Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Άπαντα: Λύρα - Ωδαί


Εισαγωγικά στον Ανδρέα Κάλβο, Νίκου Α. Βέη (BEES) της Ακαδημίας
 
 
Συγγραφέας : Κάλβος Ανδρέας
 
Οι δύο συλλογές των συνολικά είκοσι ωδών του Ανδρέα Κάλβου που περιλαμβάνονται εδώ, "Η Λύρα", Γενεύη 1824 και "Λυρικά", Παρίσι 1926, από δέκα η κάθε μία, μαζί με την "Επισημείωσιν" του για το μετρικό του σύστημα, είναι όλο το έργο του στα ελληνικά. Μ' αυτήν την έννοια, το "Άπαντα" του τίτλου του εξωφύλλου αφορά μόνο το ελληνικό του έργο. Κι όμως, αυτές οι είκοσι ωδές στάθηκαν ικανές και αρκετές για να τον καθιερώσουν ως έναν εκ των δύο εθνικών μας ποιητών, που αφιέρωσε "πάσας τας χορδάς της λύρας του εις την πατρίδα" (Κ. Παλαμάς), "σύνθρονο του Πινδάρου" και "συνέστιο των θεών" (Α. Σικελιανός). Η παρούσα ανατύπωση της έκδοσης της ΕΦΕ του 1956, απ' αφορμή τα 140 χρόνια από το θάνατο του ποιητή (1869), περιλαμβάνει, όπως και τότε, και τη σημαντική πραγματεία του αείμνηστου καθηγητή των Πανεπιστημίων Αθήνας και Βερολίνου και ακαδημαϊκού Νίκου Βέη, τα "Εισαγωγικά στον Ανδρέα Κάλβο".
 
 

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Η Νοσταλγός



Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης «Η νοσταλγός»

Η Νοσταλγός του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη είναι ένα από τα σημαντικότερα διηγήματα του σκιαθίτη συγγραφέα. Ήρωες του διηγήματος είναι ο Μαθιός, ένας νέος 18 ετών και η Λιαλιώ μια εικοσιπεντάχρονη κοπέλα που ήταν παντρεμένη με έναν πολύ μεγαλύτερό της άνδρα, τον μπάρμπα - Μοναρχάκη. Ο Μαθιός είναι κρυφά ερωτευμένος με τη Λιαλιώ και κάποιο βράδυ η κοπέλα του προτείνει να κάνουν ένα περίπατο. Περπατώντας κοντά στο γιαλό η Λιαλιώ εκφράζει την επιθυμία να μπει σε μια βάρκα και να φύγει μακριά, προς τον τόπο καταγωγής της. Ο Μαθιός της προτείνει να πάρουν μια βάρκα και να φύγουν μαζί. Η Λιαλιώ νοσταλγεί τον τόπο της και δεν αντέχει να ζει πλέον μακριά από τους δικούς της. Ο Μαθιός ντροπαλός και ιπποτικός ταυτόχρονα δεν τολμά να εκφράσει τον έρωτά του για την κοπέλα και ρωτά να μάθει περισσότερα γι αυτήν. Όμως καθώς ξεμακραίνουν με την κλεμμένη βάρκα, γίνεται αισθητή η απουσία της Λιαλιώς. Ο μπάρμπα - Μοναρχάκης μαζί με άλλους άνδρες παίρνουν μια μεγάλη βάρκα (μια σκαμπαβία) και αρχίζουν να καταδιώκουν τους δύο «δραπέτες». Τελικά οι διώκτες προλαβαίνουν τους δύο νέους στην παραλία του Αγ. Νικολάου και η Λιαλιώ επιστρέφει στο σύζυγό της λέγοντας στον Μαθιό, ότι αν ήταν λίγο μεγαλύτερος στην ηλικία και πέθαινε ο σύζυγός της θα τον έπαιρνε άντρα.



"Να που βρίσκεται η αληθινή μαγεία του Παπαδιαμάντη γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης. Δε ζητά να τεντώσει τα νεύρα μας, να σείσει πύργους και να επικαλεστεί τέρατα. Οι νύχτες του, ελαφριές σαν το γιασεμί ακόμη και όταν περιέχουν τρικυμίες, πέφτουν επάνω στην ψυχή μας σαν μεγάλες πεταλούδες που αλλάζουν ολοένα θέση, αφήνοντας μια στιγμή να δούμε στα διάκενα τη χρυσή παραλία όπου θα μπορούσαμε να 'χαμε περπατήσει χωρίς βάρος, χωρίς αμαρτία".
 
 
 

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Εγώ, ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι


Εκμυστηρεύσεις και στοχασμοί
 
«Τι γύφτικη ζωή, βασανιστική, σκοτεινότατη, χωρίς την παραμικρή χαρά, και μόνο βάσανα, βάσανα». Ετσι περιέγραφε ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι το 1872 στη γυναίκα του τη δική του ζωή. Μια ζωή γεμάτη πάθη και λάθη.
 
