Ο συγγραφέας, με βάση τις φαντασιώσεις μιας νεαρής ασθενούς του, οι οποίες είχαν άφθονο μυθικό και συμβολικό περιεχόμενο, αποδεικνύει ότι στο ψυχικό νόσημα αναδύεται στη θέση της συνείδησης η αρχέγονη ψυχή και επισημαίνει ότι η ερμηνεία των συμβόλων έχει θεραπευτική αξία για την ψυχή. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι το κείμενο περιέχει πολλές αναφορές στην αρχαία ελληνική μυθολογία και τους συμβολισμούς της, κάνοντας το βιβλίο να παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τον Έλληνα αναγνώστη. Ωστόσο, ο Γιουνγκ δεν περιορίζεται στην ερμηνευτική αναδρομή στην ελληνική αρχαιότητα, αλλά επεκτείνεται διαχρονικά και σ' άλλες μυθολογίες, ιερά κείμενα, έπη και λογοτεχνικά έργα, τα οποία συνδέει μεταξύ τους σε μια δραστική και αναγωγική για την ψυχή σύνθεση.
«Αν είχα αναλύσει τη Miss Miller, θα της είχα πει μερικά από αυτά που γράφονται σε τούτο το βιβλίο, με σκοπό να διαμορφώσω έτσι το συνειδητό της, ώστε να μπορέσει να κατανοήσει τα περιεχόμενα του ομαδικού ασυνειδήτου... Ψυχολογίες με αποκλειστικά περσοναλιστική κατεύθυνση είναι ανεπαρκέστατες σ αυτό τον τομέα. Όποιος λοιπόν θέλει να θεραπεύσει τέτοιου είδους διασπάσεις, πρέπει αναγκαστικά να ξέρει κάτι από την ανατομία και την ιστορία του πνεύματος που ετοιμάζεται να γιατρέψει. Χρειάζεται μια επιστήμη της ψυχής και όχι μια θεωρία γι αυτήν. Θεωρώ την επιστημονική εργασία όχι σαν αγώνα για το ποιός έχει δίκιο, αλλά σαν δουλειά αύξησης και εμβάνθυνσης της γνώσης».