαν ως έφεδροι στην Εθνοφρουρά εναντίον του Αττίλα. Είναι αυτοί που διατείνονται σήμερα ότι δεν υπήρξε αντίσταση κατά του εχθρού του '74, για να καλύψουν τη δική τους απουσία! Ναι, υπήρξε προδοσία, δεν δικαιολογούνται όμως οι λιποτάκτες!
Αυτά τα 19χρονα παιδιά, καταπροδομένα από Ελλάδα και από Κύπρο, έμειναν περήφανα στις θέσεις τους, δεν λιποτάκτησαν, παρά την πίκρα της εγκατάλειψης και τους εγχώριους υβριστές τους… Αντάξιοι των Μαραθωνομάχων, των 300 του Λεωνίδα, των νεότερων του Αλβανικού έπους τίμησαν την ιστορική στολή του Έλληνα στρατιώτη σεβόμενοι, μάλιστα, παρά το πάθος της μάχης, τους αιχμαλώτους του εχθρού. Αγνοί νέοι, καθαρές ψυχές γεμάτες αυταπάρνηση και αλτρουισμό, γνήσια ελληνικές. Δεν υποχώρησαν ακόμα κι όταν περνούσαν τα άρματα πάνω από το σώμα τους.
Ένας σωστός διαχωρισμός του συγγραφέα, άλλο πατρίδα και άλλο οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Δεν πολεμήσαμε για την κυβέρνηση, μας λέει, αλλά για τη διαχρονική τιμή της πατρίδος. Θυσίασαν την προσωπική τους ζωή, σακατεμένοι, ψυχικά άρρωστοι και ανάπηροι οι πιο πολλοί, για να τους πετάξει η επίσημη πολιτεία Ελλάδος και Κύπρου έξω από τα πολυτελή της γραφεία για να μην ενοχλούν. Η ίδια ιστορία με όλους τους ήρωες της ιστορίας μας, Κολοκοτρώνη, Νικηταρά και εκατοντάδες γνωστούς και κυρίως αγνώστους απλούς ανθρώπους, που θυσίασαν τα πάντα για την πατρίδα, για να εισπράξουν την παραγνώριση και την ασέβεια της επίσης πολιτείας, η οποία έχτισε τις καρέκλες της πάνω στο αίμα τους.
* Φιλόλογος
Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να είχε άλλο τίτλο. Όπως,
«Η υπέρβαση των ανθρώπινων ορίων»,
«Οι νεκροί ζωντανοί αντιστέκονται»,
«Στην κόλαση της ΕΛΔΥΚ»,
«Πόνος κι αγάπη Πατρίδας».
 
 

Οι πρώτες φωτογραφίες της Λούνα


Δείτε το αξιαγάπητο αρκουδάκι ενός ζωολογικού κήπου στη Νέα Υόρκη

Ένα αξιολάτρευτο αρκουδάκι έχει εντυπωσιάσει όλο το προσωπικό του Ζωολογικού Κήπου Buffalo στη Νέα Υόρκη. Το πολικό αρκουδάκι, που γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου, ονομάστηκε Luna και ανήκει σε έναν από τους δύο ζωολογικούς κήπους της Βόρειας Αμερικής που διαθέτουν πολικές αρκούδες.

Το χνουδωτό ζωάκι ονομάστηκε προσωρινά Luna, καθώς αναμένεται να υπάρξει και ψηφοφορία για το όνομα στη σελίδα του ζωολογικού κήπου στο Facebook.

Οι κτηνίατροι, μάλιστα, έχουν τοποθετήσει μία κάμερα στο κλουβί της, προκειμένου το κοινό να μπορεί να παρακολουθεί την ενηλικίωση της.