Υστερα από την πλήρη έκδοση στα ελληνικά του «Ημερολόγιου ενός συγγραφέα» (εκδ. Αρμός, 2006/2007), έργου που συγκεντρώνει σειρά από άρθρα, σχόλια, επιφυλλίδες και δοκίμια γενικού περιεχομένου του Ντοστογιέφσκι, γραμμένα από το 1873 έως και το 1881 για το περιοδικό «Πολίτης», το ανά χείρας «Εγώ, ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι» έρχεται να ρίξει το δικό του φως στην πολυτάραχη ζωή του μεγάλου ρώσου τραγικού. Πρόκειται για μια ανθολόγηση που έκανε ο συγγραφέας και μεταφραστής Πάνος Σταθόγιαννης από τις επιστολές του Ντοστογιέφσκι προς γυναίκες, συγγενείς, φίλους, εκδότες και συνεργάτες, καθώς και από τους στοχασμούς και τα αποφθέγματα του «Ημερολογίου» του. Ετσι τούτο το βιβλίο προσφέρει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να γνωρίσει την καθημερινή και ιδιωτική πλευρά ενός μεγάλου των γραμμάτων του οποίου «ο πρωταρχικός σκοπός και η ψυχαγωγία» ήταν να μελετήσει και να περιγράψει «τον άνθρωπο μέσα στον άνθρωπο» (Α' μέρος), και από την άλλη του προσφέρει τη δυνατότητα να εξοικειωθεί με το αισθητικό, ιδεολογικό και κυρίως ηθικό υπόβαθρο της πνευματικής του πορείας (Β' μέρος).
 
Φοιτητής μηχανικός ακόμα το 1839, ο συγγραφέας του «Ηλίθιου» (1868) και των «Διαμονισμένων» (1872) θα γράψει στον αδερφό του πως «τα πάει περίφημα στο μάθημα "τι είναι ο άνθρωπος και η ζωή"», ωστόσο ο ίδιος με τη δικιά του ζωή δε θα τα βγάλει εύκολα πέρα. «Σκορποχέρης, μεθύστακας και κηφήνας» σύμφωνα με τους συγγενείς του, ο μέγας ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής θα βρεθεί για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, περιορισμένος μεταξύ της οικονομικής του ένδειας και της λογοτεχνικής του αγωνίας.
 
Το 1870, στα 49 του, θα εκμυστηρευτεί στον ποιητή και φίλο του Α. Ν. Μάικοφ, πως για εκείνον «δεν υπάρχει στον κόσμο τίποτα πιο απεχθές από τη συγγραφική δουλειά, δηλαδή από τη συγγραφή μυθιστορημάτων και αφηγημάτων - να πού κατάντησα», κι αυτό, εξ αιτίας των μόνιμων και ανεξάντλητων χρεών του, από τα οποία για να απαλλαγεί ήταν έτοιμος ακόμη και να «ξαναπήγαινε στα κάτεργα», όπου είχε περάσει τέσσερα χρόνια εξόριστος. Ερωτες και γάμοι, μια παραλίγο εκτέλεση, εξορίες, μια καταστροφική σχέση εξάρτησης από τον τζόγο και ασθένειες, σωματικές και ψυχικές, τον προβλημάτιζαν παράλληλα με τη διαρκή του ανάγκη για λεφτά και το γράψιμο.
 
Τον βλέπουμε εδώ να τα βάζει με τον «άθεο» και ευρωπαϊστή Τουργκένιεφ υποστηρίζοντας τον «ρωσισμό» και την πανσλαβική πνευματική αυτονομία έναντι της δουλικότηταά της προς «την τυφλωμένη ανθρωπότητα της Ευρώπης». Παράλληλα, εκτιμά και σέβεται τον Θερβάντες, συγκρίνει τον Ομηρο με τον Χριστό, και ενώ αντιλαμβάνεται τη συμπόνια ως «τον κύριο και μοναδικό νόμο του βίου ολόκληρης της ανθρωπότητας», υποστηρίζει ταυτόχρονα πως «ο πόλεμος δεν είναι πάντα μάστιγα, μερικές φορές είναι σωτηρία» ενώ επιχειρηματολογεί και υπέρ μιας Κωνσταντινούπολης υπό ρωσική κυριαρχία. Θεωρεί τους Αγγλους υπερόπτες, τους Γερμανούς ηλίθιους, ενώ εκφράζει έναν έντονο αντισημιτισμό χωρίς να παύει ποτέ να επαινεί και να υποστηρίζει τον άξεστο αλλά ατόφιο ρωσικό λαό. Παράλληλα, αναγνωρίζει την «ηθική επίδραση της γυναίκας ως τη δεύτερη και οριστική διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου».
 
Απόσπασμα από την παρουσίαση του Σάκη Μαλαβάκη στα Νέα :  http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4660043
 
 
 

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Το παιχνίδι της σφαγής


Συγγραφέας: Ευγένιος Ιονέσκο
 
"Το κωμικό είναι η βαθύτερη γνώση του παραλόγου, γι' αυτό νομίζω ότι προξενεί μεγαλύτερη απόγνωση από το τραγικό. Το κωμικό είναι τραγικό και η τραγωδία του ανθρώπου είναι μια κωμωδία".
 
Ευγένιος Ιονέσκο
 
Μια ξαφνική επιδημία αφανίζει μια πόλη. Οι κάτοικοί της έρχονται ο ένας μετά τον άλλον αντιμέτωποι με το θάνατο. "Το παιχνίδι της σφαγής" του επίκαιρου Ευγένιου Ιονέσκο, θυμίζει έντονα τα παιχνίδια που παίζει η σημερινή κοινωνία στον εαυτό της. Άνθρωποι που πεθαίνουν ή ζουν κατά τύχη, που δεν ξέρουν να ζουν, που δεν ξέρουν γιατί πεθαίνουν. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Σχεδόν καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το παράλογο. Οργή και απόγνωση όταν ακόμα και η επιστήμη ή η τέχνη σηκώνει τα χέρια ψηλά. "Το παιχνίδι της σφαγής" μιλάει για το συμβολικό και τον πραγματικό θάνατο, αυτόν που ενώ κάνουμε τα πάντα για να πραγματοποιείται, εκ των υστέρων αναρωτιόμαστε (και όχι όλοι) για τα αίτια.
 

