«..Ευκινησία, ταχύτητα και αιφνιδιαστική εναλλαγή επίθεσης και υποχώρησης, με μια λέξη: αυξημένη κινητικότητα είναι μέχρι και σήμερα ακόμη ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του αντάρτη..»
«Ο σύγχρονος αντάρτης δεν προσδοκά από τον εχθρό ούτε δικαιοσύνη, ούτε και έλεος. Έχει εγκαταλείψει την παραδοσιακή μορφή εχθρότητας του ελεγχόμενου και περιφρουρημένου πολέμου και έχει μεταβεί στην σφαίρα μιας άλλης, της αληθινής εχθρότητας, η οποία μέσω της τρομοκρατίας και της αντιτρομοκρατίας, κορυφώνεται στην εξόντωση»
«..Ως ένα άλλο, επιτακτικό σήμερα, γνώρισμα, παρουσιάζεται η έντονη πολιτική δέσμευση, η οποία χαρακτηρίζει τον αντάρτη σε σχέση με άλλους μαχητές. Πρέπει να εμμείνει κανείς στην αυστηρά πολιτική φύση του αντάρτη, ακριβώς επειδή αυτός πρέπει να διακριθεί από τον κοινό ληστή και τον στυγνό εγκληματία, τα κίνητρα του οποίου αποσκοπούν στον προσωπικό πλουτισμό……Ο αντάρτης μάχεται σε ένα πολιτικό μέτωπο και ακριβώς ο πολιτικός χαρακτήρας των πράξεών του επικυρώνει την αρχική σημασία της λέξης παρτιζάνος. Γιατί η λέξη προέρχεται από το Partei [μέρος,κόμμα, παράταξη] και παραπέμπει στη διασύνδεση με μία κατά κάποιο τρόπο αγωνιστική, εμπόλεμη, ή πολιτικά ενεργή ένωση ή ομάδα. Τέτοιου είδους διασυνδέσεις με ένα κόμμα γίνονται ιδιαίτερα ισχυρές σε περιόδους επαναστάσεων.»
«Ένας μεγάλος φιλόσοφος, ο Johann Gottlieb Fichte. Περισπούδαστοι και μεγαλοφυείς στρατιωτικοί, όπως ο Sharnhorst, ο Gneisenau και ο Clausewitz , ένας ποιητής , σαν τον προαναφερόμενο Heinrich von Kleist, που πέθανε τον Νοέμβριο του 1811, είναι αυτοί που χαρακτηρίζουν το τεράστιο δυναμικό του πρωσσικού πνευματικού κόσμου, που ήταν τότε, την κρίσιμη στιγμή σε ετοιμότητα. Ο εθνικισμός αυτής της πνευματικής τάξης του Βερολίνου ήταν υπόθεση των μορφωμένων και όχι του απλού ή ακόμα και αναλφάβητου λαού. Σε μία τέτοια ατμόσφαιρα, όπου το υποκινημένο εθνικό αίσθημα συνενωνόταν με τη φιλοσοφική μόρφωση, ανακαλύφθηκε φιλοσοφικά ο αντάρτης και η θεωρία του έγινε ιστορικά εφικτή» .
thulebooks
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