Τηλεγραφική απάντηση σε μια αμερικανική έρευνα (1936)
Το ερώτημα είναι εάν η παγκόσμια ειρήνη είναι εφικτή,και μόνο ένας γνώστης της παγκόσμιας ιστορίας μπορεί να απαντήσει σ'αυτό. Ωστόσο, είμαι γνώστης της παγκόσμιας ιστορίας σημαίνει: ότι γνωρίζω τους ανθρώπους όπως ήταν και όπως θα είναι πάντα. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά, την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα καταλάβουν ποτέ, μεταξύ της εξέτασης της ιστορίας του μέλλοντος όπως αυτή θα είναι και της εικόνας που σχηματίζουμε ως προς το τι θα θέλαμε να είναι. Η ειρήνη δεν είναι παρά μια ευχή, ο πόλεμος ένα γεγονός, και η ιστορία των ανθρώπων δεν νοιάστηκε ποτέ για τις ευχές ούτε για τα ανθρώπινα ιδεώδη. Η ζωή είναι ένας αγώνας μεταξύ των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων, ένας αγώνας μεταξύ των ατόμων, των τάξεων της κοινωνίας, των λαών και των Κρατών, ο οποίος εκτυλίσσεται υπό οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές ή στρατιωτικές μορφές. 'Ενας αγώνας για να επιβάλουμε την θέλησή μας, το πλεονέκτημά μας ή την δική μας αντίληψη για το ωφέλιμο ή το σωστό, και όταν τα άλλα μέσα δεν θα πετυχαίνουν το σκοπό τους, θα ανατρέχουμε παντοτινά και ασταμάτητα στο υπέρτατο μέσο, τη βία. Μπορούμε κάλλιστα να χαρακτηρίσουμε ένα άτομο που καταφεύγει στη βία ως εγκληματία, μια τάξη ως επαναστατική ή να την κατηγορήσουμε οτι προδίδει τη χώρα της, μπορούμε ακόμα και να πούμε οτι ένας λαός είναι αιμοσταγής αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Ο παγκόσμιος κομμουνισμός στις μέρες μας ορίζει τους πολέμους του σαν εξεγέρσεις, οι αποικιακές αυτοκρατορίες τους δικούς τους σαν τον κορεσμό των ενστίκτων ξένων λαών, και εάν ο κόσμος αποτελούσε ένα ενιαίο Κράτος, θα χαρακτηρίζαμε τους πολέμους ως εξεγέρσεις. Δεν έχουμε να κάνουμε παρά μόνο με φραστικές διαφορές. Υπάρχει όμως ένα ανησυχητικό γεγονός: σήμερα μόνο οι λευκοί λαοί μιλούν για παγκόσμια ειρήνη, και όχι οι έγχρωμοι λαοί που αντιπροσωπεύουν πολυ περισσότερους ανθρώπους. Όσο αυτό γίνεται από μεμονωμένους στοχαστές και ιδελιστές-όπως ήταν ανέκαθεν- αυτέςοι ρητορίες δεν θα έχουν καμιά συνέπεια. Όμως οταν ολόκληροι λαοί γίνονται ειρηνιστές, αυτό είναι σύμπτωμα γήρανσης. Οι εύρωστες και εν πλήρη κτήση των δυνάμεών τους φυλές δεν είναι ειρηνοποιές. Αφού κάτι τέτοιο ειναι παραίτηση απ'το μέλλον, διότι το ειρηνιστικό ιδεώδες καταλήγει τελικά σε μια κατάσταση αντίθετη ως προς την πραγματικότητα της ζωής. Όσο θα υπάρχει ανθρώπινη εξέλιξη, θα υπάρχουν και πόλεμοι. Εάν οι λευκοί λαοί κουράζονταν από τον πόλεμο σε τέτοιο σημείο που οι κυβερνήσεις τους, ότι και να γίνει, να μην έχουν την συγκατάθεσή τους, ο κόσμος θα υπέκυπτε στα χτυπήματα των εγχρώμων λαών, όπως και η Ρωμαϊκή Αυτοκραροτία έπεσε υπό την κυριαρχία των Γερμανών. Ειρηνισμός σημαίνει οτι αφήνουμε την εξουσία στους εκ γεννετής μη ειρηνιστές, μεταξύ των οποίων θα βρίσκονται πάντα Λευκοί τυχοδιώκτες, κατακτητές, κυριαρχιστές, που δεν μένουν ποτέ χωρίς υποστηρικτές όταν έχουν επιτυχίες. Εάν στις μέρες μας γινόταν στην Ασία μια μεγάλη εξέγερση κατά των Λευκών, αναρίθμητοι Λευκοί θα συμμετείχαν σ'αυτήν, απηυδησμένοι από μια ειρηνική ύπαρξη. Ο ειρηνισμός θα παραμείνει για πάντα ένα ιδεώδες, ενώ ο πόλεμος ένα γεγονός, και εάν οι λευκοί λαοί έχουν αποφασίσει να μην ξανανακατευτούν σ'αυτόν, τότε αυτοί που θα τον κάνου και που θα κυριαρχίσουν στον κόσμο θα είναι οι έγχρωμοι λαοί.
Μετάφραση: Βασίλης Φράγκος
thulebooks.gr