 






Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Ο Λευκός Λόχος


Ιστορικό μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Doyle, Arthur Conan 
Εκδότης: Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. 
Μετάφραση:Μπίνη - Σωτηροπούλου, Σοφία 
Σελίδες:607

"Το καλύτερο ιστορικό μυθιστόρημα μετά τον "Ιβανόη"". Έτσι υποδέχτηκαν οι κριτικοί την έκδοση αυτού του βιβλίου, το οποίο ο Κόναν Ντόυλ θεωρούσε -μαζί με τον Σερ Νάιτζελ, που αποτελεί τρόπον τινά συνέχειά του- ως το πλέον εμπνευσμένο έργο του, φοβούμενος μόνο μήπως η επιτυχία των επεισοδίων του Σέρλοκ Χολμς το επισκιάσει κάπως. Μέσα από τη δράση του Σερ Νάιτζελ και του θρυλικού λόχου των τριακοσίων τοξοτών του, οι οποίοι στην πορεία τους θα συναντήσουν πολλές σημαίνουσες ιστορικές προσωπικότητες, ανακαλύπτουμε έναν άλλον Μεσαίωνα, εκφρασμένο με τον αγγλοσαξονικό τρόπο: με μια σύνθεση δηλαδή από λογιοτατισμό, ρομαντικό πάθος για τον ιπποτισμό και μια ελεύθερη απεικόνιση της περιπετειώδους ζωής. Και όλα τούτα είναι δοσμένα με οίστρο και με καυστικούς διάλογους που γεμίζουν την ιστορία ζωντάνια και την κάνουν αληθινά απολαυστική.

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

4.000 χρόνια ελληνικά μουσικά όργανα



Τα ελληνικά μουσικά όργανα έτσι όπως εξελίχθηκαν σε μια μακρά χρονική διαδρομή 4.000 χρόνων από το 2000 π.Χ. μέχρι το 2.000 μ.Χ περιλαμβάνει ο συλλογικός τόμος «Ελληνικά Μουσικά Οργανα», που εξέδωσε το Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και παρουσιάστηκε στις 12/3  στο Μέγαρο Μουσικής.

Εταίρα με άρπα και συμποσιαστής. Χρονολογείται στα 430-420 π.Χ.
Εταίρα με άρπα και συμποσιαστής. Χρονολογείται στα 430-420 π.Χ.
Τα ελληνικά μουσικά όργανα έτσι όπως εξελίχθηκαν σε μια μακρά χρονική διαδρομή 4.000 χρόνων από το 2000 π.Χ. μέχρι το 2.000 μ.Χ περιλαμβάνει ο συλλογικός τόμος «Ελληνικά Μουσικά Οργανα», που εξέδωσε το Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και παρουσιάστηκε χθες στο Μέγαρο Μουσικής. Στο έργο αυτό φιλοξενούνται πρωτότυπες μελέτες από διαφορετικές προσεγγίσεις, δηλ. το βλέμμα της αρχαιολογίας και αρχαιογνωσίας, της φιλολογίας, της κατασκευής, του ήχου που εκπέμπουν, της ακουστικής τους και των αλλαγών που έχουν υποστεί ανά τους αιώνες και τις εποχές.
«Τα Ελληνικά Μουσικά Οργανα» είναι το αποτέλεσμα πενταετούς έρευνας του Αρχείου Μουσικής Εικονογραφίας και Φιλολογικών Πηγών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία ολοκληρώθηκε με την επιστημονική επίβλεψη της καθηγήτριας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Αλεξάνδρας Γουλάκη-Βουτυρά, που είναι και γενική γραμματέας του ΔΣ στο Τελλόγλειο Ιδρυμα.
«Για πρώτη φορά εξετάζεται το ζήτημα της παρουσίας και της χρήσης των μουσικών οργάνων στον ελλαδικό χώρο -υπογραμμίζουμε το «ελληνικών» γι΄ αυτό απουσιάζουν το πιάνο, το βιολί και άλλα όργανα που έρχονται από τη Δύση- σε τέτοιο χρονικό εύρος, από τα προϊστορικά χρόνια έως τον 20ό αιώνα. Δεν πρόκειται για μια συνεχή περιγραφή της ιστορίας τους, αλλά σημαντικοί ειδικοί επιστήμονες συναφών κλάδων από τον διεθνή χώρο αντιμετωπίζουν το θέμα από διαφορετική σκοπιά κάθε φορά, τη μουσικολογική, την ιστορική του διάσταση, την εικονογραφική, τη φιλολογική, την κατασκευαστική», δήλωσε στο «Εθνος» η κ. Βουτυρά, προσθέτοντας ότι για το λεύκωμα αυτό εργάστηκαν γνωστοί και καταξιωμένοι αρχαιολόγοι, μουσικολόγοι, ιστορικοί, φιλόλογοι κ.ά.
Το βιβλίο χωρίζεται σε 12 κεφάλαια, καθένα από τα οποία βλέπει τα ελληνικά μουσικά όργανα από την πλευρά του συγγραφέα. Ετσι καταγράφονται οι φάσεις της πορείας τους στον χρόνο, αλλά και οι μεταλλάξεις τους (σχήμα, ήχοι που εκπέμπουν, μουσικές ανάγκες και τάσεις της εποχής) ανά τους αιώνες.

