Η Τουρκία των 80 εκατομμυρίων εισβάλλει στη μικρή και προδομένη Κύπρο. Δεκάδες αεροπλάνα και πλοία βομβαρδίζουν σπέρνοντας τον όλεθρο και την καταστροφή. Εκατοντάδες άρματα και χιλιάδες πάνοπλοι τούρκοι στρατιώτες εναντίον μερικών αόπλων ελληνοκυπρίων στρατιωτών. Τα τουρκικά στρατεύματα δολοφονούν, βιάζουν και συλλαμβάνουν αιχμαλώτους τους οποίους είτε δολοφονούν εν ψυχρώ, είτε κακοποιούν άγρια. Για 34 χρόνια τώρα, ο Ζαχαρίας Μακρυνικόλας, ζει με ένα βλήμα από όλμο στο κεφάλι. Ο Μιχάλης Χριστοφόρου με μία σφαίρα σφηνωμένη δίπλα από το μάτι. Ο Λουκάς Γεωργίου με δύο ψε’υτικα πόδια. Ο Μιχάλης Ευαγγέλου με δύο πόδια παραμορφωμένα από τις 20 σφαίρες που δέχτηκε σε αυτά. Ο Ξενής Δαμαλάς παραμορφωμένος από τις βόμβες ναπάλμ. Ο.... Ποίος νοιάστηκε πραγματικά για όλους αυτούς τους ανθρώπους; Μπορεί η Τουρκία να νοιώθει περήφανη για τη «νίκη» της;
