ΜΙΚΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

«Μέσα σ’ ένα κλίμα γενικής αδιαφορίας ο Πάνας διεκδικούσε το δικαίωμα στον ήχο. Πολλές οι παραφράσεις, πιο πολλές οι μεταφράσεις του ονόματός του, άπειρες οι μεταστάσεις των οργάνων του, λιγότερες οι προφάσεις, ελάχιστες οι φράσεις και οι φάσεις. Περπάτησε στην παραλία της πόλης μας με την μαλλιαρή μαύρη γιδίσια του μορφή και συνειδητοποίησε ότι εδώ δεν περνάνε τα Σεις και τα Σας».


Μικρές του Πανός ιστορίες.


Μια αναφορά στην καταγωγή, στον Έρωτα και στον Λόγο του καθημερινού βίου. Εκεί που η Ανάσταση αναιρεί τον Θάνατο και η φαντασία παραδίδει το φως στον Άνθρωπο. Μια συνάντηση με σκέψεις και στοχασμούς, που μας οδηγούν σε μια διαδρομή με τέρμα τα άδυτα της ψυχής και του μυαλού.


Όμως «Το τελευταίο τέλος πνίγηκε στο φως της τελευταίας ατέλειωτης νύχτας. Το κεφάλι της ψυχής στη λαιμητόμο του έρωτα λούστηκε στο αίμα ανεξάντλητου φόβου. Και η Ανάσταση παγιδεύτηκε σε μία αλκοολούχα μετάληψη. Η αυγή με βρήκε να περιμένω τα λουλούδια των φίλων μου».


Ο Πάνας σε μια αναφορά του χθες, του σήμερα και του αύριο. Μια διαδρομή στην καθ’ ημάς Ανατολή.


Μικρές του Πανός ιστορίες από τον Κωνσταντίνο Στυλιανού.

Το βιβλίο ''ΜΙΚΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