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Ο μυστικός λόγος

 
  • Συγγραφέας : Σμιθ Τομ Ρομπ
  • Εκδόσεις: Πατάκη
  • Μεταφραστής : Παπακωνσταντοπούλου Ουρανία
  • Ημερομηνία 1ης έκδοσης: Ιούλιος 2012
  • Σελίδες: 592

  •  
     
     
    Νέο μυθιστόρημα από τον συγγραφέα του διάσημου βιβλίου το «Παιδί 44» που μεταφράστηκε σε 25 γλώσσες και ήταν υποψήφιο για το βραβείο Booker. Tο μυθιστόρημα «Ο μυστικός λόγος», έγινε δεκτό με διθυραμβικές κριτικές και οι New York Times σύγκριναν τη γραφή του Τομ Ρομπ Σμιθ, με την πένα του Ντίκενς και του Κόνραντ.

    Περιγραφή

    Σοβιετική Ένωση, 1956. Μετά τον θάνατο του Στάλιν, ένα βίαιο καθεστώς αρχίζει να καταρρέει. Πίσω του αφήνει μια κοινωνία όπου οι αστυνομικοί είναι οι εγκληματίες και οι εγκληματίες αθώοι. Ο διάδοχος του Στάλιν, Χρουστσόφ, υπόσχεται μεταρρυθμίσεις. Εξακολουθούν όμως να υφίστανται ενεργές δυνάμεις που δεν μπορούν ούτε να συγχωρήσουν ούτε να ξεχάσουν το παρελθόν.

    Ο Λέο Ντεμίντοφ –πρώην αξιωματικός της MGB, της υπηρεσίας Κρατικής Ασφάλειας– βιώνει τη δική του κόλαση. Τα δύο κορίτσια που υιοθέτησε με τη γυναίκα του, Ραΐσα, δεν τον έχουν συγχωρήσει ακόμη για τη συμμετοχή του στην άγρια δολοφονία των γονιών τους. Και δεν είναι οι μόνες. Ο Λέο, η Ραΐσα και η οικογένειά τους διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο από ένα πρόσωπο που μισεί τον Λέο. Ένα πρόσωπο που έχει μεταμορφωθεί στην υπεράνω πάσης υποψίας απόλυτη μορφή εκδικητή.
    Ο απεγνωσμένος αγώνας του Λέο να σώσει την οικογένειά του θα τον παρασύρει από τα άγρια σιβηρικά γκουλάγκ στα βάθη του εγκληματικού υπόκοσμου, και από εκεί στην καρδιά της ουγγρικής εξέγερσης – και στα έγκατα μιας κόλασης όπου η λύτρωση είναι εύθραυστη σαν το γυαλί.

    «Ατμοσφαιρικό θρίλερ γεμάτο ένταση και συνεχείς κορυφώσεις…
    Είναι πραγματικά εκπληκτική η ικανότητα του Σμιθ να αποτυπώνει την παράνοια και τον ίλιγγο της μετασταλινικής εποχής σε όλη της τη μουντή μεγαλοπρέπεια. Η σφιχτοδεμένη πλοκή του ξεδιπλώνεται σαν τρένο γεμάτο κρατουμένους των γκουλάγκ. Ο ήρωας του Σμιθ είναι εντέλει ένα ιδιοφυές δημιούργημα: έντιμος, ακούραστος και υπέροχα πολύπλοκος».
    Kirkus Reviews

    «Η πένα του Σμιθ χαρίζει στην πλοκή έναν παλμό ανάτασης εφάμιλλο του Ντίκενς και του Κόνραντ… με θεματικό πλούτο και λεπτές ηθικές αποχρώσεις».
    New York Times

    «Μία αριστουργηματική και πολυεπίπεδη μελέτη προδοσίας, η καθηλωτική περιγραφή μιας κοινωνίας απογυμνωμένης από κάθε ίχνος αγάπης, εμπιστοσύνης και σεβασμού. Η συμπόνια συνιστά αδυναμία προς εκμετάλλευση, ενώ η κατάδοση γίνεται μοιρολατρικά αποδεκτή…» Sunday Telegraph

    «Σκηνές βίας εναλλάσσονται ακατάπαυστα σε κάθε σελίδα. Πρόκειται για ένα τραγικό πορτρέτο της ρωσικής θηριωδίας. Το μυθιστόρημα είναι εξαιρετικό – διδακτικό και πλούσιο. Πρέπει όμως να έχετε γερό στομάχι για να το διαβάσετε». Literary Review

    «Μετά από το εξαιρετικό ντεμπούτο του, ο Σμιθ κατορθώνει ξανά να περιγράψει τη φρίκη αυτής της σκοτεινής εποχής… εφιαλτικό και άκρως εντυπωσιακό». Stern

    «Ο Τομ Ρομπ Σμιθ είναι ένας χαρισματικός συγγραφέας που ανατέμνει μια πλούσια και περίπλοκη περίοδο της Ιστορίας». Observer

    «Το δεύτερο βιβλίο με τις περιπέτειες του ασυμβίβαστου Σοβιετικού, πρώην μυστικού αστυνομικού, Λέο Ντεμίντοφ αποδεικνύει πως η μυθιστορηματική αυτή τριλογία θα είναι κάτι το ξεχωριστό». Independent