Το πολικό αρκουδάκι του Buffalo κλέβει καρδιές



Βίντεο με το αξιαγάπητο ζώο που γεννήθηκε το Νοέμβριο

Ένα αξιολάτρευτο πολικό αρκουδάκι στις ΗΠΑ κλέβει καρδιές. Το μικρό ζώο έκανε το ντεμπούτο του στον ζωολογικό κήπο του Buffalo την Παρασκευή.

Σύμφωνα με το WKBW News, το αρκουδάκι, στο οποίο δεν έχει δοθεί όνομα ακόμα, γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου και η ιστοσελίδα του Ζωολογικού Κήπου αναφέρει ότι το φροντίζει από τότε η κτηνίατρος Alice Rohauer.

Το ζώο είναι αρκετά μικρό για να μπορεί να κάνει… δημόσιες εμφανίσεις και γι αυτό το λόγο ο ζωολογικός κήπος παρέχει εικόνες από τη ζωή της αρκούδας μέσω δικτύου καμερών που είναι ανοικτό για συγκεκριμένες ώρες κάθε μέρα.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/environment/arthro/497906/to-poliko-arkoudaki-tou-buffalo-klevei-kardies/

Φωτογραφίες από τη «Βασίλισσα των Πάγων»



Εντυπωσιακές εικόνες από την Marketa Kalvachova που ταξίδεψε σε Γροιλανδία και Ισλανδία

Η πραγματική «Βασίλισσα των Πάγων» αφιέρωσε τη ζωή της στο να φωτογραφίζει την ομορφιά των παγετώνων! Οι εντυπωσιακές εικόνες είναι δουλειά της φωτογράφου Marketa Kalvachova από την Τσεχία. Η Marketa ταξίδεψε σε Γροιλανδία και Ισλανδία για τραβήξει αυτές τις φωτογραφίες που κόβουν την ανάσα.

Η φωτογράφος έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι η αποστολή της δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ χάρη στις συνεχείς μεταβολές των τοπίων. 

«Αγαπάω τα πολλές διαφορετικές σκιές του μπλε που μπορεί να βρει κανείς αν κοιτάξει πιο προσεκτικά» πρόσθεσε η Kalvachova.



















































Διατροφή Υγεία Ευρωστία και Αθλητική Απόδοση



Το βιβλίο αυτό έρχεται να καλύψει μια μεγάλη ανάγκη στο χώρο της Αθλητικής Διατροφής, αλλά και της Διατροφής γενικότερα. Έχει στόχο να αναδείξει τη σημασία της Διατροφής στην αθλητική προετοιμασία και την αθλητική απόδοση, μέσα από μια συνολική ανάλυση των βασικών αρχών της Διατροφής, καθώς και μέσα από μια κριτική και εμπεριστατωμένη θεώρηση των επιστημονικών δεδομένων στο χώρο της Αθλητικής Επιστήμης. Από την άλλη μεριά, η αλληλεπίδραση μια ισορροπημένης διατροφής και της φυσικής δραστηριότητας στην προαγωγή υγείας και της ευζωίας γενικότερα γίνεται ολοένα και περισσότερο προφανής και η κάλυψη αυτού του αντικειμένου αποτελεί έναν επιπλέον στόχο του παρόντος βιβλίου.

