Νίκος Σαμψών
(16 Δεκεμβρίου 1935 - 10 Μαΐου 2001)
Το πραγματικό του όνομα ήταν Νίκος Γεωργιάδης. Ξεκίνησε ως δημοσιογράφος και εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ. Για τη δράση του καταδικάστηκε από τους Άγγλους σε θάνατο, ποινή η οποία μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Μετήχθη στις φυλακές της Μ. Βρετανίας για να εκτίσει την ποινή του. Μετά την ίδρυση του κυπριακού κράτους χορηγήθηκε γενική αμνηστία και επέστρεψε στην Κύπρο, όπου συνέχισε την ένοπλη δράση κατά των Τουρκοκυπρίων.
Το 1970 εξελέγη βουλευτής στην κυπριακή Βουλή. Στη συνέχεια έγινε μέλος της οργάνωσης ΕΟΚΑ Β' υπό τον Γρίβα, επιθυμώντας πάση θυσία την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και αντιτιθέμενος στην πολιτική του Μακάριου.
Κατά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974 με σκοπό την ανατροπή και δολοφονία του Μακάριου και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ανέλαβε Πρόεδρος της Κύπρου.
Το 1976 ο Σαμψών καταδικάστηκε σε κάθειρξη 20 ετών για τη συμμετοχή του στο πραξικόπημα. Τρία χρόνια αργότερα μετέβη στη Γαλλία για ιατρική περίθαλψη, όπου και παρέμεινε ως το 1990. Στις 22 Μαρτίου1992 του απονεμήθηκε χάρη από τον τότε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργο Βασιλείου. Μετά την αποφυλάκισή του επέστρεψε στον δημοσιογραφικό χώρο εκδίδοντας δύο εφημερίδες, τη «Μάχη» και το «Θάρρος». Πέθανε το 2001.
ΔΙΣ ΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΝ
ΣΕΛΙΔΕΣ : 240
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ
