Πριν από πενήντα χρόνια πέθανε ο μεγάλος Γάλλος πεζογράφος Σελίν. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους παγκοσμίως λογοτέχνες που προκάλεσε "επανάσταση" στα γράμματα της Γαλλίας και όχι μόνο, με το βιβλίο του "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας", που κυκλοφόρησε το 1932. Τότε όλοι μίλησαν για την ιδιοφυϊα του, για το νέο ύφος, για την επιτυχή και πρωτοφανή "μεταφορά" της συγκίνησης του προφορικού λόγου στον γραπτό. Όταν όμως λίγα χρόνια αργότερα εξέφρασε σφόδρα αντισημιτικές θέσεις τότε στράφηκαν εναντίον του. Τάχθηκε υπέρ μίας Ευρωπαϊκής Αναγέννησης, σε πνευματικό επίπεδο και υπέρ της ενότητας σε πολιτικό. Μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας, διώχθηκε, εξορίστηκε, δικάστηκε, φυλακίστηκε. Ο εκδότης του, Ντενοέλ, δολοφονήθηκε. Το "έγκλημά" του Σελίν ήταν οι ιδέες του. Και φυσικά όπως και στην περίπτωση του Μπραζιγιάκ, συχνά το αληθινό κίνητρο των επικριτών του ήταν ο φθόνος για το εκπληκτικό ταλέντο του. Από το 1951 ζούσε ελεύθερος στη Γαλλία, βιώνοντας όμως τον αποκλεισμό. Ήταν ήρωας του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε σαν ιατρός συχνά αφιλοκερδώς και επιδεικνύοντας αλτρουϊσμό. Η Γαλλία συνέχισε να αντιμετωπίζει με μικροψυχία τον Σελίν. Έτσι στην αρχή του 2011 ο Υπουργός Πολιτισμού Φρεντερίκ Μιττεράν υπαναχώρησε από την απόφασή του να συμπεριλάβει τον Σελίν σε κατάλογο των καλλιτεχνών που θα τιμήθούν φέτος, μετά από έντονη πίεση που ασκήθηκε από την "Ένωση Τέκνων Εκτοπισμένων Εβραίων", η οποία επίσης ζήτησε να μην κατατεθούν καν λουλούδια στο μνήμα του, κάνοντας αρκετούς να σκεφθούν πως αυτή η στάση "δικαίωνε" λόγια του Σελίν όπως τα ακόλουθα: «Οι Εβραίοι είναι τέρατα, υβρίδια, αποτυχημένοι που πρέπει να εξαφανισθούν. Ο Εβραίος ουδέποτε υπέστη καταπίεση από τον Αριο. Καταπιέστηκε μόνος».
Στο έργο του "Συνομιλίες με τον καθηγητή Υ"΄γράφει: "...θα σας το πουν όλοι οι βιβλιοπώλες, θα προτιμούσαν να κατεβάσουν τα ρολά παρά να 'χουν, ακόμα και στ' αποθέματα, το παραμικρό αντίτυπο του Ταξιδιού!κι απ' το 1932, επιβάρυνα κι άλλο τη θέση μου, έγινα, πέρα από βιαστής, προδότης, γενοκτόνος, ο χιονάνθρωπος Γέτι...ο άνθρωπος που δεν πρέπει καν να τον πιάνουμε στο στόμα μας!...ω, αλλά που μπορούμε μια χαρά να τον γδάρουμε! ίσαμε το κόκκαλο! Σιγά μην έχει και παράπονο, ο ντενεκές... δεν υπάρχει ο αχρείος! και ποτέ δεν υπήρξε!...δολοφόνησαν τον Ντενοέλ στην πλατεία του Μεγάρου των Απομάχων γιατί είχε παραεκδώσει!... ε λοιπόν, πέθανα κι εγώ μαζί!...θεωρητικά!..."
Οι εκδόσεις Θούλη δεν "κατεβάζουμε ρολά" στον Σελίν, ούτε διαχωρίζουμε τον άνθρωπο από τον καλλιτέχνη, αντίθετα τιμούμε τον Άνθρωπο Καλλιτέχνη γι' αυτό και σύντομα θα εκδώσουμε βιβλίο για τον Σελίν με ένα κείμενό του από αυτά που χαρακτηρίζονται λίβελοι....
thulebooks.gr