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Ο χρυσός σκαραβαίος και άλλα διηγήματα



"Για μένα η ποίηση δεν ήταν ένας σκοπός, αλλά ένα πάθος. Και τα πάθη θα 'πρεπε να 'ναι σεβαστά" - μ' αυτά τα λόγια προλογίζει ο ίδιος ο Πόε μια απ' τις εκδόσεις των ποιημάτων του, και σ' αυτά τα λόγια βρίσκεται αρκετά η εξήγηση και του έργου του και της ζωής του. Αναμφισβήτητα για τον Πόε η ποίηση ήταν ένα πάθος, αδιάφορο αν αυτό το πάθος το κόρεσε με νοσηρούς οραματισμούς, με μακάβριες ονειροπολήσεις, με εξωανθρώπινες καταστάσεις. Εννοούμε τόσο τα ποιήματά του, λέγοντας ποίηση, όσο και τα διηγήματά του - τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος απ 'αυτά τα τελευταία, που είναι και τα αντιπροσωπευτικότερα της ψυχοσύνθεσής του. Διαβάζοντάς τα βλέπουμε έναν άνθρωπο, μάλλον μια σκιά ανθρώπου, να ζει μέσα σ' έναν κόσμο ανύπαρκτο, φανταστικό, φαντασμαγορικό κι εφιαλτικό μαζί. Μερικοί έχουν αποδώσει τη νοσηρότητα της φαντασίας του σε κληρονομικότητες και σε "αμαρτίες γονέων", πράγμα που δεν αποκλείεται, και που σ' αυτές πιθανόν θα πρέπει ν' αποδοθούν επίσης τα πάθη του, το πιοτό, η χαρτοπαιξία, το όπιο - όχι όμως και το "πάθος" του για την ποίηση. [...] (Από την έκδοση) 

Περιεχόμενα

Ο Κοσμάς Πολίτης για τον Έντγκαρ Άλαν Πόε 
Ο χρυσός σκαραβαίος 
Ερωτικό ραντεβού 
Ουίλιαμ Ουίλσον 
Η μακρόστενη κάσα 
Η μάσκα του κόκκινου θανάτου 
Το σύστημα του Δρος Πίσσα και του καθηγητού Φτερά 
Το χιλιοστό δεύτερο παραμύθι της Σεχραζάτ 
Το πορτρέτο 
Σιωπή - Ένας μύθος

