κατά του Νότου τα νερά,
και σε ουρανούς πιο γελαστούς επήγε αναζητώντας
το φως και τη χαρά.
Δεν καθρεφτίζει η θάλασσα των χιονισμένων τόπων του
τους φάρους τους ψηλούς.
Λουλούδια τώρα εξωτικά τη λησμονιά του δίνουνε
σ’ ερημικούς γιαλούς.
Έβαλε στα καράβια του φωτιά. Φιδογλιστρώντας
ανέβηκε ο καπνός αριά,
κι ύστερα μια πνοή αλαφρή τον πήρε, να τον φέρει
στα μέρη του Βοριά.
Και τώρα, κάθε απόβραδο, απ’ του φωτός τη χώρα
-ταξιδευτής αιώνια-
φεύγει ένας ίσκιος βιαστικά να πάει σε μια καλύβα
κατάλευκη από χιόνια
ΙΨΕΝ
