…….
68
Ωλιγόστευαν οι σκύλοι,
Και Αλλά, εφώναζαν, Αλλά,
Και των Χριστιανών τα χείλη
Φωτιά, εφώναζαν, φωτιά.
69
Λεονταρόψυχα, εκτυπιούντο,
Πάντα εφώναζαν φωτιά,
Και οι μιαροί κατεσκορπιούντο,
Πάντα σκούζοντας Αλλά.
70
Παντού φόβος και τρομάρα
Και φωναίς και στεναγμοί•
Παντού κλάψα, παντού αντάρα,
Και παντού ξεψυχισμοί.
71
Ήταν τόσοι! πλέον το βόλι
Εις τ' αυτιά δεν τους λαλεί.
Όλοι χάμου εκείτοντ' όλοι
Εις την τέταρτην αυγή.
72
Σαν ποτάμι το αίμα εγίνη,
Και κυλάει στη λαγκαδιά,
Και το αθώον χόρτο πίνει
Αίμα αντίς για την δροσιά.
73
Της αυγής δροσάτο αέρι,
Δεν φυσάς τώρα εσύ πλειο
Στων ψευδόπιστων το αστέρι•
Φύσα, φύσα εις το ΣΤΑΥΡΟ.
74
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Διονύσιος Σολωμός