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ 1974


Μία μεγάλη προσφορά από το thulebooks.gr
Από  €44.19 μόνο €33.00



Το βιβλίο για τις μάχες της ΕΛΔΥΚ το μαύρο καλοκαίρι του '74. Ένα βιβλίο που κάθε Έλληνας Κύπριος, και μάλιστα νέος, πρέπει να διαβάζει.. Να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλαιότεροι.
Είναι γεμάτο ένταση, ακραίο ρεαλισμό και περιγραφική αποτύπωση της ωμής αλήθειας των μαχών, φορτίζει ψυχικά κάθε Έλληνα και ειδικά τους Κυπρίους, που υπέστησαν τα δεινά της προδοσίας… Ιστορίες πόνου, αίματος, αγωνίας για το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ένα ηχηρό χαστούκι, κατά την άποψή μου, σε αυτούς που με πρόσχημα ότι «όλα είναι προδομένα», δεν υπηρέτησαν την πατρίδα, αλλά κρύφτηκαν δεξιά και αριστερά και δεν κατετάγησαν ως έφεδροι στην Εθνοφρουρά εναντίον του Αττίλα. Είναι αυτοί που διατείνονται σήμερα ότι δεν υπήρξε αντίσταση κατά του εχθρού του '74, για να καλύψουν τη δική τους απουσία! Ναι, υπήρξε προδοσία, δεν δικαιολογούνται όμως οι λιποτάκτες!
Αυτά τα 19χρονα παιδιά, καταπροδομένα από Ελλάδα και από Κύπρο, έμειναν περήφανα στις θέσεις τους, δεν λιποτάκτησαν, παρά την πίκρα της εγκατάλειψης και τους εγχώριους υβριστές τους… Αντάξιοι των Μαραθωνομάχων, των 300 του Λεωνίδα, των νεότερων του Αλβανικού έπους τίμησαν την ιστορική στολή του Έλληνα στρατιώτη σεβόμενοι, μάλιστα, παρά το πάθος της μάχης, τους αιχμαλώτους του εχθρού. Αγνοί νέοι, καθαρές ψυχές γεμάτες αυταπάρνηση και αλτρουισμό, γνήσια ελληνικές. Δεν υποχώρησαν ακόμα κι όταν περνούσαν τα άρματα πάνω από το σώμα τους.
Ένας σωστός διαχωρισμός του συγγραφέα, άλλο πατρίδα και άλλο οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Δεν πολεμήσαμε για την κυβέρνηση, μας λέει, αλλά για τη διαχρονική τιμή της πατρίδος. Θυσίασαν την προσωπική τους ζωή, σακατεμένοι, ψυχικά άρρωστοι και ανάπηροι οι πιο πολλοί, για να τους πετάξει η επίσημη πολιτεία Ελλάδος και Κύπρου έξω από τα πολυτελή της γραφεία για να μην ενοχλούν. Η ίδια ιστορία με όλους τους ήρωες της ιστορίας μας, Κολοκοτρώνη, Νικηταρά και εκατοντάδες γνωστούς και κυρίως αγνώστους απλούς ανθρώπους, που θυσίασαν τα πάντα για την πατρίδα, για να εισπράξουν την παραγνώριση και την ασέβεια της επίσης πολιτείας, η οποία έχτισε τις καρέκλες της πάνω στο αίμα τους.
* Φιλόλογος
Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να είχε άλλο τίτλο. Όπως,
«Η υπέρβαση των ανθρώπινων ορίων»,
«Οι νεκροί ζωντανοί αντιστέκονται»,
«Στην κόλαση της ΕΛΔΥΚ»,
«Πόνος κι αγάπη Πατρίδας».

 
 

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών στο σύγχρονο βίο



Ο κύριος λόγος της αναδημοσίευσης αυτού του δοκιμίου, που γράφτηκε στην αρχική του μορφή στην καθαρεύουσα το 1941, είναι η τεράστια κοινωνική σημασία του για τη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία. Εκ πρώτης όψεως ο αναγνώστης προβληματίζεται με τη θεματολογία και το νόημα αυτής της μελέτης και με την κατηγορία των ανθρώπων με την οποία καταπιάνεται. Οπωσδήποτε ο συγγραφέας με τον όρο "βλάκες" δεν εννοεί τους διανοητικώς αναπήρους ή καθυστερημένους, οι οποίοι εμπίπτουν άμεσα ή έμμεσα στο χώρο της ιατρικής, της ψυχιατρικής και της νομικής επιστήμης. 

Για τον Λεμπέση η βλακεία (μωρία), το αντίθετο της ευφυΐας και της σοφίας, είναι θέμα βαθμού και είναι διάχυτο και πολυδιάστατο συστατικό της καθημερινής ζωής. Χαρακτηρίζει ιδιαίτερα ορισμένους τύπους και ομάδες ανθρώπων που μπορεί να ασκούν εξουσία, ή να είναι υποτελείς σε αυτήν, την οποία όμως πάντοτε βλέπουν ως πηγή εξυπηρετήσεως ιδιοτελών συμφερόντων και πελατειακών διασυνδέσεων. Έτσι οι "βλάκες", εν αντιθέσει προς τους ευφυείς, επιδιώκουν, συνήθως με ανέντιμα, αθέμιτα ή και παράνομα μέσα και διάφορες ραδιουργίες, την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων εις βάρος του κοινού αγαθού. Το πρόβλημα των "βλακών" είναι ότι δεν διαθέτουν την διανοητική ικανότητα να διακρίνουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των ενεργειών τους στην κοινωνία και, κατά συνέπεια, στον εαυτό τους. 

