Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Το αποχαιρετιστήριο σημείωμα του Ντομινίκ Βεννέρ




«…η πράξη μου ενσαρκώνει την ηθική της βούλησης…»

Είμαι υγιής στο σώμα και στο πνεύμα και πανευτυχής από την αγάπη της γυναίκας μου και των παιδιών μου. Αγαπώ τη ζωή και δεν αναμένω τίποτε πιο πολύ, εκτός από τη διαιώνιση της φυλής μου και του πνεύματός μου. Όμως, στη δύση αυτής της ζωής, ενώπιον των τεράστιων κινδύνων που απειλούν τη Γαλλική και Ευρωπαϊκή πατρίδα μου, αισθάνομαι ότι έχω το καθήκον να δράσω όσο έχω ακόμη τη δύναμη. Θεωρώ αναγκαίο να θυσιάσω τον εαυτό μου για να διακόψω τον λήθαργο που μας έχει καταβάλει. Προσφέρω ό,τι μου απομένει από τη ζωή για να διαμαρτυρηθώ αλλά και να θέσω θεμέλια. 

Επιλέγω έναν χώρο με υψηλό συμβολισμό, τον καθεδρικό της Notre Dame τον οποίον σέβομαι και θαυμάζω και τον οποίο οι μεγαλοφυείς πρόγονοί μου έχτισαν σε χώρο αρχαιότερων λατρειών, θυμίζοντάς μας έτσι τις πανάρχαιες ρίζες μας. Την ώρα που τόσο πολλοί άνθρωποι είναι σκλάβοι της ζωής τους, η πράξη μου ενσαρκώνει την ηθική της βούλησης. Παραδίδω τον εαυτό μου στον θάνατο για να αφυπνίσω τις κοιμισμένες συνειδήσεις. Επαναστατώ ενάντια στη μοίρα. Επαναστατώ ενάντια στα δηλητήρια της ψυχής και ενάντια στις καταπιεστικές ατομικές επιθυμίες που καταστρέφουν τα θεμέλια της ταυτότητάς μας και κυρίως την οικογένεια, τον θεμέλιο λίθο του πολυχιλιετούς πολιτισμού μας. Υπερασπιζόμενος την ταυτότητα κάθε λαού στον τόπο του, επαναστατώ συγχρόνως ενάντια στο έγκλημα της επικείμενης αντικατάστασης των δικών μας πληθυσμών. 

Ο κυρίαρχος λόγος δεν μπόρεσε να απαλλαγεί από τα τοξικά διφορούμενά του, έτσι εναπόκειται στους Ευρωπαίους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Δεν έχουμε μια ταυτοτική θρησκεία για να δεθούμε επάνω της, αλλά έχουμε μία καθαρή μνήμη από την εποχή του Ομήρου, στην οποία φυλάσσονται όλες οι αξίες επί των οποίων θα θεμελιώσουμε εκ νέου τη μελλοντική μας αναγέννηση πέρα από τη μεταφυσική τού «χωρίς όρια», βλαβερή πηγή όλων των σύγχρονων παρεκκλίσεων. 

Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη από όλους αυτούς τους οποίους ο θάνατός μου θα κάνει να υποφέρουν, και πρώτα απ’ όλα από τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, καθώς επίσης και από τους φίλους και τους δικούς μου. Αλλά όταν το σοκ και η λύπη θα ξεθωριάσουν, τότε δεν έχω καμμία αμφιβολία ότι θα κατανοήσουν το νόημα της πράξης μου και τον πόνο τους θα κάνουν περηφάνια. Εύχομαι να αντέξουν ενωμένοι. Θα βρουν στα πρόσφατα γραπτά μου προμηνύματα και εξηγήσεις για την πράξη μου. 
* Για κάθε πληροφορία μπορείτε να απευθυνθείτε στον εκδότη μου Pierre-Guillaume de Roux. Δεν τον είχα ενημερώσει για την απόφασή μου, αλλά με γνωρίζει από παλιά.

thulebooks.gr