    «Ο Σμιθ υφαίνει μια περίτεχνη πλοκή με αδυσώπητο ρυθμό. Οι χαρακτήρες του σκιαγραφούνται αριστοτεχνικά και η καταιγιστική δράση είναι εξόχως συναρπαστική». Booklist

    Ο Τομ Ρομπ Σμιθ γεννήθηκε το 1979 από μητέρα Σουηδή και πατέρα Άγγλο και μεγάλωσε στο Λονδίνο, όπου και ζει.
    Το Παιδί 44 (2008), το πρώτο του μυθιστόρημα και πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας με τον ίδιο ήρωα, μεταφράστηκε με μεγάλη επιτυχία σε 36 γλώσσες, ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Booker και το Costa Book Award 2008, ενώ απέσπασε το Βραβείο Ian Fleming Steel Dagger την ίδια χρονιά και τα βραβεία Waverton Good Read και Galaxy Book Award το 2009. Η κινηματογραφική μεταφορά του ετοιμάζεται από τον Ρίντλεϋ Σκοτ και τη Fox 2000.
    Τον Απρίλιο του 2009 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας με τίτλο The Secret Speech (Ο μυστικός λόγος, Εκδ. Πατάκη 2012), ενώ το τρίτο βιβλίο με τίτλο Agent 6 κυκλοφόρησε το 2011. 


    Το βιβλίο ''Ο μυστικός λόγος'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

    Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

    Σιβηρική αγωγή


    Εκπαιδεύοντας νεαρούς εγκληματίες
     
    Τι σημαίνει να γεννιέσαι, να μεγαλώνεις, να ενηλικιώνεσαι σε μια γη που δεν ανήκει σε κανέναν, σε ένα μέρος που μοιάζει -αλλά δεν είναι- εξωπραγματικό; Αν και μόλις είκοσι εννέα χρόνων, ο Νικολάι Λίλιν έχει να διηγηθεί μια ασυνήθιστη ζωή και να μιλήσει για έναν κόσμο που δε μοιάζει με κανέναν άλλο: είναι κι αυτός ένας από τους λόγους που η "Σιβηρική αγωγή" είναι ένα βιβλίο μοναδικό. Ελάχιστοι ίσως έχουν ακούσει να γίνεται λόγος για την Υπερδνεισιερία, μια περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ που διακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1990, αλλά που κανένα κράτος δεν την αναγνωρίζει, γη όλων και κανενός. Έναν τόπο όπου η εγκληματικότητα ήταν τόσο διαδεδομένη, που ένας χρόνος υπηρεσίας στην αστυνομία ισοδυναμούσε με πέντε, ακριβώς όπως σε περίοδο πολέμου. Στη συνοικία του Κάτω Ποταμού, όπου μεγάλωσε ο συγγραφέας, ζούσαν ακολουθώντας τη σιβηρική παράδοση και τα παιδιά αποκτούσαν εμπειρία μέσα από τις συγκρούσεις με την αστυνομία ή τους ανηλίκους από άλλες συμμορίες. Αλλά η μαθητεία στο καλό και το κακό είναι για τη σιβηρική κοινότητα πολύπλοκη, γιατί τα παιδιά μαθαίνουν να ενσαρκώνουν κάτι οξύμωρο, μαθαίνουν δηλαδή να είναι "τίμιοι εγκληματίες". Κι αυτό το άλλο σχολείο, πολύ πιο σημαντικό από εκείνο του δρόμου, περνά κυρίως μέσα από τους γέρους, τους ηλικιωμένους εγκληματίες. Οι "παππούδες" μεταδίδουν στα παιδιά αξίες που μοιάζουν να έρχονται σε σύγκρουση με τις εγκληματικές: τη φιλία, την τιμιότητα, το μοίρασμα των αγαθών. Την αγάπη για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τα οποία ονομάζουν "αγαπημένους του Θεού". Αλλά και την κουλτούρα του τατουάζ, του δέρματος που μιλάει για τη μοίρα του καθενός. "Ο παππούς Κούσια" -γράφει ο Λίλιν- "δε με διαπαιδαγωγούσε παραδίδοντάς μου μαθήματα, αλλά μιλώντας μου, διηγούμενος τις ιστορίες του και ακούγοντας τα επιχειρήματά μου. [...] Δε μιλούσε για τη ζωή από τη θέση αυτού που παρατηρεί από ψηλά, αλλά από τη θέση ενός ανθρώπου που πατά τα πόδια του στη γη και προσπαθεί να παραμείνει σ' αυτή όσο το δυνατόν περισσότερο". Χάρη στη δύναμη της αφήγησης, μ' έναν λόγο έντονο και εκφραστικό αυτός ο απίστευτος, τραγικός και ανατριχιαστικά αληθινός κόσμος, όπου η αγριότητα και ο αλτρουισμός συνυπάρχουν, γίνεται σιγά σιγά οικείος. Μια εποποιία του εγκλήματος αφηγημένη από κάποιον που την έζησε, με μια δύναμη που σε αιχμαλωτίζει και δε σε αφήνει πια.
      
    Το βιβλίο μεταφράζεται ήδη σε είκοσι γλώσσες, ενώ βρίσκεται στα σκαριά η κινηματογραφική του μεταφορά με πρωταγωνιστή τον Τζον Μάλκοβιτς.

    Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

    ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΚΑΙ ΠΤΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

     

    Συγγραφέας: Gibbon Edward
     

    Λόγοι, που ο καθένας μπορεί να φανταστεί ή θα διαπιστώσει διαβάζοντας αυτό το έργο, συντέλεσαν στο να μην εκδοθεί αυτό στα ελληνικά, παρ ότι ο πρώτος τόμος του "Η ιστορία της παρακμής και πτώσεως της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας" πρωτοεξεδόθη στην μητρική γλώσσα του συγγραφέως το 1776 και ο τελευταίος τόμος το 1788. Η έκδοσή μας - η πρώτη που γίνεται στα Ελληνικά - θα αποτελείται από επτά τόμους. Το έργο εξεδόθη σε πλήθος εκδόσεων στα αγγλικά, οι περισσότερες από τις οποίες ήσαν ελλιπείς, γεγονός που μας επέφερε μεγάλη καθυστέρησι. Για τη σημερινή μας έκδοσι χρησιμοποιήσαμε την επτάτομη έκδοσι του 1904, την δίτομη έκδοσι του τέλους του 19ου αιώνος και προς διασταύρωσι των δύο προηγούμενων την τρίτομη αμερικανική έκδοσι των τελευταίων ετών, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσωμε και στις τρεις περιπτώσεις τις σημειώσεις του επιμελητού. [...]
     

    Το βιβλίο ''ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΚΑΙ ΠΤΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ
     

    Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

    Ινδοευρωπαϊκοί γάμοι και δεκαπέντε ρωμαϊκά ζητήματα


    Συγγραφέας: Dumézil Georges

    Εθνολόγος και ιστορικός των θρησκειών, ο Georges Dumezil (1898 - 1986) ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ecole Normale. Ασχολήθηκε με τη συγκριτική μυθολογία και ειδικότερα με τις ινδοευρωπαϊκές θρησκείες. Το 1949, κατέλαβε την έδρα του Ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού στο Κολέγιο της Γαλλίας. Έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1979. Έργα του ιδίου μεταφρασμένα στα ελληνικά: - "Ινδοευρωπαϊκοί γάμοι και δεκαπέντε ρωμαϊκά ζητήματα" (1994) - "Μυθιστορίες Σκυθίας και περιχώρων" (1995) Άλλα του έργα: - "Μύθοι και θεοί των Ινδοευρωπαίων" - "Επικοί ινδοευρωπαϊκοί τύποι: ο ήρωας, ο μάγος, ο βασιλιάς. - "Η λήθη των ανθρώπων και η τιμή των θεών" - "Το μυθιστόρημα των διδύμων" - "Η αρχαϊκή ρωμαϊκή θρησκεία"

    Mariages indo-européens. Suivi de quinze questions romaines

    …Λίγο πριν το 1940, οι αντιλήψεις άλλαξαν, όταν καθιερώθηκε, αρχικά στη θεολογία, ότι η Ρώμη και η Ινδία είχαν χρησιμοποιήσει διαφορετικά, αλλά είχαν διατηρήσει καταρχήν αυτό που πρότεινα να ονομαστεί «οι τρεις λειτουργίες»: στον θεϊκό αλλά και στον ανθρώπινο κόσμο, στο σύμπαν αλλά και στη γη, η επιτυχία και η κανονική ζωή είναι αποτέλεσμα της αρμονικής, στατικής ή δυναμικής συναρμογής των τριών τύπων ή μέσων ενέργειας, που αντίστοιχα αναλογούν στις μαγικο-θρησκευτικές, πολεμικές και οικονομικές ανάγκες κάθε κοινωνίας. …

    Το ίδιο διανοητικό και θεσμικό σύνολο, που αποκαλύφθηκε χάρη στο «συγκριτικό δίκαιο», εμφανίζεται επίσης σαν ένας δομημένος πίνακας στα έπη ή στα περίφημα επικά επεισόδια όχι μόνον της Ινδίας, αλλά και της Ελλάδας, της Σκανδιναβίας και της Ρώμης.
    Από την εισαγωγή της δοκιμιακής έρευνας.


    Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ


    Η Ελληνική Νομαρχία ως ιδεολογική προκήρυξη, απετέλεσε σταθμό για την εθνική αφύπνιση των σκλαβωμένων Ελλήνων. Γράφτηκε γύρω στα 1806 και τυπώθηκε τον ίδιο χρόνο πιθανόν στη Μπολάνα της Ιταλίας. Η ταυτότητα του συγγραφέα παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη. Έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί πολλές υποθέσεις για την αποκρυπτογράφηση του ψευδωνύμου "Ανώνυμος ο Έλλην". Πρώτος ο Α. Π. Βρεττός, το 1857, απέδωσε στον έμπορο Σπυρίδωνα Σπάχο από τα Γιάννενα το έργο. Τον επόμενο χρόνο ο Κ. Ν. Σάθας υποδεικνύει ως συγγραφέα τον Ιωάννη Κωλέττη. Έχουν υποδειχθεί ακόμα οι Χριστ. Περραιβός, Αθ. Ψαλίδας, Δημ. Γουζέλης, Φορέστης, Ταγιαπέρας, Γεωρ. Καλαράς και Ιωάννης Πασχάλης Δονάς. Είναι πολύ πιθανό ωστόσο, το βιβλίο -αφιερωμένο στο Ρήγα- να γράφτηκε από επαναστάτες, που είχαν καταφύγει στο Λιβόρνο της Ιταλίας (επαναστατικό κέντρο της εποχής εκείνης). "Νομαρχία" είναι κατά τον συγγραφέα, η φιλόνομη πολιτεία, η οποία για να συσταθεί, πρέπει να προηγηθεί η απόκτηση της ελευθερίας. Θεωρεί ότι ο καιρός έχει ωριμάσει και καθορίζει τις κινητήριες δυνάμεις της Επανάστασης με αποκλειστική στήριξη στις δυνάμεις των Ελλήνων. Τέλος μαστιγώνει αλύπητα τους εχθρούς της επανάστασης, τους εκμεταλλευτές του λαού, τον κλήρο, τους Φαναριώτες, τους κοτζαμπάσηδες και πολλούς ξενιτεμένους επιλήσμονες Έλληνες.

    Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

    Πολιτεία


    Ο Πλάτων γνωρίζει ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται σε ένα κράτος είναι συνάρτηση του ήθους: της αρετής και της δικαιοσύνης πρωτίστως των αρχόντων (αφού τελικά μόνον ατομικά προσδιορισμένοι άνθρωποι άρχουν κι όχι "οι νόμοι" ή "οι ιδέες" ή "ο λαός") αλλά και της ηθικής ουσίας που θα υπάρχει στους αρχομένους. Υπό αυτούς τους όρους η παιδεία προβάλλει ως μια ρεαλιστική δυνατότητα, ίσως η μόνη ρεαλιστική δυνατότητα· και ο Πλάτων στηρίζει τα πάντα σ' αυτήν, στη διάπλαση της ηθικής και πνευματικής προσωπικότητας (της μόνης πραγματικής διαλεκτικής σύνθεσης στη ζωή) έχοντας την τραγική επίγνωση ότι αυτό που όλο κι όλο μπορούμε να αντιτάξουμε σαν ανάχωμα στην πλημμυρίδα του κακού είναι η γνώση, η αρετή, η ομορφιά.


    Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

    Μάρκος Αυρήλιος - Τα εις εαυτόν



    Σε κάθε ηλικία, σε κάθε άνθρωπο, ο αυτοκράτορας κάτι έχει να του ψιθυρίσει, κάτι που θα τον σφραγίσει ανεξίτηλα και θα τον προσδιορίσει εσαεί. Διόλου υποδεέστερος του ευαγγελικού κηρύγματος, κομίζει το απόσταγμα του ανώτατου σημείου εξανθρωπισμού που άγγιξε στα ύστατα χρόνια του ο Αρχαίος Κόσμος μέσω μιας φιλοσοφικής διδαχής: του Στωικισμού. Με λίγα λόγια, πώς ο άνθρωπος να γίνει πράγματι ά ν θ ρ ω π ο ς! Ο,τι περίπου και ο Μένανδρος είχε εκφράσει, δηλαδή, με το περίφημό του: «ως χαρίεν εστ' άνθρωπος όταν άνθρωπος η», και πόσοι άλλοι πριν απ' αυτόν...

    Παράδοξο παιγνίδι της μοίρας: στον πιο φιλοσοφημένο των Ρωμαίων αυτοκρατόρων έλαχε το θλιβερό καθήκον να μη διοικήσει απ' την ασφάλεια και την άνεση της Ρώμης, παρά ν' αναλώσει το μέγιστο της βασιλείας του στ' αφιλόξενα δάση του Βορρά, στη σημερινή Αυστρία, πολεμώντας σκληρά Κουάδους και Μαρκομάνους εισβολείς των συνόρων. Ζώντας εκεί τη λιτή ζωή του στρατιώτη, εξομοιωμένος με τον κάθε απλό λεγεωνάριο, έγραφε στη σκηνή, νύχτες και νύχτες, σε παγωμένους χειμώνες, αντλώντας θάρρος απ' τα γραφτά του και δοκιμάζοντας, στην ουσία, την ισχύ των φιλοσοφικών του δογμάτων στις πιο αντίξοες συνθήκες -εκεί που μόνο δοκιμάζεται η ισχύς οιασδήποτε θ ε ω ρ ί α ς...

    Μοιάζει να ηθικολογεί συχνά, μα το περισσότερο προσπαθεί να κρατηθεί, να πείσει ο ίδιος τον εαυτό του -και είναι σημαντικό πως τα κείμενά του δεν προορίζονταν για δημοσίευση, παρότι αποτελούσαν ένα είδος προσωπικού ημερολογίου. Δεν μας σώθηκαν οι αφορμές που τον κίνησαν να σημειώνει κάθε του σκέψη, κάθε του αντίδραση. Σώθηκαν μόνο τα προσωπικά αντιστηρίγματα, που ο ίδιος έστηνε δι' εαυτόν σε μιαν απέραντη ερημία ανθρώπων, σ' ένα στρατόπεδο. Δεν διεκδικούσε συγγραφικές δάφνες, παραμυθία εν πολέμω γύρευε... Και τα κατασταλάγματά του, αν αφαιρέσεις το στωικό επίχρισμα, είν' άξια πρωτίστως γιατί μεταφέρουν ανάγλυφα έναν καλότατο ά ν θ ρ ω π ο Μάρκο Αυρήλιο, μιαν απαράμιλλη λιτότητα βίου, που προσγειώνει και σήμερα ακόμη το υπερφίαλο εγώ μας, τη ματαιοδοξία, τον χθαμαλό ηδονισμό που 'χει καταστεί πλέον δόγμα.

    Το σύστημά του είν' απολύτως στεγανό. Και στην εποχή που όλα τρεκλίζουν, χάσκουν, μπάζουν από παντού, μπορεί αμεσότερα να εκτιμηθεί. Φυσικά από τους λίγους. Τους πολλούς τούς έχει παρασύρει η τύρβη των εγκοσμίων...