[...] Ο κύριος στόχος της μελέτης είναι να αναδείξει ουσιώδεις διαστάσεις και όψεις της παθογένειας της νεοελληνικής κοινωνίας, οι οποίες φαίνεται να είναι διαχρονικές και οπωσδήποτε σύγχρονες. Το δοκίμιο λοιπόν αυτό του Λεμπέση πρέπει να αναγνωσθεί και να κατανοηθεί ως μια βαθιά αλληγορία κοινωνικής κριτικής εναντίον της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας. Εβδομήντα χρόνια μετά τη συγγραφή της η σύντομη αυτή αλληγορία θέτει επί τάπητος σύγχρονα προβλήματα και βάζει βαθειά το νυστέρι στις κοντόφθαλμες κομματικο-πελατειακές πολιτικές και πρακτικές της μεταπολιτευτικής περιόδου, αναδεικνύοντας τα αίτια και τις "βλακώδεις" αντιλήψεις και συμπεριφορές που επέφεραν την σημερινή παρακμή της Ελληνικής κοινωνίας. 

 (από τον πρόλογο του Νίκου Κοκοσαλάκη)

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Οι “Εισφορές στη Φιλοσοφία” του Heidegger



Μια προσπάθεια προσέγγισης 

Εδώ και μερικές δεκαετίες "ένα φάντασμα περιπλανιέται στην Ευρώπη", για την τύχη του οποίου ακόμα δεν έχει ληφθεί μια οριστική απόφαση. 

Πρόκειται για την έννοια του Είναι. Σε ένα εκπληκτικό κατάλοιπο βιβλίο, που γράφτηκε τα έτη 1936-1938 αλλά πρωτοεκδόθηκε το 1989, ο Martin Heidegger κάνει μια καινοτόμο και ανεπανάληπτη διείσδυση στο Είναι.

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Ρίχαρντ Βάγκνερ: Ο συνθέτης που άλλαξε την πορεία της όπερας




200 χρόνια από τη γέννηση του
«Εγώ είμαι μία μεγαλοφυΐα! Για μένα μετράνε άλλες αξίες!». Με τη φράση αυτή αντέδρασε ο Ρίχαρντ Βάγκνερ στον αποκλεισμό του από τη φοιτητική ένωση της Λειψίας, στην οποία ήταν μέλος από το 1831, λόγω του ότι είχε καταχραστεί επανειλημμένως τη σύνταξη της μητέρας του προκειμένου να αντεπεξέλθει στις οικονομικές δυσχέρειές του. Η σχέση με το χρήμα έμελλε να παραμείνει δύσκολη σε όλη τη διάρκεια της ζωής του συνθέτη και δεν ήταν λίγες οι φορές που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει ένα μέρος προκειμένου να ξεφύγει από τους δανειστές του, ενώ όχι σπάνια έπαιρνε χρήματα από τις συζύγους των φίλων του, θεωρώντας το μάλιστα ως αυτονόητο τίμημα το οποίο έπρεπε να καταβάλουν στο μεγαλείο του πνεύματός του. Οι θυελλώδεις έρωτες και η εξορία για πολιτικούς λόγους ήταν επίσης στοιχεία τα οποία σφράγισαν τη ζωή του Βάγκνερ. Ο ίδιος αναμείχθηκε ενεργά με την πολιτική υποστηρίζοντας την ιδέα για μια ανεξάρτητη και φιλελεύθερη Σαξονία. Στην εξέγερση του 1849 τάχθηκε με το μέρος των επαναστατών κι όταν εκδόθηκε ένταλμα σύλληψής του κατέφυγε στο σπίτι τού φίλου του Λιστ στη Βαϊμάρη, προτού εγκατασταθεί στη Ζυρίχη, μία μόνο στάση των πολλών του περιπλανήσεων, αφού η επιστροφή του στη Γερμανία τού επετράπη πολύ αργότερα.


