Γερμανία, 2018
Παραγωγή: Μίριαμ Ντίσελ, Σουζάν Φρέιερ, Κάλε Φριζ, Ιζαμπέλ Χουντ, Τόμας Κούφους
Σκηνοθεσία: Λαρς Κράουμε
Σενάριο: Λαρς Κράουμε
Φωτογραφία: Γιενς Χάραντ
Μοντάζ: Μπάρμπαρα Γκις
Μουσική: Κριστόφ Κάιζερ, Τζούλιαν Μαας
Πρωταγωνιστούν: Λέοναρντ Σάιχερ, Γιόνας Ντάσλερ, Λένα Κλένκε
Διάρκεια: 111 λεπτά
Το 1956, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας κυβερνάται από το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα, αμάλγαμα του πρώην Κομουνιστικού Κόμματος της χώρας με το Σοσιαλδημοκρατικό, και επίσημο φορέα του σταλινικού τύπου σοσιαλισμού. Το τείχος δεν έχει ακόμη υψωθεί (θα χρειαστούν άλλα πέντε χρόνια), και η διέλευση από το σύνορο που χωρίζει την Ανατολική Γερμανία από τη Δυτική γίνεται με έναν τυπικό έλεγχο, αρκεί φυσικά να πείσεις τους φρουρούς για τον λόγο που επισκέπτεσαι την άλλη πλευρά
Ο Κουρτ και ο Τέο, φίλοι και συμμαθητές από τη μικρή πόλη Στάλινσταντ κοντά στα πολωνικά σύνορα, περνούν ένα πρωί στο Δυτικό Βερολίνο με πρόσχημα να επισκεφτούν τον τάφο του παππού του πρώτου, ενώ σκοπός τους είναι να μπουν σε ένα σινεμά να δουν μια απαγορευμένη στα μέρη τους ταινία. Δεν είναι αυτή, ωστόσο, που θα τους αναστατώσει, αλλά τα εναρκτήρια επίκαιρα για τον αιματηρό αγώνα των Ούγγρων να διώξουν από τη χώρα τους τις σοβιετικές δυνάμεις κατοχής. Για τους δύο εφήβους, η πάλη του ουγγρικού λαού αντανακλά τη δική τους δυσφορία με το άκαμπτο καθεστώς τους.
Επιστρέφοντας, θα συνεχίσουν να παρακολουθούν την εξέλιξη της Ουγγρικής Επανάστασης από το παράνομο ραδιόφωνο ενός μακρινού, αποκομμένου από την κοινωνία της πόλης, συγγενή. Και, σε ένδειξη αλληλεγγύης, σύντομα θα πείσουν τους –περισσότερους- συμμαθητές τους να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή στη διάρκεια ενός μαθήματος. Όμως η «αθώα» πράξη διαμαρτυρίας προκαλεί την απορία και την οργή του καθηγητή, κι από κει την παρέμβαση του λυκειάρχη και τη δυσανεξία της διευθύντριας. Η υπόθεση θα φθάσει μέχρι τον Υπουργό Παιδείας, σκληροπυρηνικό σταλινιστή, του οποίο το τελεσίγραφο είναι ξεκάθαρο: αν ο υποκινητής της «αντεπαναστατικής» πρωτοβουλίας δε φανερωθεί εντός μίας εβδομάδας, ολόκληρη η τάξη αποβάλλεται από το σχολείο και αποκλείεται δια βίου από όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της ΛΔΓ.
Η ιστορία είναι αληθινή. Τη χρονογράφησε σε βιωματικό του βιβλίο ο Ντίτριχ Γκάρστκα, που την έζησε ως ένας από τους μαθητές.