Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Μάρτιν Χάιντεγκερ: Επίσκεψη στο ναό του Ποσειδώνα, στο ακρωτήρι του Σουνίου



Ο καλά σχεδιασμένος δρόμος ακολουθούσε τα ήσυχα λιμανάκια του Σαρωνικού κόλπου περνώντας μέσα από οικισμούς, ενώ συγχρόνως είχαμε την δυνατότητα να βλέπουμε απέναντι την Αίγινα. Πάνω στους απόκρημνους πρόποδες του βουνού υψώνονταν τα λευκά φωτεινά ερείπια του ναού μέσα στον ισχυρό θαλάσσιο άνεμο. Για τον άνεμο οι λιγοστοί όρθιοι στύλοι αποτελούσαν τις χορδές μίας αόρατης λύρας, το τραγούδι της οποίας ο Δήλιος Θεός, που το βλέμμα του φθάνει μακριά, άφηνε ν΄ αντηχήσει στον νησιωτικό κόσμο των Κυκλάδων. 


Πώς ο άδενδρος βράχος του ακρωτηρίου υψώνει τον ναό στον ουρανό πάνω από την θάλασσα εν είδει σηματωρού για τα πλοία, πώς αυτή η ενιαία κίνηση του τόπου υπαινίσσεται την αόρατη εγγύτητα του Θείου και αφιερώνει σ΄ αυτό ό,τι φύεται και κάθε ανθρώπινο έργο -ποιος θα ήθελε να επιμείνει εδώ στην δύναμη ενός ενδεούς λέγειν;

Martin Heidegger Aufenthalte (1989), ''Διαμονές - Το ταξίδι στην Ελλάδα'', Εκδόσεις Κριτική: Αθήνα 1998