 
Για την πολυσχιδή προσωπικότητα του Βάγκνερ, ο οποίος εκτός από συνθέτης ήταν παράλληλα και δοκιμιογράφος, ποιητής και διευθυντής ορχήστρας, έχουν χυθεί τόνοι μελανιού. Η επίδρασή του υπερέβη κατά πολύ τον κόσμο της μουσικής και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι εξαπλώθηκε σε σχεδόν ολόκληρο το φάσμα της τέχνης και του πνεύματος του 20ού αιώνα: τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία, τις εικαστικές τέχνες, το θέατρο... Οι απόψεις του τόσο για τη μουσική όσο και για την πολιτική και την κοινωνία τον ανήγαγαν σε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα κι ωστόσο όσοι υποστηρίζουν ότι έπειτα απ' αυτόν η όπερα δεν ήταν ποτέ πλέον η ίδια προφανώς έχουν δίκιο. Το περίφημο «Τριστάνος και Ιζόλδη» - εμπνευσμένο από τη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ τον οποίο γνώρισε προσωπικά το 1854 και το θεωρούσε το πιο σημαντικό γεγονός της ζωής του - θεωρείται από αρκετούς η απαρχή της σύγχρονης μουσικής.

Γεννημένος στις 22 Μαΐου 1813 στη Λειψία, ο Βίλχελμ Ρίχαρντ Βάγκνερ ήταν το ένατο παιδί ενός αστυνομικού υπαλλήλου και μιας θυγατέρας αρτοποιού. Οταν ήταν έξι μηνών, ο πατέρας του πέθανε από τύφο και τον Αύγουστο του 1814 η μητέρα του παντρεύτηκε τον ηθοποιό, ζωγράφο και ποιητή Λούντβιχ Γκάιερ, ο οποίος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τα παιδιά της. Ορισμένες φήμες, ανεπιβεβαίωτες, θέλουν να είναι αυτός ο φυσικός πατέρας του Βάγκνερ. Το σίγουρο είναι πως για κάποιο διάστημα, στην παιδική του ηλικία, χρησιμοποίησε το επώνυμό του. Η αγάπη του πατριού του για το θέατρο επηρέασε τον μικρό Ρίχαρντ ο οποίος λάμβανε μέρος σε παραστάσεις του. Στην αυτοβιογραφία του μάλιστα αναφέρει ότι κάποτε ερμήνευσε τον ρόλο ενός αγγέλου.



Την απόφαση να γίνει μουσικός την πήρε όταν στα 16 του χρόνια, το 1829, έτυχε να παρακολουθήσει τη σοπράνο Βιλελμίνη Σρέντερ-Ντεβριέντ σε μια παράσταση του «Φιντέλιο» του Μπετόβεν. Η εμφάνισή της επί σκηνής του χάρισε την πρώτη ιδέα περί της λειτουργίας της μουσικής και του δράματος στην όπερα. «Οταν ανακαλώ τα γεγονότα της ζωής μου», έγραφε αργότερα ο συνθέτης στην αυτοβιογραφία του, «δύσκολα βρίσκω κάτι που θα μπορούσε να συγκριθεί με την εντύπωση που μου προκάλεσε». Η «βαθιά ανθρώπινη και εκστατική παράσταση αυτής της ασύγκριτης καλλιτέχνιδος» προκάλεσε στον Βάγκνερ μια σχεδόν «δαιμονική φωτιά»...

Αρχικά απέκτησε τη φήμη του συνθέτη έργων τα οποία ήταν επηρεασμένα από το ρομαντικό ιδίωμα του Βέμπερ και του Μέγιερμπεερ. Ωστόσο, διαφοροποίησε την ίδια την οπερατική σκέψη μέσα από τη φιλοσοφία του περί «ολικού έργου τέχνης» (Gesamtkunstwerk) την οποία ανέπτυξε σε μια σειρά δοκιμίων μεταξύ 1842-1852. Γι' αυτόν «η μουσική είναι μία τέχνη ομιλούσα και δρώσα, ενώ η μουσική μορφή είναι μια μορφή έκφρασης, μια διατύπωση. Μια διατύπωση όμως είναι ολοκληρωμένη όταν είναι σε τέτοιο βαθμό προσφυής ως προς το περιεχόμενο που εκφράζει, ώστε η ίδια να παραμένει απαρατήρητη. Η μουσική μορφή είναι ένα μέσο που αφομοιώνεται στη λειτουργία την οποία εκτελεί χωρίς να αποκτά αυτόνομη ύπαρξη και σημασία».