    Κάπου ξαστόχησε όμως και ο αυτοκράτορας! Πλανήθηκε σαν έγραφε πως: «σύντομα θα σε ξεχάσουν όλοι». Δυο χιλιάδες χρόνια και μένει επίκαιρος! Γι' αυτό, άλλωστε, δεν λέγονται «κλασικοί» οι κλασικοί; Γιατί σε κάθε εποχή είναι πιο σύγχρονοι απ' τους μοντέρνους!..
    Απόσπασμα από την παρουσίαση του Στάντη Ρ. Αποστολίδη
    http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=49105


    Το βιβλίο ''Τα εις εαυτόν'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

    Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

    Το μεγαλείο της Ισλανδίας


    Εντυπωσιακές εικόνες του φωτογράφου Sigurður Stefnisson

    Παράδεισος των φωτογράφων φύσης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η Ισλανδία, εξαιτίας της ποικιλομορφίας του τοπίου που η χώρα έχει.

    Έτσι και ο φωτογράφος Sigurður Stefnisson έχει μια τεράστια γκάμα φυσικών φαινομένων να αποτυπώσει στο φακό του. Σε αυτά περιλαμβάνονται φυσικά η έκρηξη ηφαιστείων, το Βόρειο Σέλας και οι παγετώνες.

    Μερικές από τις πλέον εντυπωσιακές εικόνες που έχει στο πορτφόλιο του, είναι και αυτές που τράβηξε το 2010 από την έκρηξη ηφαιστείου που προκάλεσε χάος στις αερομεταφορές της Ευρώπης.




    Η ενασχόληση του Stefnisson με τη φωτογραφία ξεκίνησε σε πολύ νεαρή ηλικία. Ήδη στα 13 του χρόνια εμφάνιζε ασπρόμαυρα φιλμ στο μπάνιο του σπιτιού των γονιών του, ενώ το 1986 άνοιξε το δικό του φωτογραφικό κατάστημα.

    Η παρακάτω φωτογραφία που απεικονίζει την έκρηξη του Hekla το 1991, επιλέχθηκε το 2001 μεταξύ των 100 καλύτερων που έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό National Geographic.



    Δείτε ορισμένες από τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες του Sigurður Stefnisson…







    Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

    Κρυπτογραφία και ασφάλεια δικτύων

  • Συγγραφέας : Stallings William
  • Μεταφραστής : Λιμνιώτης Κωνσταντίνος
  • Επιμελητής : Λιμνιώτης Κωνσταντίνος
  • Εκδότης : Ίων
  • Έτος έκδοσης : 2012
  • ISBN : 960-508-034-6
  • Σελίδες : 768




  • Το βιβλίο αυτό, επικαιροποιημένο με τις σύγχρονες τάσεις και τεχνολογίες, αποτελεί το βασικό οδηγό για τις αρχές, τεχνικές και εφαρμογές της κρυπτογραφίας και της ασφάλειας των δικτύων.

    Ο αναγνωρισμένος συγγραφέας William Stallings περιγράφει με συστηματικό τρόπο τις βασικές έννοιες και τα υπάρχοντα πρότυπα στο χώρο της κρυπτογραφίας, τους κρυπτογραφικούς αλγόριθμους, τις έννοιες της συμμετρικής και ασύμμετρης

    ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ :

    0. Οδηγός για τον αναγνώστη
    1. Εισαγωγή

    Ι. ΣΥΜΜΕΤΡΙΚΟΙ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΙ
    2. Κλασικές Τεχνικές Κρυπτογράφησης
    3. Κρυπταλγόριθμοι Τμήματος-Πρότυπο Κρυπτογράφησης DES
    4. Πεπερασμένα Σώματα
    5. Πρότυπο Κρυπτογράφησης AES
    6. Άλλοι Συμμετρικοί Αλγόριθμοι Κρυπτογράφησης
    7. Εμπιστευτικότητα με Χρήση Συμμετρικής Κρυπτογράφησης

    ΙΙ. ΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΛΕΙΔΙΟΥ & ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ
    8. Εισαγωγή στη Θεωρία Αριθμών
    9. Κρυπτογράφηση Δημόσιου Κλειδιού & ο Αλγόριθμος RSA
    10. Διαχείριση Κλειδιού - Άλλα συστήματα Δημόσιου Κλειδιού
    11. Αυθεντικοποίηση Μηνύματος και Συναρτήσεις Κατακερματισμού
    12. Αλγόριθμοι Κατακερματισμού και Αυθεντικοποίησης Μηνύματος
    13. Ψηφιακές Υπογραφές και Πρωτόκολλα Αυθεντικοποίησης

    ΙΙΙ. ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΔΙΚΤΥΩΝ
    14. Εφαρμογές Αυθεντικοποίησης
    15. Ασφάλεια Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου
    16. Ασφάλεια Πρωτοκόλλου Internet (IPSec)
    17. Ασφάλεια στο Web

    IV. ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ
    18. Εισβολείς
    19. Κακόβουλο Λογισμικό
    20. Τείχη Προστασίας

    Παράρτημα Α: Πρότυπα και Οργανισμοί Πιστοποίησης
    Παράρτημα Β: Εργασίες για τη Διδασκαλία της Κρυπτογράφησης και της Ασφάλειας Δικτύων

     

    Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

    ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ

    Johann Gottlieb Fichte

    Οδηγός για μια ευτυχισμένη ζωή δημοσιεύθηκε το 1806 και αιφνιδίασε το κοινό, καθώς το όνομα του Φίχτε είχε παλαιοτέρα συνδεθεί με την «έριδα για την αθεΐα», όταν ο φιλόσοφος κατηγορήθηκε ότι μετέτρεπε τον Θεό σε απλό αξίωμα του Λόγου. Ο Φίχτε, ωστόσο, αναζητούσε πάντοτε τον ζώντα Θεό, αν και χρειάστηκε αρκετά χρόνια μέχρι να αποκτήσει τον εννοιολογικό εξοπλισμό για να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη φιλοσοφία της ευτυχισμένης ζωής. Το παρόν έργο, αποκορύφωμα της εκλαϊκευμένης διδασκαλίας του, με την οποία ευελπιστούσε ότι το κοινό θα κατανοούσε όσα δεν κατανόησε με την Επιστημολογία του, εκθέτει την αντίληψή του για την ενότητα του ανθρώπου με τον Θεό, από την οποία εξαρτάται και η ευτυχία του. Ο Φίχτε διεξέρχεται πέντε δυνατές στάσεις ζωής, που κορυφώνονται στον θεωρητικό-φιλοσοφικό βίο, και καταδεικνύει τη σημασία των απόψεών του για τον πρακτικό βίο του ανθρώπου. Η επίδραση του έργου αυτού δεν περιορίστηκε στην εποχ ή του, αλλά επεκτάθηκε και στους επόμενους δύο αιώνες.

    Caruso

    Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

    Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ 1950-1953

    Μέσα από τον φωτογραφικό φακό

    Συγγραφέας : Joon Gil G.
    Μεταφραστής : Ματσούκας Δημήτριος Ε.
    Εκδότης : Ιδιωτική Έκδοση
    Έτος έκδοσης : 2007
    Σελίδες : 494


    1.600 φωτογραφίες από τον Κορεατικό Πόλεμο, ταξινομημένες κατά χρονολογική σειρά και συνοδευόμενες από χάρτες, σχεδιαγράμματα μαχών, σχόλια και επεξηγήσεις, για μια πληρέστερη κατανόηση αυτού του τραγικού πολέμου.

    Το βιβλίο αυτό είναι μια "οπτική αφήγηση" της φρίκης και της ερήμωσης του πολέμου, των ευφυών σχεδίων αλλά και των τραγικών λαθών των ηγετών, των ηρωισμών και θυσιών των στρατευμένων νέων, αλλά και των απλών πολιτών.

    Η δύναμη και η αντικειμενικότητα του φωτογραφικού φακού, με τις 1.600 φωτογραφίες χρονολογικά ταξινομημένες, συνοδευόμενες από χάρτες και σχεδιαγράμματα, περιγραφές μαχών, σχόλια και παρατηρήσεις γραμμένες από την πέννα - "σπαθί" του συγγραφέα - ο οποίος δεν διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους αποδίδοντας "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι" και προς τις δύο πλευρές - κάνει το βιβλίο αυτό μοναδικό γιατί κατορθώνει μέσα σε ένα τόμο να παρουσιάσει την εναργέστερη εικόνα όλων των πτυχών του Πολέμου της Κορέας, από πριν την έναρξή του έως τις ημέρες μας.



    Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

    Ποιήματα του William Buttler Yeats


    Ήδη από τις πρώτες του δημοσιεύσεις, ο Γέητς εντάσσει τον εαυτό του ως συνεχιστή της παράδοσης των μεγάλων μεταφυσικών ποιητών της αγγλικής γλώσσας. Ξεκινώντας από τον Μπλέηκ, τον Σβέντενμποργκ και τους νεοπλατωνιστές, ο ποιητής θα περιπλανηθεί σε μια σειρά από μυστικά τοπία, αντλώντας σκέψεις και εικόνες, από διαφορετικές κουλτούρες, μυθολογίες και παραδόσεις. Και αν στα πρώτα του κείμενα, ο συγκρητισμός αυτός γίνεται ορατός ως ένας μωσαϊκός συνδυασμός, όπου οι διαφορετικές επιρροές είναι εμφανείς ταυτόχρονα, στην περίοδο της ωριμότητάς του θα καταφέρει να αποδώσει, με τους όρους μιας συγκροτημένης λογοτεχνικά σύνθεσης, μια μεταφυσική που περιέχει όλες τις μεταφυσικές, ένα ενιαίο σώμα και ένα όραμα συλλογικό, βγαλμένο από την ανθρώπινη ψυχή του κόσμου.

    Οι ρυθμοί, οι τόνοι και η μουσικότητα των στίχων του, ένα σπάνιο επίτευγμα λυρισμού και ποιητικής ουσίας, διηγήθηκαν με τρόπο μοναδικό το καλλιτεχνικό του σύμπαν: η ιρλανδική μυθολογία, ο θεοσοφισμός και η μεταφυσική, που αργότερα μετατράπηκαν σε προσωπική φιλοσοφία και εσωτερικό σύστημα, η ταυτότητα και η προσπάθεια της Ιρλανδίας για ανεξαρτησία, αλλά και συμβάντα της καθημερινής ζωής, όπως ο απελπισμένος έρωτας, η αγωνία του ανθρώπου μπροστά στη φθορά, η αισθητική ανάταση και η σχέση του ανθρώπου με τη φύση αποτέλεσαν ψηφίδες ενός πολλαπλού -πλην όμως, συμπαγούς- έργου, ταυτόχρονα.




    thulebooks.gr