Ιδιαίτερη θέση στην εν λόγω σύλληψη ενός ανάλογου συνδυασμού μουσικής και δραματουργίας έχει το λεγόμενο «καθοδηγητικό μοτίβο» (Leitmotiv). Η χρήση του - που έφτασε στο απόγειο στη μνημειώδη Τετραλογία «Το Δαχτυλίδι των Νίμπελουνγκ» - συνίσταται στην αξιοποίηση ενός μοτίβου ή θέματος ως αντιπροσωπευτικού για κάθε ήρωα ή κατάσταση μέσα στο έργο το οποίο επιδέχεται αλλαγές, ανάλογα με τις δραματουργικές ανάγκες του έργου.
Σε αντίθεση με τους περισσότερους συνθέτες όπερας, ο Βάγκνερ έγραφε ο ίδιος (και) τα λιμπρέτα των έργων του. Κατάφερε να αποκτήσει το δικό του θέατρο στο Μπαϊρόιτ - το διάσημο Φεστιβάλ το οποίο αποτελεί μία από τις λαμπρότερες πολιτιστικές διοργανώσεις του καλοκαιριού και εξακολουθούν να διευθύνουν οι φυσικοί του απόγονοι -, όπου έκαναν πρεμιέρα το «Δαχτυλίδι» και η τελευταία του όπερα, ο «Πάρσιφαλ».

Ο Βάγκνερ παντρεύτηκε δύο φορές: την πρώτη με τη Μίνα Πλάνερ, και τη δεύτερη με την Κόζιμα, κόρη του Λιστ, η οποία εγκατέλειψε για χάρη του τον πρώτο της σύζυγο, τον πιανίστα Χανς φον Μπίλοφ, ένθερμο υποστηρικτή του.

Πολλά έχουν γραφεί για τον αντισημιτισμό του συνθέτη και για τη σχέση της μουσικής του με το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ, γεγονός το οποίο συντηρεί ακόμα την άτυπη απαγόρευση της ερμηνείας των έργων του στο Ισραήλ. Οι απόψεις του Βάγκνερ περί της φύσης της φυλής και εναντίον των εβραίων αντανακλούσαν ορισμένες τάσεις της γερμανικής σκέψης του 19ου αιώνα. Ο Χίτλερ αγαπούσε τη μουσική του Βάγκνερ και θεωρούσε τις όπερές του επιτομή του οράματός του για το γερμανικό έθνος. Σήμερα  οι όπερές του - ειδικά αυτές της τελευταίας περιόδου - θεωρούνται πραγματικά αριστουργήματα του ανθρώπινου πνεύματος.

Βραβευμένες φωτογραφίες με κεντρικό θέμα τον... κήπο



Εντυπωσιακές εικόνες από διεθνή διαγωνισμό φωτογραφίας

Η φωτογραφία του Dennis Frates από τη λίμνη Crater που βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο του Όρεγκον ξεχώρισε ανάμεσα στις 18.000 συμμετοχές του διεθνούς διαγωνισμού φωτογραφίας «International Garden Photographer of the Year» που διοργανώθηκε από το Βασιλικό Βοτανικό Κήπο του Kew.

Η δουλειά των φωτογράφων θα εκδοθεί σε βιβλίο. Η Daily Mail παρουσίασε μερικές εντυπωσιακές εικόνες που συμμετείχαν στο διαγωνισμό.


H λίμνη Crater στο Εθνικό Πάρκο του Όρεγκον όπως αποτυπώθηκε από το φακό του Dennis Frates